Laatste wedstrijd van 2006 : kerstcorrida

van Herenthout

Jaaroverzicht 2007.

Met een laatste duurloop van 20km op oudejaarsdag werd dit sportjaar voor mij afgesloten. Het werd een plezant jaar , met veel ups en weinig downs. Een overzicht :
De eerste drie maanden van het jaar stonden in het teken van de marathon van Parijs en werden gekenmerkt door lange duurlopen tijdens het weekend , en drie voorbereidingswedstrijden.Op 14 januari liep ik in het kader van de natuurlopen de halve marathon in Lier. De wedstrijd werd zwaar door de straffe noordoostenwind en de gure temperaturen. De eindtijd mocht er zijn , 1u22'. Een week later startte ik in de veldloop van Ac Herentals.Met een 44ste plaats op 176 aangekomen lopers een mooie uitslag. Een maand later zette ik nog eens aan op de halve marathon van Lier (de vierde wedstrijd van de natuurlopen) en wederom bleek de conditie in stijgende lijn te gaan.Met ongeveer dezelfde eindtijd als een maand geleden keerde ik tevreden huiswaarts.
In maart kwam alsnog de winter opzetten , en werd het een hele karwei om de trainingen en de kilometers gedaan te krijgen, maar uiteindelijk vertrokken we dan toch op 7 april richting Parijs. De dag voor de marathon verliep ginder niet ideaal voor de spieren, een vermoeide reis via de metro en aanschuiven bij het ophalen van ons startnummer zorgden voor zware benen 's avonds. Op marathondag zelf moesten we al vroeg (5u30) uit de veren om tijdig aan de start te geraken. De trainingen en de voorbereiding waren de moeite waard geweest, want wat een start! Op de Champs Elysees met 30000 andere "gekken" , vlak aan de Arc de Triomphe , een belevenis! Het gevoel aan de start te staan van deze marathon is onbeschrijfelijk , op dat moment onderga je alles gewoon. Uiteindelijk finishte ik in een behoorlijke 3u03'45" , mijn 3de beste tijd ooit. Ook Carine deed het uitstekend met een verbetering van meer dan 35 minuten op haar tijd van Londen 2005. Onze Westvlaamse medelopers Johan en Lore liepen ook een uitstekende marathon. Kortom , een eerste hoogtepunt van het jaar. De "day after" ging uiteraard gepaard met stijve en verkrampte spieren, en onze "sightseeïng" tour maakte alles alleen maar erger. Na Parijs bleef mijn volgend doel zich in Frankrijk situeren. Ik had namelijk mijn broer Jos, uitgedaagd om in de zomer de Mont Ventoux drie keer op één dag met de fiets te beklimmen. Daarmee zouden we tot de club van de "Cinglé" behoren , zoals ze dat in Frankrijk noemen. Dus de komende maanden werden vooral de fietsspieren aan het werk gezet. Na een aarzelend begin werd de maand juni het zwaartepunt met bijna 800 fietskilometers. Gedurende deze hele periode bleef ik ook nog de loopconditie onderhouden met ongeveer 40km per week. Hoogtepunt tijdens de Ventoux voorbereiding werd de tocht door het Hageland , met mooie hellingen en prachtige vergezichten. Tussendoor werden er nog enkele loopwedstrijden afgewerkt , weliswaar over korte afstanden. Op 25 juli was het dan zover, na een "acclimatisatieperiode" van een week in de Zuid Franse hitte stonden Jos en ik om 8u klaar in Bédoin voor de 1ste beklimming. Wat aangekondigd was als een zware dobber viel al bij al best mee. De hitte was nog draaglijk en een matig tempo zorgden voor een frisse finish net binnen de 2 uur. De tweede beklimming vanuit Malaucéne was andere koek. Om 11u15 brandde de zon ongenadig hard en het stijgingspercentage was moordend. Was ik blij dat onze "bevoorradingsploeg" aan Mont Serein voor het nodige frisse vocht zorgde! Van hieruit zijn het nog maar 6km tot de top. Ook deze tweede beklimming brachtten we tot een goed einde , als kostte het wel bloed en zweet. Jos zat na deze beklimming even diep , maar enkele bemoedigende woorden (zoals :"de derde klim is de makkelijkste") deden hem toch aanzetten om ook de klim vanuit Sault aan te zetten. Na een verdiende lunch reden we opnieuw omhoog via Sault. Omstreeks 17u hadden we de "cinglé" beet! Moe maar zeer tevreden reden we terug naar ons vakantiedomein. Fysiek gezien heb ik geen echte problemen gehad, maar de rug had toch wel afgezien. Een tweede hoogtepunt van 2006. Voor het najaar zette ik alles terug op de loopsport. Echte doelstellingen had ik niet , en via enkele pistewedstrijden(waaronder een slechte uurloop in Herentals) startte ik op het provinciale kampioenschap 10000m in Dilbeek. De titel miste ik op 17 seconden , een spijtige zaak.Na een matige halve marathon begin oktober te Eindhoven werd de voorbereiding verder afgewerkt voor de komende veldloopwinter. De vele wedstrijden en de té intensieve training in oktober zorgden enerzijds wel voor een steengoeie cross in Bonheiden (25ste! op 152)(derde hoogtepunt van het jaar) maar hadden beide achillespezen zo overbelast dat een ontsteking niet kon uitblijven. Een onstoken tand zorgde voor nog meer miserie , waardoor ik de hele maand november (bijna) niet kon trainen. Tot slot zorgde december nog voor een mooie afsluitende koers van het jaar , een goeie prestatie in de Kerstcorrida van Herenthout. Plannen voor 2007 heb ik in overvloed! Tot slot wens ik alle lezers van deze blog een gezond , sportief en vooral gelukkig 2007 toe !

Kasteellopers hebben eigen website

Eindelijk is het zover , de Vorselaarse loop-en joggingclub "Kasteellopers vzw" heeft een eigen webstek. Als je op de hoogte wil blijven van het reilen en zeilen van deze vereniging kan je dus vanaf nu ook alles via internet volgen. Zo heeft de club de plannen om volgend jaar een marathon te organiseren , begin september samen met de "Monumentenloop". Je kan de site bezoeken via "www.kasteellopers.be" .

Looptoertocht Kasteellopers laatste wapenfeit van 2006

Met de looptoertocht van gisteren , voor de tweede keer georganiseerd door de Kasteellopers zit 2006 er bijna op. Bij miezerig , maar iets zachter weer dan de voorbije dagen werd deze toertocht een groot succes. Ongeveer 200 lopers en wandelaars tekenden present voor een tocht van 5 , 10 of 15km. Ikzelf ging voor de langste afstand , en die werd aan een rustig tempo afgewerkt. Het parcours liep o.a. langs de Zittaart in Poederlee en de Lilse en Vorselaarse heide. Een mooi initiatief om het jaar (bijna) af te sluiten.

Kerstmis in Herenthout

Naar jaarlijkse traditie staat op tweede Kerstdag de kerstcorrida in Herenthout op het loopprogramma. Deze klassieker is een hoogdag voor de loopsport in de kempense regio. Alleen al in de masterswedstrijd (9,8km) waren er bijna 300 sportievelingen aan de start. Bij een kille temperatuur(1°C) en mistig weer werd deze reeks op gang geschoten rond 14u15. De verwachtingen waren niet hoog gespannen (vaste lezers van deze blog weten intussen waarom) en eigenlijk is deze koers maar een trede op de ladder om terug hogerop te geraken. Maar uiteraard kruipt het bloed waar het niet gaan kan , en de vele Ac Herentals truitjes in de koers deden ondergetekende weer tot het uiterste gaan. Na een matige start (rond de 60ste plaats) , nam ik halverwege de eerste ronde van 3,3km mijn plaats in bij een omvangrijke groep. Hierin bevonden zich ook enkele clubgenoten (waaronder Eric Raeymakers) en ging het volgen uitstekend tot ongeveer half koers. Toen begon de motor te sputteren en ben ik enkele kilometers lang jojo gaan spelen. Met uiterste krachtinspanningen kon ik bij het ingaan van de laatste ronde alsnog mijn wagentje aanpikken, maar algauw moest ik me 500 meter verder toch gewonnen geven. Bij de eindafrekening een verschil van meer dan 10 plaatsen. Waar ik vorig jaar nog 35ste eindigde (in een tijd van 36'05") klokte ik nu af als 48ste in 36'25". Al bij al niet slecht natuurlijk (terug de grens van de 16km/u doorbroken) dus een pak beter dan een week geleden in Lier. Acheraf sloeg de vermoeidheid wel toe ,en zal het morgen recupereren worden. Al even traditioneel zit er bij de voorinschrijving een bonnetje bij voor een gratis bord spagetti na de wedstrijd, die smaakte overheerlijk . De kerstverlichting van de huizen begeleidden ons terug huiswaarts . Kerstmis... een mooie tijd .

Loopbandtest met het oog op Rotterdam

Vandaag mijn jaarlijkse checkup en sporttest gaan doen bij de dokter. Zoals gewoonlijk rustig begonnen , en geëindigd tegen 18km/u. Ondanks de trainingsachterstand viel de test zeer goed mee. Dit jaar staat enkel nog de kerstcorrida in Herenthout op het programma aanstaande dinsdag.

Lilse Bergen in de zon

Naar jaarlijkse gewoonte was ik vandaag weer paraat als speaker van dienst op het prachtige domein van de Lilse Bergen voor de veldloop van Avos. Met een groot aantal deelnemers aan de jeugdreeksen (oa. dochter Emma) werd de "grote cross" gewonnen door Joeri Janssen , voor Tom Van Rooy en Koen Janssens. Een grote naam dus op het palmares van de plaatselijke club. Joeri Janssen verkoos de wedstrijd in Lille boven de crosscup in Brussel , wegens het lichtlopende parcours. De regen van de voorbije dagen had echter toch hier en daar zijn sporen nagelaten. Joeri gaat zich nu verder voorbereiden op het EK indoor van begin volgend jaar. Bij de dames ging de overwinning naar Annick Beckers , die nipt Anja Peeters vooraf ging. Ook echtgenote Carine heeft haar wedstrijd mooi kunnen beëindigen , al gaf ze wel toe dat de twee beklimmingen per ronde de koers zwaar maakten . Het werd een zeer geslaagde organisatie met prachig weer , op dat ene regenbuitje na in de late namiddag.

Wederoptreden in uitgeregend Lier

Gisteren stonden de 3de natuurlopen van dit seizoen in Lier op het programma. Een ideale wedstrijd om terug te beginnen. Ik ging van start op de 10km , de halve marathon leek me nog iets te hoog gegrepen. De weergoden waren de organisatie en deelnemers niet goed gezind , want de regen viel met bakken uit de lucht. Neem daarbij nog de kille temperatuur van een graad of 5 en het was niet echt een pretje om te lopen. Gelukkig krijg je van deze sport snel warm, en dus waren we de frisse temperaturen al snel gewoon. Ik had geen idee wat ik er van kon verwachten , met twee trainingsweken van ongeveer 50km in de benen , en 4 weken van (bijna) complete rust achter de rug. In ieder geval was het de bedoeling van snel te starten , des te meer om medereiziger Koen Willemsen uit Lille te volgen. Koen is op dit moment in de "form" van zijn leven , en had me tot nog toe niet geklopt in en koers. Na de start en splitsing van de halve marathon en de 10km wedstrijd (na 3km) bleek al snel dat we mee vooraan liepen. Net na deze splitsing moest ik Koen laten gaan , en het gat zou uiteindelijk uitgroeien tot 1 minuut. Hij zou nog als 2de finishen. Ik van mijn kant liep om de strijd voor de 5de plaats. Dit zou al heel mooi zijn , na de rustperiode die ik achter de rug had. Uiteindelijk kon ik deze plaats consolideren , en daar was ik best tevreden mee. Een uitschuiver op het laatste slijke stuk (net voor het oplopen van de atletiekpiste) bracht me nog bijna ten val . 5de plaats op 10,3km in een tijd van 39'20" , hier kon ik best mee leven .

(Rustig) Terug vertrokken

De afgelopen week meer dan 40km gelopen, weliswaar aan een rustig tempo. Als je een paar weken je favoriete sport niet hebt kunnen beoefenen , dan weet je pas wat het is om dit te moeten missen. En mijn blessure was eigenlijk "peanuts" vergeleken met wat andere medelopers aan blessures en lichamelijke tegenslag soms dienen te verwerken. Een mens heeft niet veel nodig om gelukkig te zijn. Ik kan terug trainen , dus ben ik eigenlijk een gelukzak. Nu nog de conditie aan scherpen tot een aanvaardbaar niveau , en we zijn terug vertrokken !

Achillespeesproblemen voorbij ?

Vandaag kon ik zonder pijn een klein halfuurtje lopen. Na afgelopen maandag (15 minuten) was dit de tweede keer dat ik het kon proberen na problemen met zowel de linker- als de rechterachillespees. Weinig of geen problemen gekend , al blijft het natuurlijk nog wel opletten geblazen .

Interview met Europees kampioene hoogspringen
Tia Hellebaut op de Euregiomeeting juni 2006

Voorstelling "2de nacht van de Euregio"

Gisterenavond was ik aanwezig op de voorstelling van de Nacht van de Euregio , editie 2007. Deze 2de uitgave vind plaats op zaterdag 2 juni. Dit jaar was ik reeds speaker op deze internationale atletiekmeeting in Neerpelt. De Braziliaan Marilson Gomes Dos Santos , die dit jaar in Neerpelt de 10000 meter won , werd eerder deze maand ook de winnaar van de marathon van New York. Van een talentontdekking gesproken ! De meeting heeft vooral als doel om jong talent de kans te geven zich te meten met topatleten , en te streven naar het halen van limieten voor diverse internationale kampioenschappen. Zo werden er dit jaar diverse limieten gelopen , waaronder de nu al historische 10000m met maar liefst 6 Belgen die het minimum haalden voor het EK in Goteborg. Ook volgend jaar zal ik speaker zijn op deze meeting , dus atletiekliefhebbers schrijf reeds in uw nieuwe agenda voor 2007 : 2 juni. Meer info op www.nachtvandeeuregio.be .

Linkerachillespees nu ook ontstoken !

Minder goed nieuws wederom , wat de linkerachillespees is ook onstoken. Na de wandeling van zondag heb ik gisteren 40' rustig gelopen met echtgenote Carine. Na 20' manifesteerde zich de pijn in de andere pees. Intussen weet ik waarschijnlijk ook de oorzaak : een tandvleesontsteking (naar aanleiding van een tandvulling die los stond) heeft ervoor gezorgd dat de vuile resten via de bloedbaan zich hebben vastgezet op de pees , vandaar de pijn. Intussen is de tand bijgewerkt en heb ik de linkerpees reeds laten behandelen. Gelukkig voel ik aan de rechterkant geen pijn meer , maar lopen zit er voorlopig nog niet in .

Alternatieve training !

Wat doet een loper wanneer hij met een blessure zit ? Zoeken naar een alternatieve training.Deze zondag heb ik dit letterlijk opgevat. Meestal neem ik dan de koersfiets , maar het slechte weer van deze voormiddag bracht me op een ander idee. Tevoet naar Wechelderzande en terug, dat leek me wel wat. Vraag was natuurlijk of dit geen kwaad zou kunnen doen aan de gevoelige achillespees waar ik al 14 dagen mee zit. Goeie wandelschoenen brachten echter de oplossing. In Wechelderzande ligt mijn heimat , daar staat dus nog altijd het huis waar mijn moeder in woont. Omstreeks 14u vertrok ik al stappend voor de tocht van ongeveer 8km. Iets meer dan 1u17' later arriveerde ik "thuis". Koffietje gedronken en even naar de cyclocross gekeken en dan terug huiswaarts. Steeds doorstappend aan een stevig tempo. De mooie zonsondergang op het gehucht "Vispluk" was het hoogtepunt van deze mooie novemberwandeling. Na 1u12' was ik terug in Vorselaar. Echt voldaan schrijf ik dit verslagje. Wandelen is goed voor geest en lichaam ............... en de achillespees , die had na afloop een warm en aangenaam gevoel.

Achillespees blijft probleemgevalletje

Gisteren opnieuw op doktersbezoek geweest. Na enkele dagen van lopen ,blijft de rechterachillespees zeer gevoelig. Vooral bij het begin van de training en 's ochtends blijft de stijfheid aanwezig. In principe zou ik morgen rustig terug kunnen gaan joggen , maar het blijft voorlopig afwachten wat de verdere toekomst brengt. Alle eerstkomende wedstrijden zullen dus voor mij niet doorgaan. Dan beginnen we maar volledig te werken in functie van de Rotterdam marathon van 15 april 2007.

Groepsfoto van de Kasteellopers
die gestart zijn in de halve marathon
van Cohe Herentals (11-11-2006)

Rustig terug begonnen

Vandaag , na zes dagen complete rust , opnieuw een beetje gelopen. De pijn is zo goed als weg in de achillespees. Gisteren was er een massale afvaardiging Kasteellopers op de halve marathon van het college te Herentals. Bijna 20 deelnemers van onze recreatieve club namen de start aan de voet van de Toeristentoren. De halve marathon van de Herentalse collegeschool is een van de mooiste van de Kempen. Het parcours gaat o.a. via de Heggekapel in Poederlee, de prachtige AA-vallei , en uiteraard de doortocht door de Vorselaarse dreef en het kasteel. Voor vele Kasteellopers eigenlijk een thuiswedstrijd. Clubgenoot Stijn Jacobs won de wedstrijd, Maarten Vander Donck werd derde. Echtgenote Carine Dekkers kwam arriveerde in een mooie tijd van 2u04'.
Ondertussen heb ik me ingeschreven voor de halve marathon te Egmond aan Zee (Nederland) van 14 januari 2007 , een echte klassieker , die ik zeker 1 keer in mijn leven wil gelopen hebben. Het is ook een zware wedstrijd langs het Noordzeestrand en door de duinen.

Veldloop Bonheiden
5 november 2006
laatste 300 meter
van de koers .

Teveel te intensief

De peesonsteking die reeds enkele dagen voelbaar was heeft zich dan toch doorgezet. Een onderzoek vandaag bracht aan het licht dat de peesschede (omhulsel van de achillespees) ontstoken is. Al bij al is dit nog een meevaller , want het had erger kunnen zijn. Reeds de voorbije week was de rechter achillespees de eerste 10 minuten van elke training behoorlijk stijf , en de afgelopen wedstrijd in Bonheiden (hard parcours op niet dempende spikes) was de spreekwoordelijke druppel. Nochtans liep ik de beste wedstrijd in maanden (zelfs van dit jaar) , maar de intervaltrainingen hebben dus ook een andere kant van de medaille . Waarschijnlijk ligt de oorzaak ook bij het lopen van enkele wedstrijden op spikes (Lichtaart , Herenthout en dus Bonheiden) , en kan de oplossing vrij simpel zijn. De aanschaf van zogenaamde wedstrijdschoenen met een speciale "spikesplaat" onder gemonteerd geeft zeker meer steun en demping. Intussen ben ik enkele dagen op non-actief gezet , en mag zelfs de eerste weken geen wedstrijden lopen . Betekom van aanstaande zondag en Duffel voor de week daarop vallen dus in het water . Spijtig , want de "form" is supergoed. Hopelijk zit er het laatste weekend van november nog wel iets in. Pleister op de wonde was zeker het schitterende optreden van Bruce Springsteen van gisterenavond in Antwerpen , even een uitstapje naar mijn andere hobby , de muziek.....

Zeer knappe koers in Bonheiden

ALs ik deze keer niet supercontent kan zijn , dan moet ik nooit tevreden zijn. De eerste veldloop was een schot in de roos. 25ste plaats op 152 deelnemers in de mastercross. Daar had ik vooraf voor getekend. En toch is dit geen echte verrassing , vorig jaar was ik hier al 31ste , met een pak minder training , dus logischerwijze dat het deze keer minstens even goed zou zijn. Op domein Berentrode in Bonheiden stond dus weer een massaal "pak" masters aan de start , en bij zulke gelegenheden ben je maar beter snel mee weg vooraan. Dit is echter niet mijn sterkste punt , want na 300 meter zat ik ergens rond de 50ste plaats. Drummen in de eerste bochten , en geen snelle startbenen , dat werd dus een inhaalrace. Enkele "tussensprints" op de eerste bredere stroken grasveld brachten mij weer in stelling. Heel de koers voelde ik mij opperbest , en bleef ik opschuiven. Tot mijn grote tevredenheid kon ik ook een kleine revanche nemen voor de verloren provinciale titel op de 10000m van september door opponent Bart Heylen in de spurt voor te blijven. De goeie conditie van de voorbije weken (waaronder de oefencrossen van Ac Herentals) werd dus bevestigd. De 6,35km werd afgelegd in 22'20" , als de afstand correct is betekent dit een snelheid van meer dan 17km/u. Het parcours in Bonheiden is dan ook supersnel met lange rechte stukken , dus helemaal iets voor mij. Een minpuntje echter , de rechterachillespees "knaagt" al enkele dagen tijden de trainingen , en ook vandaag deed ze wat tegen tijdens de wedstrijd. Als dit maar geen blessure wordt ...... bang afwachten . Volgende week bij leven en welzijn staat Betekom op het programma . "Just go for it" , was ooit een slogan van een bekend sportmerk , dat gaan we dan ook doen , als de pees het uithoudt tenminste .

5km in Lier en oefencross te Herenthout

Voor het tweede weekend op rij waagde ik me aan twee wedstrijden. Gisteren stond het eerste luik van de "natuurlopen" in Lier op het programma. Aangezien ik nog wat weerstand en snelheid kan gebruiken ging ik van start op de 5km. Twee jaar geleden mocht ik twee keer op rij deze kortste afstand als winnaar op mijn palmares schrijven, daarom dat de ambitie dit jaar weer hoog was. Van bij de start werd er een stevig tempo opgelegd , vooral door mezelf. Ik nestelde me direct aan de kop en beukte tegen de wind in naast het Netekanaal. Na 2km was de verbrokkeling compleet. In mijn spoor zag ik nog een drietal medevluchters , waaronder twee "youngsters" van organiserende club Ac Lyra zelf. Met een paar versnellingen probeerde ik me af te zonderen , echter zonder resultaat , want na 4km wedstrijd kwamen de jonge gasten opzetten , en was ik eraan voor de moeite. Na een paar verwoede pogingen om alsnog aan te klampen , moest ik met nog 600 meter te gaan toch de rol lossen. Uiteindelijk eindigde ik 4de in een ,voor mezelf, goeie tijd : 17'52", maar ik had me laten vangen als een kip zonder kop. Volgende keer toch een andere tactiek proberen , en de jeugd het werk laten doen onderweg. Dat is echter mijn natuurlijk temperament , ik dien de koers zelf hard te maken , want in de spurt maak ik niet veel kans. Vandaag dan maar naar Herenthout voor de volgende oefenveldloop op rij van Ac Herentals. Op het mooie bosrijke en snelle parcours van de "Bosloop" en de vroegere veldloop die hier jaren geleden werd georganiseerd , moest ik zeker uit de voeten kunnen. Na een niet al te snelle start , kwam er snel duidelijkheid in de koers , de Herentalse jeugd (seniors en juniors) liepen net zoals vorige week vooraan , en ik klampte aan voor een 7de a 8ste plaats . In de laatste 2km kreeg ik echter af te rekenen met een verkrampte rechterkuit , wat me toch wat deed uitbollen. Uiteindelijk werd ik 8ste , en dik tevreden : 9,5km in 35' . Ondanks de kuit kon ik toch nog wat uitlopen , dus zo erg zal het wellicht niet zijn . Dit was mijn achtste wedstrijd in vijf weken , een mooie periode dus van opbouw. Nu ga ik eerst een paar dagen wat kalmer aan doen (lees loslopen) , om dan de definitieve eindvoorbereiding te starten voor het veldloopseizoen dat begint op 5 november .

Pistewedstrijd én cross op één weekend

Het werd een mooi weekend , dat van 14 en 15 oktober. Zaterdag naar Alken om met 7 Ac Herentals clubgenoten te starten in een ongewone afstand : 2 Engelse mijl (3,218km). Dit is echt de laatste outdoormeeting van het seizoen. Vooraf was moeilijk te voorspellen welke tijd ik hierop waard was , rond de 11'20" zou al goed zijn. Na de zware halve marathon van vorige week , had ik me toch enkele dagen relatieve rust voorgenomen. Dit was geen overbodige luxe, want na Eindhoven zat ik wel wat op het tandvlees. Een baanwedstrijd is andere koek. Bij de start maakte ik al een serieuze "benjamin" fout. Ik zette mezelf in de binnenbaan , maar achter enkele oudere veteranen , met als gevolg dat ik zeer slecht weg was. De "vogels" waar ik bij moest zijn , waren al bijna gaan vliegen, en na 100 meter diende ik met een tussensprint de verloren 10 meter goed te maken. Van in het begin stevig de beuk erin , dat is een 3km wedstrijd. Clubgenoten Koen Willemsen en René Jacobs zaten onmiddellijk in mijn spoor. Er stond een stevige oostenwind , die de koers alleen maar zwaarder maakte. Tot mijn grote verbazing volgde mijn grootste "concurrent" van de afgelopen weken , Paul Denolf niet direct. Hij had de afgelopen dagen stevig getraind en zou op respectabele afstand eindigen. Op 800 meter van het einde dienden ook de twee voorgenoemde ploegmaats af te haken , en eindigde ik in een mooie 11'13" op de 9de plaats. (17 aangekomen lopers). Niet slecht , want ik liep op "gewone loopschoenen" , en dat geeft toch een nadeel ten opzichte van spikes. De dag daarop stond er een "oefencross" van Ac Herentals op het programma. Het woord oefencross kan vanuit twee verschillende ooghoeken bekeken worden , sommige deelnemers komen echt "trainen" en er zijn er ook bij die deze veldloop als een wedstrijd beschouwen. Voor mij was het vooral de bedoeling om te kijken in hoeverre ik was gerecupereerd van gisteren. In Lichtaart werd ons een lichtlopend grasparcours voorgeschoteld , helemaal mijn ding . De 7,85km werd omstreeks 15u15 op gang geschoten , en al onmiddellijk vertrok er een groepje met de beste seniors van de club vooraan. Ik mee in de clinch vooraan , en dat was niet te hoog gegrepen. Nu moet ik wel zeggen dat ik het vijftal (Tom Van Rooy, Bart Lieckens,Nick Renders,Gunter Keepers en Tom Steenackers) niet de baas kan , maar dat is dan weer het voordeel van een oefencross , de eerste kilometers wordt er niet echt doorgelopen. Door mee te gaan met de kopgroep liep de rest van het deelnemersveld al snel op achterstand. Ook Paul Denolf , die niet meer zou terugkomen. De 2 eerstgenoemde van het vijftal waren al snel gaan vliegen (ze zijn dan ook bij de top en subtop in België) , maar bij de andere drie lopers bleef ik vlot bij. Enorm goed voor de "moral" , dat kan ik wel zeggen. Het tempo werd stevig onderhouden , en in de laatste ronde moest ik wel passen op een demarrage van mijn jongere opponenten. Zeer verdienstelijk eindigde ik zesde , en de 2 mijl wedstrijd zat niet echt meer in de benen. Een zeer geslaagd weekend , dat kan ik wel stellen als eindconclusie.

Enkele seconden voor de start van de halve marathon
(links boven op de foto) zeer geconcentreerd .

Geen (groot)vreugdevuur in Eindhoven

Afgelopen zondag ging ik van start in de halve marathon van Eindhoven.Een opgegeven tijd van net onder de 1u20' bij de inschrijving zorgde ervoor dat ik in het eerste startvak mocht plaatsnemen. Een groot voordeel , daar er in deze populaire stratenloop over 21,1km meer dan 5000 deelnemers van start gaan. Op de vierde startrij , hoopte ik op een tijd van net onder de 1u20' , wat me in de buurt van mijn persoonlijk record zou brengen. De kilometers dienden dus te worden afgelegd in 3u46' . Precies om 14u werd de halve marathon op gang geschoten.Onder een stralende "Indian Summer" zon en bij een licht briesje kwam ik na 1km exact door in 3'45" , mooi op schema dus. Clubgenoten Maarten Van der Donck,Paul Denolf en Roel Jacobs had ik toen al moeten laten gaan , zij gingen voor een tijd rond de 1u18'. Al snel werd duidelijk dat ik het vooropgestelde tempo niet kon aanhouden , en naarmate de wedstrijd vorderde verloor ik toch een tiental seconden per kilometer. Het ging niet vlot tijdens de eerste wedstrijdhelft , maar aan km10 kon ik toch enkele medelopers inhalen en ter plaatse laten. Een toptijd zat er toen al niet meer in , doorkomst aan de 10de km lag net onder de 39'. Het bleef zwoegen en aanklampen en de benen voelden totaal niet fris aan. Het Nederlandse publiek is en blijft echter wel zeer sfeervol en sportief alle lopers aanmoedigen , daar kunnen Belgische (loop)supporters nog wat van leren ! Eindhoven staat op zijn kop op deze 2de zondag van oktober en de talrijke orkestjes langs de kant brengen veel ambiance. Ondergetekende ging er echter niet sneller door lopen , eindtijd bij de aankomst : 1u23'41" , ontgoochelend , maar wel een mooie plaats in de uitslag , 84ste. Niet het verhoopte resultaat dus , en achteraf bekeken is dit eigenlijk niet meer dan logisch. Na een trainingsopbouw van slechts weken mag men geen wonderen verwachten; er is nog veel werk aan de winkel.... Toch heb ik me zeer goed geamuseerd daar in de Zuidnederlandse stad. Nog een proficiat aan Maarten Vander Donck met zijn tijd onder de 1u18' en een dankwoordje aan Paul Denolf voor de rit naar ginder en terug. Volgende keer beter , zeker ......

In Hulshout na de eerste ronde.

Loopconditie in stijgende lijn

Eigenlijk alleen maar goed nieuws te melden vanuit de zuidkempische gemeente Hulshout. Daar werd vandaag de Neteloop georganiseerd met maar liefst keuze uit vier verschillende afstanden. Een mooi bosrijk parcours , en de mensen die mij goed kennen weten dat ik een boontje heb voor deze gemeente. Hier ben ik al diverse jaren speaker op de jaarlijkse nationale veldloop begin januari en met de halve marathon van Eindhoven van volgende week in het vooruitzicht leek het me gepast om vandaag te kiezen voor een kortere wedstrijd. Klaar dus voor de 7km die startte omstreeks 14u30. Veel volk , want alleen al op deze afstand kwamen er 165 deelnemers aan de start. Bedoeling was om van in het begin met de kopgroep mee te gaan , maar samen met de 7km werd ook de kortere afstand van 3,5km gelopen. Er werd dus zeer snel gestart en aan km 1 gaf de chrono 3'20" aan. Uiteindelijk liet ik de kop van de wedstrijd voor wat ze was , maar echt terugvallen deed ik niet , er kwam ook niemand uit de achtergrond terug. Kwestie was van het tempo zo hoog mogelijk te houden , en het voordeel van een goed bezette stratenwedstrijd is dat er steeds "strijd" is , ook deze keer , zelfs tot op de meet. De 6de plaats werd mijn deel , tijd 25'12" . Zeer snel , zelfs tegen meer dan 17km/u , want op de officiële uitslag stond een afstand vermeld van 7,2km. Twijfelachtig , aangezien ik de vorige weken maar amper (en zelfs niet) de 16km/u haalde. Uiteraard gaat het hier "maar" over een 7km koers , doch zoals reeds gezegd was de concurrentie zwaar , wat ervoor zorgt dat er sneller wordt gelopen. Het draaide ook veel beter dan de vorige weken , wat erop wijst dat dat de conditie aan de beterhand is en de trainingen vruchten beginnen af te werpen. Dat is hoopvol voor volgende week , maar een halve marathon is géén 7km race .....

Revanche in Dilbeek !

Op zaterdag 23 september stond het provinciaal kampioenschap 10000m van Vlaams Brabant en Antwerpen in Dilbeek op het programma. Niet dat ik hoge verwachtingen had (zeker niet na de uurloop van vorige week) maar reeds enkele weken terug had ik me voorgenomen om toch mee te doen . Het voornaamste doel was om de 10000m (tussen) tijd van vorige week te verbeteren. Met enkele Vorselaarse loopvrienden (Paul Denolf en René en Stijn Jacobs) reden we dus naar de rand van onze hoofdstad. Omstreeks 19u werd de 1ste reeks op gang geschoten (seniors , M35 en M40) , ik dus weer met de jonge gasten op stap. Bijna windstil en een beetje minder drukkend warm dan vorige week , wat bevorderlijk kon zijn voor een mooie prestatie. In mijn leeftijdscategorie (M40) was er maar één concurrent voor de titel , de conclusie is dus nog maar eens dat het lange afstandsgebeuren op de piste niet populair meer is. Bart Heylen van AVZK is een haalbare kaart, maar een gesprekje voor de wedstrijd leerde me vlug dat Bart in de vorm van zijn leven verkeerde , en ik met mijn dipje van vorige week dus niet. Na een snelle start (eerste km in 3'30") liet ik Bart even verder gaan. Het tempo lag iets te hoog , en in mijn achterhoofd leek een goeie tijd van belang , dus als ik niet tegen "de muur" wou lopen , was eigen tempo lopen de boodschap. De eerste 5km gingen opvallend vlot (doortocht 18'24") en tot mijn grote verbazing liep mijn concurrent niet verder uit , integendeel , Bart bleef hangen op 50 a 60m . Als ik dit geweten had , dan was ik misschien toch beter in zijn spoor meegegaan. De moeilijkste periode in de koers kwam eraan (km 7 en 8) en punt was nu van verstand even op "nul" te zetten en alleen maar zo snel mogelijk te lopen. Vooraf had ik mezelf als doel gesteld om 37'30" te lopen (exact tegen 16km/u) en zelfs in deze faze van de wedstrijd lag ik nog altijd voor op dit schema. De provinciale titel kon ik wel vergeten , het "gat" naar mijn voorganger kreeg ik niet meer dicht. Nog een laatste spurt (of iets wat daar op leek) en top : 37'24"21 eindtijd. Niet slecht , was mijn eerste idee , zelfs mijn beste master 10000m tijd tot nu toe. Maar iets later kwam toch het besef dat ik misschien had kunnen meedingen naar de provinciale titel , des te meer omdat het verschil met Bart Heylen steeds 70 a 80 meter bleef , 18" kwam ik tekort , maar een algemeen tevredenheidsgevoel overheerste toch. Ook mijn medereizigers waren tevreden , met een persoonlijk record voor Stijn , een zoveelste titel voor René in zijn categorie en een mooie tijd voor Paul Denolf. We keerden omstreeks 22u tevreden huiswaarts .

Dikke tegenvaller in Herentals

Afgelopen vrijdagavond stond in Herentals de "uurloop" van ACHL geprogrammeerd. Het concept is simpel: één uur lopen op de piste en dan wordt de gelopen afstand opgemeten.De uitdaging voor mezelf was 16km op dat uur te halen. We stonden in de tweede (en snelste) reeks met 14 atleten klaar omstreeks 21u30 voor de start. Al onmiddellijk belandde ik in de staart van de groep, want in deze snelle reeks zitten kleppers van 17km/u en meer. De horloge stond ingesteld op 1'30" per ronde ,wat precies op schema zit van 16km , zijnde 40 ronden. De eerste 3 a 4km gingen vlot , maar al na 20' voelde ik geen frisheid meer. Het was nog warm op deze septemberavond (zeg maar zwoel) en er hing duidelijk weinig zuurstof in de lucht. Daarentegen zat de wind wel goed,bijna windstil. Helaas kon ik het begintempo niet volhouden, en zakte ik na iets meer dan 10km helemaal weg... Van 1'32" per ronde zelfs naar 1'38" tot 1'40".... Totaal uitgeput kon ik toch de laatste 10' nog versnellen. Reeds na 4km viel ik alleen in de wedstrijd wat uiteraard niet ten goede kwam aan het tempo. Uiteindelijk legde ik in één uur 15,394km af. Een zware ontgoocheling... lag het aan het weer ? Neen, natuurlijk. Ik denk dat het eerder te maken heeft met het feit dat ik eigenlijk nog maar 4 weken fatsoenlijk terug aan het trainen ben , en een beetje teveel verwachtte van deze wedstrijd. Snel vergeten dus maar en opbouwen naar een volgende koers . De organisatie was echter wel perfect , een dikke pluim aan de medewerkers van Ac Herentals en de aanwezige juryleden.

Veel volk op Monumentenloop in Vorselaar

Met meer dan 400 deelnemers werd de 11de Monumentenloop van de Kasteellopers weer een schot in de roos. De club had me wederom gevraagd om het geheel aan elkaar te praten . De hoofdwedstrijd over 14km werd gewonnen door belofte Gunter Geens . Bij de vrouwen ging de overwinning naar Christa Van Peer. Ook op de 4 en de 8km was het loopvolkje massaal aanwezig. Walter Aerts en Eva Verschueren waren de beste op de korte afstand , en Kris Laenen en Jeanine Coenen wonnen de 8km. Ook de vier verschillende jeugdwedstrijden waren goed bezet. Onder een stralend zonnetje kenden alle wedstrijden een zeer sportief verloop. Een pluim voor René Jacobs en zijn ploeg , die zelf eerder op de dag voor eigen volk in Herentals Belgisch kampioen werd op de 3000m steeple in zijn mastercategorie.

Boven op de Koppenberg

Dagje Vlaamse Ardennen

Tussen de looptrainingen door, afgelopen zaterdag de koersfiets nog eens bovengehaald voor een dagje Vlaamse heuvels samen met onze Westvlaamse vrienden Lore en Johan. Op het programma stond een mooie fietstocht rond de streek van Oudenaarde en uiteraard mochten we enkele klassieke hellingen niet links laten liggen. Met Johan als prima gids ging het langs Vlaamse wegen naar de Kluisberg , de Kwaremont en later ook de Patersberg. Voor deze laatste had ik wel wat schrik , want ik was in deze streek nog niet komen fietsen. De kuitenbijter viel reuze mee,en we besloten terug naar Oudenaarde te rijden via de beruchte Koppenberg. Johan had me gewaarschuuwd want de kasseien liggen niet al te best op deze puist,dus opletten was de boodschap. Op het steilste stuk stond ik dan ook recht op de trappers, kwestie van een beetje snelheid te behouden. Goed en wel bovengeraakt sloten we onze fietstocht iets later af. Met veel dank aan Lore en Johan , 't was daar een mooie dag .

Wedstrijd in Herentals

Na "slechts" 14 dagen van training ben ik gisterenavond gestart in een 5000m op de baan in Herentals. Bedoeling was om onder de 18 minuten te blijven , maar het was vooraf tasten in het duister , aangezien ik totaal geen benul had van de huidige conditie. Bij ideale weersomstandigheden en een mooi deelnemersveld werd het uiteindelijk 18'00"29 , best tevreden , ondanks de 29 hondersten die ik tekort kwam . Terug op de goede weg , dus nu verder opbouwen.

Trainingen hervat

Na een rustperiode van 12 dagen , kon ik afgelopen woensdag de looptrainingen terug hervatten.De pijn aan de linker achillespees is (voorlopig) weg , en dus gaan we terug rustig opbouwen. De najaarskalender zal aangepast worden, en hopelijk sta ik één van de komende weken terug aan de start van een wedstrijd.

Onwaarschijnlijk .....

Niet te geloven ! Twee gouden medailles in 5 minuten ! Merci , Tia en Kim . Groots , en spannend tot de laatste seconde .... Er zijn geen woorden voor ...

Historische dag voor de Belgische atletiek !

Kim Gevaert Europees kampioene op de 100m . We hebben onze eigen sprintkoningin ! En daar mogen we best trots op zijn. Wat een spanning vooraf en wat een ontlading. Samen met duizenden andere atletiekliefhebbers heb ik intens genoten van dit spektakel. En wat een voorsprong aan de finish. Typisch Kim achteraf bij de commentaar : intens gelukkig , uiterst spontaan en vooral zichzelf blijvend. Een verdiende ereronde in dat verre Goteborg. " Kim koningin van de Europese sprint" , een mooie titel voor de dagbladen morgen. Proficiat Kim , ik heb vandaag voor je overwinning de Belgische driekleur nog eens buiten gehangen , en dat was lang geleden....

Minstens één week rust

Vandaag de sportarts bezocht met de gehavende linkerachillespees , en zoals gevreesd geen al te beste nieuws gekregen. De pees is inderdaad onstoken en tot het einde van de week is het uitgesloten om te lopen. Licht fietsen is wel toegestaan. Allicht is dit een souvenir van drie Ventoux beklimmingen op één dag , in combinatie met een te felle heropbouw van het lopen. Uiteraard ben ik lichtjes teleurgesteld,maar een pleister op de wonde is deze week het Europees kampioenschap atletiek , waar ik door de blessure meer tijd voor ga hebben om dit van nabij te volgen. Spijtig genoeg laat de VRT ons weer grotendeels in de steek , maar gelukkig is er de BBC en de NOS .

Achillespees gooit roet in het eten

Na de vakantie in Frankrijk ben ik een week geleden ,met het oog op de marathon van Amsterdam,terug de loopkilometers gaan verhogen.Met alle gevolgen vandien:de linkerachillespees is beginnen opspelen en het is niet verbeterd.Vandaag stond de eerste lange duurloop op het programma ,en wat ik gevreesd had is ook uitgekomen;na de laatste training van donderdag (in de stromende regen) voelde ik al wat pijn , en vandaag ging het echt niet.Geen lange duurloop dus ,en nu maandag een bezoekje bij de dokter gepland.De marathon kan ik best laten voor wat hij is , want over een kleine 10 weken staat die reeds op de kalender.Waar ik de ontsteking heb opgelopen? Geen idee. Is het van het klimwerk met de fiets vorige week,of ben ik er tijdens het lopen iets te hard ingevlogen? Tijd brengt raad...

Speaker op de Achtzalighedenloop

Vandaag was ik zoals de afgelopen jaren de speaker van dienst in het Gielsbos op de achtzalighedenloop. De organiserende atletiekvereniging AVOS en het Gielsbos mochten meer dan 600 deelnemers verwelkomen.AVOS had ook twee laureaten op de 7km , zijnde Simon Forde bij de mannen en Vicky Liekens bij de vrouwen. De hoofdwedstrijd over 16km doorheen de Kempische bossen van Vosselaar en Gierle werd gewonnen door Gino Steemans uit Retie.Bij de vrouwen was Annick Beckers wederom de beste.

"Le moment supreme" : op het terras boven het winkeltje op de top :
drie keer boven geraakt op één dag .

Einddoel bereikt : 3de keer boven
op één dag.

De lokroep van de Ventoux

Dinsdag 25 juli 2006.Een rustige ochtend in de Provence.Vandaag moet het gebeuren,drie keer wil ik achter elkaar op de kale berg staan."Le Geant du Provence" heeft zijn naam niet gestolen.Je ziet hem overal liggen.Als een heerser werpt hij zijn schaduw over de streek en als je zijn kale top ziet dan wil je maar één ding, er naartoe! Vroeg wakker die dinsdag , want met broer Jos heb ik afgesproken om stipt om 6u30 te vertrekken.Vanaf ons vakantieadres is het nog een 52km met de auto naar Bédoin.We rijden door het "Plateau van de Vaucluse" , en we wanen ons soms "In the middle of nowhere".De dorpen lijken hier echt tegen en op de heuvels "geworpen" te zijn,maar allen zijn ze prachtig.De zon komt boven de heuvels,en als we Bédoin naderen zien we onze berg al geruime tijd liggen.Jos rijdt , dus ik heb de tijd om rond te kijken.We praten maar over één ding , drie keer met de fiets boven geraken.We vragen ons af wat het zwaarste gaat zijn, waarschijnlijk de hitte die hier al enkele maanden heerst.
7u30 in de ochtend,auto geparkeerd,fietsen afgeladen.Tijd voor een laatste boodschap en snel nog een koffietje gedronken in een bar.Bédoin is Belgisch,dat is duidelijk en er heerst al een gezellige drukte op dit vroege uur.8u stipt starten we, nog snel een foto genomen aan het bord op het ronde punt waar de beklimming start en weg.Marcel Peeters , een clubgenoot van Jos is ook mee vertrokken.De eerste 5km gaan gemoedelijk,we zien steeds de berg aan onze linkerzijde liggen.Ik blijf (voorlopig) bij mijn broer , kwestie van niet te forceren.Hij is een stuk ouder dan ik , en normaal gezien ben ik de betere klimmer. St.Esteve,slechts enkele huizen groot,maar hier begint het echte werk,de bocht linksaf liegt er niet om.Er komen een tiental kilometers van om en bij de 10 procent... Langzaam aan rij ik weg van Jos,en haal ook Marcel in ,die enkele honderden meters voor lag.Het gaat echter prima,forceren doe ik niet en de hartslagmeter gaat niet boven de 140. Is dit de gevreesde klim,die de Tourrenners ook altijd doen?Ik weet het wel,forceren mag niet,want er komt straks nog...We zijn al geruime tijd in het bos,ik geniet echt van de natuur en van elke pedaalslag,de tijd is niet belangrijk.Intussen rij ik enkele minder geoefende collega's voorbij en moedig ze aan.Even steekt boven de bomen de top uit,prachtig zicht.Vanaf Chalet Reynard ken ik de klim,afgelopen vrijdag ben ik vanuit Sault nog naar bovengereden in een nieuw persoonlijk record(1u32')en mijn vrouwtje precies in 2u.Een tijdsrecord hoeft vandaag echter niet.Nog 6km,de Chalet voorbij.Vanuit Bédoin is dit inderdaad het minst moeilijke stuk.Nog steeds genietend zie ik de top naderen.De laatste 2km zijn echter niet van de poes(10 a 11%),Simpson voorbij,en het restaurant net voor de laatste bocht komt in zicht,mits een spurtje blijf ik mooi onder de 2 uur, dus eventjes recht op de pedalen , top:1u59'38",de eerste zit erop.Er is om 10u 's ochtends al een tof sfeertje boven,en de taal die je het meeste hoort is toch Nederlands.Na iets gedronken en gegeten te hebben is ook Jos boven in 2u08' en iets later Marcel.De afdaling naar Malaucéne kan beginnen.Windvest is niet nodig ,want het nu al warm genoeg.Voorbij Mont Serein gaat het zeer snel,de borden langs de weg geven 12% aan en de weg is kaarsrecht,we laten ons gaan en halen snelheden tussen de 70 en 80km/u.De laatste kilometers van de afdaling voelen warm aan,dit gaat zwaar worden straks!Genoeg drinken is de boodschap en dus kopen we beneden enkele extra flessen water.De drinkbussen worden opnieuw gevuld,en precies om 11u15 staan we klaar voor onze 2de klim.Al na enkele honderden meters laat ik mijn metgezellen achter,het juiste tempo zoekend.De eerste 5km zijn niet al te zwaar ,maar bloedheet!Amai,dit kan een lijdensweg worden....Niet forceren is nog maar eens de boodschap,en gelukkig komen er enkele minder moeilijke stroken,tot ongeveer halfweg,hier waar we daarstraks topsnelheden haalden is het nu een stuk moeilijker.De hartslag gaat al geruime tijd niet meer onder de 160 en de steilste stukken komen eraan.Chalet Liotard en Mont Serein halen is de boodschap,want daar staan de vrouwen ons een eerste keer op te wachten.Af en toe ga ik "en danseuse" ,want mijn achterwerk is soms oververhit,en ook de onderrug dient af en toe eens recht gezet te worden.Er lijkt geen einde te komen aan dit lange steile en zeer warme stuk,tot ik een Nederlander bijhaal en besluit om even met hem verder te fietsen ,kwestie van wat afleiding te hebben.De vergezichten zijn echter schitterend,dit verzacht het leed dan weer.Ik kijk uit op de "Dentelles de Montmirail" en de "Toulourencvallei".Eindelijk ,Mont Serein,hier is het bijna vlak(dit is natuurlijk relatief)en de frisse waterfles die dochter Emma aangeeft doet meer dan deugd.De laatste 6km zijn minder moeilijk,omdat het wel een pakje minder warm wordt.De weg blijft echter steeds stijgen tussen de 6 en de 8%.Nog enkele bochten en nummer 2 is binnen.Top:1u55'23".Malaucéne was een stuk zwaarder dan de eerste klim,maar de warmte speelt natuurlijk ook mee.Ik ben dolgelukkig dat ik weer boven sta,en kom een streek-en loopgenoot tegen op de top.Herman Bastiaens heeft de klim (met enkele familieleden)ook net achter de rug.Intussen zijn de vrouwen ook boven aangekomen,en kan ik een beetje bijkomen.Cola en water in combinatie met een energiereep doen op dit moment wonderen.Van mijn schoonzuster verneem ik dat Marcel halfweg de 2de beklimming is gestopt en teruggedraaid en Jos arriveert in 2u12'.Hij heeft het enorm lastig gehad en twijfelt even over een derde klim,maar ik stel hem gerust,Sault is niet te vergelijken met Bédoin en Malaucéne.We pauzeren iets langer en omstreeks 13u45 gaat het terug naar beneden.Halfweg de afdaling hebben onze begeleiders de tafel gedekt op een van de prachtige rustplaatsen,en kunnen we wat eten.Fysiek gezien heb ik nog niet echt problemen gehad,enkel de onderrug voelt wat stijfjes aan , maar enkele stretchoefeningen maken deze weer wat losser.Ik kan goed eten,ondanks de inspanningen die ervoor gezorgd hebben dat de spijsvertering even stil heeft gelegen.In de verte horen we "gerommel",boven het Montagne de Lure hangen er onweerswolken... als die maar geen spelbreker gaan zijn,nu we zo dicht bij ons doel zijn.Na de (korte)pauze dalen we verder af , en precies om 15u gaan we opnieuw van start,deze keer in Sault.De warmte die ik in deze vallei gevreesd had,blijft een beetje achterwege,want de zon heeft plaatsgemaakt voor wolken,en dat voelt goed aan.Tijdens de eerste kilometers van deze 3de klim gaat het zelfs een beetje druppelen,en daat zitten we niets mee in.Jos heeft vanaf de eerste meters zijn eigen tempo gereden,wat dus betekent dat ik hem na enkele kilometers uit het oog verloren ben.Het blijft overwegend bewolkt,na 13km klimmen passeren we onze picknickplaats en krijgen we bevoorrading,fris water.De laatste zes kilometer wil ik genieten en dat kan ook.Vier kilometer voor de top staan de begeleiders nogmaals(zij leveren schitterend werk) en Emma loopt even mee om me aan te moedigen,dit doet deugd.De rug begint in het laatste steile stuk serieus op te spelen,en ik ga nog eens recht op de pedalen staan.Voor de laatste keer restaurant Vaudran en de laatste bocht , euforie ! Top:1u45'37"; ik heb het gehaald, en ben lichtjes geëmotioneerd , maar ook moe.Nadat ik enkele souvenirs heb gekocht in het winkeltje komt een klein halfuurtje laten ook Jos naar boven.Ook hij haalt drie keer de top achter elkaar.We zijn beiden moe , maar zeer voldaan.De top ligt nog steeds voor een groot stuk in de zon , en de laatste afdaling naar Bédoin kan beginnen.Beneden bestellen we nog een frisdrank ,en worden de fietsen geladen voor onze laatste tocht van vandaag,huiswaarts.Met grote dank aan Carine,Emma,Brecht en Maria voor de aanmoedigingen en bevoorrading. s 'Avonds bouwen we nog een klein feestje , en morgen .... "jour de repos"......
Enkele cijfers :
8u Bédoin :21,66km in 1u59'38" (hs 136 , hs max.175)
11u12 Malaucéne : 21,34km in 1u55'23" (hs 163 , hs max.179)
15u Sault : 26km in 1u45'37" (hs 156 , hs max.175)

Hageland Classic deel 2

Gisteren voor de 2de keer dit jaar een deel van de mooie "Hagelandclassic gefietst. Eigenlijk hetzelfde parcours dan dat van 3 juni jl. Als laatste voorbereidingsrit op het Ventoux avontuur was dit uiteraard ideaal. De kilometerteller stond bij aankomst op 147 , na tientallen korte steile hellingen en regelmatig hellende wegen.De zomer is volop van de partij, wat het plezier alleen maar ten goede komt. Laat de Kale Berg maar komen !!!

Principekwestie in Westmalle

Bij het begin van de vakantie had ik vandaag nog een loopwedstrijdje van 10km gepland in het naburige Westmalle , ware het niet dat de organisatie ervoor gezorgd heeft dat ik niet gestart ben.Bij de inschrijvingstafel liep het helemaal mis. Er zat om te beginnen aan de inschrijvingen slechts 1 persoon per afstand om de lopers te registereren , wat ervoor zorgde dat ik al direct een tiental minuten moest aanschuiven. In de overbekende agenda "joggings en marathons" stond duidelijk vermeld dat "Val" leden (Vlaamse Atletiekliga) korting kregen op de inschrijvingsprijs . Wij , lopers die bij de Val zijn aangesloten betalen jaarlijks ons lidgeld , wat o.a. als voordeel heeft dat bepaalde organisaties een verminderde prijs hanteren bij deelname. Er stonden samen met mij nog enkele atleten te wachten om aan deze reductieprijs in te schrijven , en één van de verantwoordelijken achter de tafel zei abrupt : " korting ? , daar beginnen we niet aan ... " Nu moet ik zeggen , het is me eigenlijk niet te doen om de €1,50 die ik in mijn zak steek ; maar de arrogantie was me er teveel aan . Komt daar nog bij dat sinds de invoering van de euro , de meeste loopwedstrijden behoorlijk duur geworden zijn . (Om alléén maar te mogen starten ...) . Als reactie op deze botte opmerking heb ik mijn boeltje gepakt en ben terug naar huis gereden . Samen met mij volgden nog enkele lopers. Om te beginnen is een beetje respect niet misplaatst , en als er duidelijk vermeld staat dat er een reductie wordt gegeven , moet die mijn insziens ook worden toegepast. Jammer dat ik telaat zou arriveren in Rijkevorsel of Wiekevorst , want daar stonden tegelijkertijd ook wedstrijden op het programma. Op de braderijjogging in Westmalle zien ze me niet meer terug... Dan diezelfde avond maar een stevige training afgewerkt op het Heiken in mijn thuisbasis. De hevige zomerse wolkbreuk nam ik er met plezier bij , daar kan ik van genieten ....

Tussendoortje in Laakdal

Bij een warme 28° stond vandaag "Rapper dan rap" in Laakdal op het programma. Een loopwedstrijd georganiseerd door Ac.Looise.Op een biljartvlak snel parcours kon er gekozen worden tussen 4 , 8 of 12km.Aangezien ik eergisteren nog 85km had gefietst aan meer dan 30km/u startte ik voor de middelste afstand , de 8,47km om precies te zijn.Met deze hitte leek het verstandig om niet te snel te vertrekken , desondanks werden de eerste 2km afgelegd in 7'10".Tijdens de wedstrijd is er wel geen enkele loper me voorbijgelopen ,wat dus toch het resultaat was van een rustige start.Weinig schaduw op het parcours en daarom deed de bevoorrading extra deugd.In de laatste 2km kon ik mijn opgebouwde voorsprong op het groepje waaruit ik was weggelopen behouden en finishte in een tijd van 32'10".Niet schitterend ,maar wegens de warmte en de weinige loopkilometers toch een mooie eindtijd.Resultaat :een 10de plaats op 76 aangekomen lopers.Intussen gaat de fietsvoorbereiding op de Mont Ventoux volop verder,volgende loopwedstrijd is gepland over een 3 weken. Wel wil ik dit weekend alle "Ventoux"klimmers veel succes wensen !

Vuurwerk op meeting in Neerpelt

Op maandag 5 juni werd voor de eerste keer op de vernieuwde pist van het Dommelhof in Neerpelt de "Nacht van de Euregio" georganiseerd.De organisatoren hadden me gevraagd om het speakerwerk te doen samen met collega speaker Rik Donders.Na de jeugdwedstrijden werd de atletiekpiste officieel geopend door aanwezige prominenten van de provincie Limburg en volgde er een interviewronde met o.a. kervers Belgisch recordhoudster zevenkamp en hoogspringen, Tia Hellebaut. Ook aan Ingrid Didden (ex recordhoudster op de zevenkamp) mocht ik enkele vragen stellen.Nadien mochten we ons opmaken voor het internationale programma met EK limieten(Ek atletiek in Goteborg heeft plaats in augustus) voor Veerle Dejaeghere en Krijn Van Koolwijk op de 3000m steeple , en maar liefst zes Belgische atleten die de limiet lukten op de 10.000m bij de mannen,waaronder gouwgenoot Willem Van Hoof.Het werd een geslaagde dag , met ideale temperaturen en veel volk.

Prachtige fietstocht door het Hageland

Vandaag 3 juni , stond er een fietstocht met broer Jos Vissers op het programma , die reeds enkele maanden geleden was gepland. De tocht zou gaan , voor een groot stuk doorheen het heuvelende landschap van het Hageland. Aangezien ikzelf nog nooit in die streek ben gaan fietsen (wel al een koers gelopen,vorig jaar in Tielt Winge) , wist ik niet wat me te wachten stond. Nu ik dit schrijf ga ik toch overwegen om een kilometerteller aan te schaffen met een hoogtemeter op, want het was de moeite!Via het Albertkanaal,Olen,Tongerlo en Westerlo(bekende wegen) gaat het richting Herselt , uiteraard zijn de kilometers tot hier vlak.Maar aan camping "Dry Eycken" in Herselt wacht ons al een "opwarmertje", met een niet al te steile kuitenbijter. We volgen vanaf de camping de "vijf" route, gele pijlen op de weg gemarkeerd met het cijfer vijf.Opvallend is dat er vooral heel rustige wegen worden aangedaan.Makkelijk,want eigenlijk is het maar gewoon de pijlen volgen.Deze route zou volgens broer Jos ergens in Mol beginnen,wij pikken de draad dus op in Herselt.Het blijft relatief vlak tot in Aarschot.Nadat we hier de ringweg voor een stuk gevolgd hebben,gaat het rechtsaf,en daar wacht ons de eerste "muur".De Schoonhovendreef in Aarschot heeft een steil stuk in het begin met een stijgingspercentage tot 19%.Dit is de eerste serieuze klim.De hellingen en de mooie landschappen volgen elkaar op. We blijven op een zakdoek rondrijden en passeren meermaals de borden van Tielt Winge,Rillaar en Bekkevoort.Eigenlijk gaat een groot deel van het parcours langs de hellingen van de E314 autosnelweg , die we regelmatig als een "grote slang" vanop afstand zien liggen.Mooie vergezichten zijn ons deel,prachtig op deze lentedag!Enkele tientallen kilometers verder passeren we Meensel-Kiezegem,is dat niet het geboortedorp van Eddy Merckx?Na enkele prachtige steile "holle wegen" moet het mooiste nog komen.Jos merkt op : "ik dacht nog dat deze erin moest zitten" . Hij duidt op een kasseiweg die ineens opduikt en stevig klimt. We zijn in de Kerkstraat van Molenbeek-Wersbeek (deelgemeente van Bekkevoort), en het is de Muur van Geraardsbergen in het klein.Deze hellende kasseiweg is 650m lang , en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 4,6% , met een maximum van 16%.De kasseien liggen bij momenten zeer slecht, maar prachtig is het wel.Ik en Jos zijn elkaar waard,op de eerste hellingen komt hij steeds al eerste boven(vooral meer macht) terwijl ik op de iets langere hellingen meer kan profiteren van mijn souplesse.Het blijft onveranderd op en af gaan,en het landschap blijkt met momenten van uitzonderlijke schoonheid.Intussen schieten de kilometers goed op,de eerste honger komt opzetten,maar een taverne is niet direct te vinden.Omdat het al bijna middag is besluiten we om de enkele boterhammetjes die we hebben meegenomen aan de kant van een rustige weg op te eten.Intussen zijn we terug in de buurt van Diest en Scherpenheuvel.De laatste echte helling van de dag is de "Poggio" in Diest, intussen goed bekend.Ik denk,nog één keer alles uit de kast halen , en neem voor de haarspeldbocht enkele meters voorsprong.Maar op het steilste stuk komt Jos terug en laat me ter plaatse.Het beste is eraf.In Averbode aangekomen stoppen we voor een hapje te eten.De kilometerteller duidt 118km aan,dus hoogtijd om iets achter de kiezen te steken.Het abdijbiertje van Tongerlo doet deugd in taverne" 't Zat Paterke",en de bestelde spaghetti smaakt overheerlijk.Ook Jos zijn "spek met eieren" doet de reukorganen watertanden. Het laatste stuk dient zich aan,wind op kop terug naar Vorselaar.Gelukkig is dit laatste stuk terug vlak,want de bovenbenen willen niet meer goed mee.De laatste 10km gaat het zelfs even moeizaam,maar enkele kilometers in het wiel hangen doet deugd.(de snelheid ligt dan ook rond de 30km/u).Na bijna zes uur fietsen zijn we terug in Vorselaar. 150km gereden , een record voor mezelf.Nog een tussenstop in taverne "De Dreef" in eigen dorp,en dan huiswaarts , waar nog even wordt nagekaart en de verdere plannen worden besproken. Wat een mooie fietstocht .......

Speaker in Neerpelt

Nu maandag 5 juni ben ik speaker op de internationale atletiekmeeting "Nacht van de Euregio" op het Dommelhof in Neerpelt. De spiksplinternieuwe atletiekbaan wordt dan ook officiëel geopend. Er is een topdeelnemersveld aangekondigd met bijna alle Belgische atletiektoppers en een uitgebreide delegatie buitenlandse atleten uit meer dan 20 verschillende landen. De toegang is volledig gratis ! Meer info te lezen op www.nachtvandeeuregio.be

(Bijna) Incident met hond in Wechelderzande

Op woensdagavond 24 mei vond traditioneel de avondjogging plaats in mijn geboortedorp Wechelderzande. De organisatoren hadden het weer niet mee , vandaar allicht de minder talrijke opkomst. Onder een zwaar bewolkte hemel bleef het echter tijdens de wedstrijd volledig droog.Uit de drie te kiezen afstanden (4 , 8 of 12km) nam ik de middelste , goed voor twee ronden.Het parcours was hertekend , wat ertoe bijdroeg dat we naast het huis van mijn broer Jos kwamen.Na een 500m liep ik in een tweede groepje met allemaal lopers van de 12km rondom mij. Aan clubgenoot Paul Denolf (12km) had ik al direct een bondgenoot. Afwisselend namen we een stuk van het kopwerk voor onze rekening .In de tweede ronde , na ongeveer 5km wedstrijd gebeurde er echter iets merkwaardigs. In de Vendelmansweg (net voorbij de woning van mijn broer) draaide er achteruit een auto de weg op , en plotsklaps werden we ook geconfronteerd met een losgebroken Duitse herdershond , die onmiddellijk de loper net voor mij bedreigde met enkele "knappen". Gelukkig voor deze atleet beet de hond net naast zijn been , en een fractie van een seconde later spurtte het beest terug de oprit op.... Van geluk gesproken , alles speelde zich af in enkele seconden..... We waren uiteraard wel verschoten , en het tempo was er een beetje uit. Als je op dat moment al aan 110% aan het lopen bent , is het niet makkelijk om het(hoge) tempo terug te vinden. Carine was me intussen aan het vergezellen op de fiets , en mede door haar vond ik enkele honderden meters verder terug mijn tempo. De laatste 2km kreeg ik het nog knap lastig , maar mijn loopgenoot van vandaag (Paul) hield me recht tot aan de meet . Resultaat : een mooie 4de plaats op 46 deelnemers , en een tijd op de 8km van 29'56". Niet slecht als je maar 30km gemiddeld per week loopt.
Het weer echter daarentegen mag wel gaan beteren , want op de fiets is het niet alles........
Volgende week staat er met broer Jos een fietstocht gepland naar het Hageland van ongeveer 140km......

Afzien in domein Averegten in Hallaar. Op dit stuk
"wind op kop" werd er gestreden voor elke meter ...

Winderig weer in Hallaar

Na de fietstocht met Jos en Kristof Vissers van vorige zaterdag langs Scherpenheuvel en Diest , lag de nadruk de afgelopen week terug een beetje op het lopen. Vanwege de fietskilometers zijn de loopuren een beetje afzijdig gebleven , en daardoor verwachtte ik ook niet veel van de "Averegtenjogging" in Hallaar van gisterenavond.De 10,2km zou nog net moeten te doen zijn dacht ik. Veel wind , vooral in de laatste kilometer van elk van de twee te lopen ronden , zorgden mee voor een zware wedstrijd. Na een rustige start ben ik de eerste 5km steeds blijven opschuiven tot ik in een groepje belandde van een 5 tal atleten.Gelukkig waren de tegenstanders hier allen deelnemers aan de gelijktijdig gestartte 15km,dus veel concurrentie zat er hier voor mij niet bij.Het prachtige parcours doorheen de dreven en de boswegen van het domein "Averegten" zorgen zeker voor een positieve stimulans . Veel volk ook in deze avondjogging , alleen op de 5 en de 10km meer dan 500 deelnemers. De vrijdagavond wedstrijden zijn echt "in". Uiteindelijk eindigde ik als 10de in een tijd van 38'43". Niet echt super,maar wat wil je met een gemiddelde van 30 trainingskilometers per week (gezien over de laatste 6 weken..) Dus al bij al een mooi tussendoortje. Nog eventjes een terugblik naar vorige week.... De trip naar het Hageland met de fiets was zeker de moeite waard. Broer Jos en de neven Kristof en Kurt waren mee van de partij en broer Leo en schoonzus Nadine hadden woord gehouden , en zij volgden de trip met de auto.Rond de streek van Scherpenheuvel liggen talrijke (korte) hellingkjes en uiteraard werd er op elk bergje omhoog gespurt ! Jos had natuurlijk de meeste power in zijn benen , en kwam telkens als eerste boven. Voor mij waren ze tekort, en ik kwam dus ook tekort. Echter op de "Duivelsberg" in Diest,ook wel de "Poggio" genaamd , haalde ik op de top toch een tweede plaats, maar deze helling is dan ook wat langer dan de andere.... Buiten enkele regenbuien in de buurt van Diest werd het een leuke zonnige trip van 110km , met een "trappistrijke" afsluiting. De voorbereiding op het Ventoux avontuur gaat dus verder. Spijtig van de uitgeregende dag vandaag , want er stond weer een mooie fietstrip gepland. Maar helaas zijn vandaag de hemelsluizen nog niet dicht geweest. Volgende fietsafspraak , zeker één van de komende dagen, volgende loopafspraak : de avondjogging in Wechelderzande van komende woensdag 24 mei....

Vliegenvanger

De voorbereiding voor het Ventoux avontuur schiet goed op. Met het mooie weer van de afgelopen dagen kwamen ook een massa zwerm van vliegjes uit hun schelp , wat resulteerde dat ik tijdens de voorbije fietstochten er uitzag als een echte "vliegenvanger". Vorige week kreeg ik echter een virale infectie , die ervoor zorgde dat de benen een paar dagen slap waren, maar intussen is dit euvel zo goed als voorbij. Morgen staat er een eerste echte fietstest op het programma met een rit van ongeveer 120km richting Scherpenheuvel met broer Jos en neef Kristof. Intussen probeer ik ook de loopspieren nog wat te onderhouden , en als alles meezit neem ik volgende week deel aan de Averegten jogging in Hallaar . Lang leve de zomer !

Rustperiode voorbij

De rustperiode na de marathon van Parijs is voorbij. Veel heb ik de afgelopen drie weken niet gelopen , gefietst echter wel. Vorige week werden er 170km gereden , en deze week reeds 100.Volgende grote uitdaging is de Mont Ventoux drie keer met de fiets beklimmen op één dag. De bedoeling is van de komende maanden fietskilometers op te bouwen.Uiteraard zal het "lopen" daar ongetwijfeld onder lijden.De uitdaging op de Mont Ventoux zal ik aangaan samen met mijn oudere broer Jos , een fervent wielertoerist.Intussen loop ik wel met plannen rond om in het najaar opnieuw een marathon te lopen.

Enkele sfeerfoto's van Parijs

Marathon Parijs , de eerste kilometers op de Rue de Rivoli (startnummer 1420)

Een week na Parijs ..

Een weekje na Parijs is de ideale moment om alles nog eens op een rijtje te zetten. De marathon is goed verlopen , en de eindtijd mag er best wezen,tevredenheid troef dus . Om een persoonlijke toptijd te lopen moet alles meezitten en daar was het parcours iets te zwaar voor. Ondanks dat bewijst de goeie tijd toch dat de voorbereiding optimaal was en de conditie goed. Hieronder heb ik een vergelijk gemaakt met tussentijden van mijn recordrace in Rotterdam van 2 jaar geleden en de gelopen marathon vorige week:

Rotterdam 4-04-04// Parijs 9-04-06
5km // 20'26" //21'24"
10km // 41'17" //42'36"
15km // 1u02'11" // 1u03'54"
20km // 1u23'11"// 1u24'55"
25km// 1u44'03"// 1u45'43"
30km // 2u04'54"// 2u06'52"
35km // 2u25'28"// 2u28'31"
40km// 2u47'21"// 2u53'22"
finish // 2u57'03" //3u03'45"

Oooh Champs Elysees !

Na drie maanden van voorbereiding was het weekend dan eindelijk aangebroken. Het treinstation van Herentals lag er zaterdagochtend 8 april 's morgens nog verlaten bij. Via een vlotte treinverbinding met overstap in Berchem arriveerden we omstreeks 9u30 tijdig in Brussel Zuid.Van hieruit is het "slechts" 1u25 sporen tot aan de "Gard du Nord" van de Franse hoofdstad.De marathon van Parijs (mijn tiende) kwam nu wel echt dichtbij.Nog snel een koffietje gedronken in Brussel met onze Westvlaamse vrienden Lore en Johan , die ook beiden aan de marathon gaan deelnemen.Voor Johan liep de voorbereiding niet op rozen (kniepijn),maar die van Lore was ideaal verlopen. De Thalys bracht ons dus omstreeks 12u05 ter plaatse. Tijd dus om het metronetwerk van Parijs te ontdekken,wat na enkele uurtjes sporen niet echt ingewikkeld meer bleek.De metrotocht naar ons hotel (aan de zuidkant van de stad) was al een eerste beproeving.Overvolle metrostellen die zaterdagmiddag,dus rechtstaan gans de tijd. Na het inchecken in het Novotel van Vaugirard was het tijd om de omgeving van start en aankomst te verkennen , en ook even na te gaan hoeveel tijd we morgenochtend nodig zouden hebben , zonder ons te moeten haasten. Gelukkig was de drukte op de metro een stuk minder,en konden we onze benen sparen.Aan de "Arc de Triomphe" was er nog niet veel te bespeuren van de marathon.Enkele tentjes en een grote kraan op de "Avenue Foch"(aankomstplaats) waren de enige merkpunten.Verder alleen maar veel autoverkeer en toeristen op deze trekpleister. Dan toch maar even de tijd genomen om de Arc te bezichtigen. Via een tunnel onder de "Place de Gaulle" stonden we onder deze indrukwekkende boog.Het zicht op de "Champs Elysees" is memorabel.
Na een uurtje platte rust in ons hotel werd het stilaan tijd om onze startnummers af te halen in het "Parc des expotions" , slechts 20' stappen van ons hotel, dus we dachten waarom niet te voet ernaar toe ? Daar toegekomen bleek dat de overrompeling van lopers die dag zo groot was , dat het buiten aanschuiven werd om binnen te geraken ! Dit laatste feit werkte wel op mijn systeem , eigenlijk moet een marathonloper de dag vooraf zoveel mogelijk rusten , en de beentjes begonnen al tekenen van vermoeidheid te vertonen , nog voor de marathon begonnen was. Doch deze vertraging was nog niks vergeleken met de chaos binnen in de expohall. Het startnummer afhalen verliep zonder problemen , maar enkele meters verder was het duwen en wringen om het beloofde t-shirt en bijhorende tas te pakken te krijgen. Tot overmaat van ramp bleken de t-shirts bijna uitgeput (alsook de tassen) , en dat maakte de zaak alleen nog maar moeilijker. Uiteindelijk hadden we dan toch alles waar we recht op hadden , en konden we eindelijk de marathonexpo bezoeken . Onze "goesting" was al vrij snel over , zeker toen we zagen de de rij wachtenden voor de (gratis) pasta party onoverzichtelijk was . We besloten dan maar om het avondeten in ons hotel te nuttigen. Conclusie : een vrij vermoeiende zaterdag.
Een zeer rustige zaterdagavond maakte alles wel goed , en het werd al snel bedtijd.
De start op zondagmorgen 9 april is om 8u45 , dus vroeg uit de veren was de boodschap. Reeds om 6u stond ons ontbijt klaar (na een korte maar goede nachtrust) en precies om 6u45 ging het richting start met de metro. Op dit vroege uur viel de drukte heel goed mee , we hebben de ganse rit rustig kunnen zitten. De nodige formaliteiten nog afhandelen voor de start , zijnde kledijzak in bewaring geven , naar de wc gaan , beentjes opwarmen , en vooral genieten van de mensenmassa die zich rond 8u ter hoogte van de Arc de Triomphe begon te manifesteren. Grappen en grollen hoort er natuurlijk ook bij. Onze kameraad Johan , lijkt met een bandana enorm op Marco Pantani, net voordat we de metro namen lachten we hier nog mee , we waren nog maar net ingestapt of de Fransman waar hij naast ging zitten zei al : "hé Pantani" . Wij allen in een deuk natuurlijk.
Nog snel Carine , Johan en Lore het beste gewenst en dan naar het startvak. Met mijn snelle tijd van Rotterdam 2 jaar geleden had ik een plaats kunnen versieren bij de "Preferentiels" , dit zijn de lopers die mogen starten net achter de elite. Daar stonden we dan , zondagochtend op de Champs Elysees , de beroemdste laan van Frankrijk , misschien wel van de wereld. Het doet wel iets als je die lopers ziet staan met de Arc de Triomphe als decorstuk. De concentratie is top , want de start kan daar elk ogenblik zijn ..... Eindelijk zet de massa zich in beweging , de start is gegeven. Ik heb de tussentijden (elke 5km) op mijn arm geschreven om netjes onder de drie uur te geraken. Uiteraard gaat het de eerste kilometers vlot, en is het een echte "sightseeïng toer". Place de la concorde , de Rue de Rivoli , het Louvre en nog andere indrukwekkende gebouwen passeren de revue. Het ritme zit onmiddellijk goed , ik loop kilometertijden van 4'10" a 4'15". Het weer is dan ook (bijna) ideaal, 8 a 12° , zonnetje en niet teveel wind. Al snel in de race heb ik het gevoel dat de benen dik zijn . Raar gevoel , maar na 12km constateer ik dat eigenlijk enkel tussen km 3 en pakweg km 6 de weg vlak is , en voor de rest klimt en daalt....
Ik kom er echter helemaal door tussen de 15de en de 20ste kilometer. Zou het dan toch waar zijn dat je met ouder te worden meer en meer een "diesel" wordt ??
Nochtans is het "Bois de Vincennes" niet van de poes. Vals plat en nog meer vals plat staat ons te wachten , ik weet het halfweg reeds , dit is geen makkelijk parcours... Mijn 1/2 marathontijd zit snor , 1u29'30" of iets in die buurt, ideaal. Aan kilometer 25 heb ik gevoel nog geen stap teveel te hebben gezet, en maak ik een plannetje klaar in mijn hoofd om over een tiental kilometer te versnellen. Intussen zijn we terug in het centrum van Parijs beland , en zit de sfeer er goed in. Hier staat veel volk langs de kant , en de ambiance is duidelijk hoorbaar en geeft een lekker gevoel. Het parcours blijft behoorlijk op en neer gaan , met zeker 6 a 7 tunneltjes naast de Seine. Km 30 , en daar is de Eiffeltoren aan de overkant , prachtig .....
Ook de benen zijn dit nog , dus er zit iets in .... Ik begin meer en meer te geloven in een tijd beneden de drie uur , dit zou gewoon schitterend zijn op deze heuvelachtige wegen.
Aan de 34ste km stokt het tempo , de weg gaat behoorlijk omhoog hier , en ik begin terrein te verliezen. 4'20" , dan 4'30" aan km 38 zelfs even 4'50" per kilometer. Nochtans zit ik mentaal nog zeer fris. Niks aan te doen , de benen willen niet meer sneller , en het "Bois de Boulogne" brengt geen verbetering , integendeel hier zijn de niveauverschillen op de weg nog wat duidelijker merkbaar. Eindelijk de finish , lopen Dirk , lopen , ik heb de drie uur zien passeren op mijn stopwatch , en ik ben er bijna.... Nog een spurt (of wat daar op gelijkt) , top : 3u04'08" afgeklokt bruto . Doe daar de 25 seconden af die ik verloor in de start , en mijn nettotijd is 3u03"45". Moet ik nu ontgoocheld zijn of tevreden ?? Al snel neemt dat laatste gevoel de bovenhand. Dit is mijn 3de beste marathontijd ooit (op 10 marathons) , en de beste tijd van de laatste 2 jaar ... op dit parcours .... Parijs is zeker niet supersnel , maar monumentaal wel zeer mooi !! Voorbij de aankomstlijn worden de medailles uitgedeeld , en dit is altijd voor mij een mooi moment. Het blijft telkens een hele ervaring , een marathon beëindigen .
Ik kleed me om en blijf wat in beweging , want ik heb aan mijn vrouwtje beloofd dat ik wacht tot zij aankomt. Intussen maak ik kennis met de zus en schoonbroer van Lore , die speciaal vandaag vanuit België naar hier zijn gekomen om de finish van zuslief mee te maken. Dat zijn echte supporters !! Een dik uur na mijn aankomst wordt ik misselijk. Een wc in de buurt brengt gelukkig soelaas. Iets later arriveren Johan en Lore samen in 4u07" , Lore een heel pak beter dan in Londen vorig jaar . Johan is de ganse tijd bij zijn vrouwtje gebleven , maar heeft de laatste 7km wel serieus op de tanden moeten bijten. Lore van haar kant lijkt wel voor deze afstand geboren , geen teken van vermoeidheid te bespeuren. Ze zijn hand in hand over de meet gekomen. We blijven op post voor de komst van Carine , en iets later komt ze glimlachend aan. 4u27' (37' beter dan vorig jaar) , een heel goeie tijd voor haar. Het laatste stuk is zwaar geweest , maar voor wie niet ??? Zeer tevreden keren we terug naar ons hotel (aan de metro is het nu wél aanschuiven) , en genieten van een zalige douche en de laatste kilometers van Paris-Roubaix. ' s Avonds gaan we enkele honderden meters voorbij ons hotel mosselen met frieten eten , en er wordt veel gelachen. Na een nachtje rusten staat er op maandag 10 april nog een toer door Parijs op het programma . De trappen aan de Sacré Coeur zijn zwaar , maar we hebben het er voor over. Via de Place de la Concorde en de Jardin de Tuilerie gaat het naar de Notre Dame en tot slot de Eiffeltoren. Parijs is een prachtige stad ... Moe maar tevreden zijn we thuis rond 21u30 's avonds , het was een zeer mooi weekend met onze Westvlaamse vrienden ...

Laatste trainingen afgewerkt

De voorbereiding voor de marathon zit erop. De afgelopen drie maanden was het "Heiken" tussen Vorselaar en Herentals de thuisbasis voor de talrijke tempolopen. De mooie omgeving van o.a. Blommerschot,Wechelderzande en aan de andere kant Kruisberg in Herentals vormden dan weer elke week het decor voor de gedane lange duurlopen. Tussendoor liep ik 3 wedstrijden : de cross in Herentals en twee keer de mooie halve marathon in de Netestad Lier.
Wat me vooral bijgebleven is tijdens deze voorbereiding is toch wel het lange slechte weer ; eerst voortdurende koude , en op enkele dagen na , de laatste weken veel regen. Vooral tijdens de laatste duurloop van vandaag , en zeker tijdens de laatste tempotraining van afgelopen donderdag.Nochtans is de conditie in stijgende lijn , en zijn de verwachtingen iets hoger dan enkele maanden geleden. Of de barriére van drie uur zal gesloopt worden is een open vraag , en hoeft ook niet persé. Deze magische grens wist ik het verleden reeds twee maal te veroveren en is dus géén must. In de eerste plaats komt het plezier en het genieten van het lopen van een marathon. We zien wel hoe het uitdraait...

Gevraagd : lente

Het Belgische kampioenschap cross is voorbij (of toch bijna,dat van de "masters" is morgen) , dus kan het zomerseizoen stiiletjesaan gaan beginnen. De voorbereiding voor de marathon loopt vrij goed , maar van lente is nog geen sprake. Dit komt niet alleen slecht uit voor de landbouw , maar ook de gewrichten en de pezen van ondergetekende lijden onder de stuiptrekkingen van koning winter. Dit jaar blijft hij wel echt in het land , en al was het vandaag tijdens de lange duurloop wel best "aangenaam" (met momenten) , toch blijft het te fris voor de tijd van het jaar . Om het gewoon kort samen te vatten: wind mee is de lente aanwezig , wind op kop laat helaas de winter nog zijn streken zien . Gevraagd : echte lente aub , ook voor de spieren van een loper .

Duurloopje van drie uur .

Zoals in elke marathonvoorbereiding is de lange rustige duurloop eigenlijk de belangrijkste training.Zonder deze lange oefenloop bouw je uiteraard geen uithouding op.Vandaag stond er dus eentje van drie uur op het menu.Twee dagen geleden werkte ik echter een behoorlijk pittige tempoloop af ,het werd dus afwachten of ik deze training verteerd zou hebben.Ik loop het liefst deze lange training in de ochtend,kwestie om er voor de rest van de dag vanaf te zijn.Dus 9u klaar met de nodige warme kledij,want buiten zag het wit van de vrieskou.Ondanks twee stijve kuiten(die na een uur echter helemaal soepel werden),voelden de benen goed aan.Een rustige duurloop is met momenten echt "genieten". Ik tracht steeds de rustige wegen op te zoeken,en via het "Heiken"ging de tocht verder langs "Kruisberg bos" in Herentals,om daarna de prachtige AA vallei door te lopen.De weilanden lagen er mooi wit bij ,een twijfelend ochtendzonnetje maakte er een idyllische prentenkaart van.Nog een ander voordeel van zo een lange tocht is dat je echt "onthaast" geraakt , want geef toe , we lopen dikwijls in deze samenleving onszelf voorbij...
Via de mooie Heggekapel in Poederlee gaat de tocht verder naar de "Zittaart" en de bijhorende zandweg richting Vorselaar.Eigenlijk is deze 35km lange tocht een aaneenschakeling van diverse looptochten,die ik de afgelopen jaren ontdekte.Nu komt het saaiste stuk,via het gehucht "Vispluk" en de "Heirbaan",waar we koning auto terug tegenkomen.Eigenlijk is dit een verbindingsstuk van een kilometer of zes, om daarna op het mooie bosrijke fietspad tussen Vorselaar en Pulle te belanden,waar de natuur uitzonderlijk mooi kan zijn.De zon heeft al meer "macht" dan pakweg een maand geleden,en dat stemt me vrolijk.Het laatste deel vat ik aan en gaat via een deel van de "Monumentenloop". Einddoel bereikt,nu nog wachten op de lente,want de winter mag verhuizen .........

Halve marathon Lier : laatste stuk richting piste met de wind op de kop .

Voorbereiding marathon over halfweg

Eindelijk nog eens een berichtje zal u zeggen , dat klopt ! Vandaag vond in Lier de 4de natuurloop plaats van dit winterseizoen , en net als zes weken geleden stond als langste afstand een halve marathon op het programma. Ideaal dus als voorbereidingswedstrijd voor de marathon.Twee verschillen met die van 14 januari : toen was de marathonvoorbereiding pas gestart , en vandaag stond er een gure Noordoostenwind die de wedstrijd mee hard maakte. Qua te voorspellen eindtijd vandaag kon het dus alle kanten uit,daar het vanwege de getrainde kilometers de laatste weken vooraf moeilijk in te schatten is hoe ver het staat met de "form". Vooraf nam ik me dan ook voor om niet te snel te starten omdat de eerste 7km richting Emblem de wind op de kop stond. Na 3km (splitsing 10 en 21km) ontstond er een grote groep van 20 lopers , waar er al een tiental atleten voor liepen , o.a. dorpsgenoot Maarten Van Der Donck , die al na 1km uit het gezichtsveld verdwenen was.Maarten is nog maar een tweetal jaren aan het lopen ,maar heeft samen met zijn nog jonge leeftijd het voordeel dat hij over een dosis talent beschikt om zeer mooie tijden neer te zetten.Hij zou als 6de eindigen vandaag in een tijd van 1u18'31". Ikzelf zette me eerst een tijdje aan de kop van de vermelde groep , en er werd de eerste 5km niet al te snel gelopen(doortocht 20'49") , iedereen wachtte een beetje het keerpunt af op de brug van Emblem , waar nadien de wind in de rug zou blazen. Na dit keerpunt brak ikzelf de koers mee open , en een vijftal lopers namen het hazepad , buiten mezelf ook nog de kompanen van de vorige editie(Roger Dierckx en Jos Vermeulen) en ook nog daarbij dorpsgenoot Stijn Jacobs (duidelijk niet echt aan het koersen) en Flip Van Den Brande van Hulshout. Een mooi groepje , met lopers die aan elkaar gewaagd zijn , alhoewel Stijn uiteraard wel stukken beter is dan ik. Tot voorbij km15 bepaalde ik mee het tempo , en met de wind in de rug werd veel tijd goedgemaakt (doortocht 1u00'20" aan km15). 180 graden bocht rechtsom in Duffel voor de laatste 3 a 4km ,en uiteraard zat hier naast de Nete de wind pal op kop. Ik waaide op 2km van het einde letterlijk uit dit mooie groepje (Flip Van Den Brande was hier al gelost) en moest dus mijn 3 andere medelopers laten gaan. Intussen hadden we wel een 5-tal andere lopers onderweg "opgeraapt". De koers werd nog hard door de Noordoostenwind (koud !!) en uiteindelijk finishte ik op atletiekpiste van Lier in 1u22'45" (toch 44" trager dan zes weken geleden) . Tevreden was ik wel , alhoewel ik de laatste 4km serieus had afgezien.Maar mede in het achterhoofd dat de marathontrainingen toch wel hun tol eisen , kon ik met een gerust gemoed huiswaarts keren. Nogmaals prima organisatie daar in Lier , en voor mezelf eerst enkele dagen kalmer aan doen , en dan volop verder .......

Snelle cross in Herentals

Met de organisatie van de eigen club stond er dit weekend weer een belangrijke wedstrijd op het programma.Heel veel volk op het Netepark,en liefst 176 masters aan de start.Het parcours lag er snel bij,het had de afgelopen dagen niet veel geregend,en dat is uiteraard in mijn voordeel.De start miste ik wel compleet.Een deel masters had zich enkele meters voorbij de startlijn gepositioneerd,en ik was braaf in de "buurt" van de lijn blijven staan.De official van dienst schoot toch de wedstrijd op gang,totaal onverwacht,aangezien ik nog had gehoopt dat de "pikkers" naar achter moesten.Niet dus, en een zeer amateuristische start, op sommige joggings weten ze hier beter raad mee! Dan maar de volle spurt ingezet de eerste 100 meter , en bij het ingaan van de 1ste grote ronde toch iets of wat op mijn plaats beland.Het eerste deel van deze ronde leent zich echter niet tot voorbijsteken,dus gewoon volgen was de boodschap.Mijn inhaalmaneuvre kwam vooral in de 2de ronde,toen ik een groepje van een tiental atleten in het vizier kreeg, en deze allen ter plaatse liet.Uiteraard is het steeds een wedstrijd in de wedstrijd,met meer bepaald mijn beste vriend Rudi Bierinckx,die me in november in Kessel in de laatste ronde nog aftroefde.Revanche had ik al genomen op Rudi in de Kerstcorrida van Herenthout,maar aangezien hij een beter crosser is dan ik,was hij vandaag toch te duchten.Erop en erover dacht ik, en dat lukte wonderwel.De 3de ronde bleef alles vlot lopen,vooral op de lange grasstrook naast de start,waar mijn snelheid goed van pas kwam.In de laatste ronde alles nog "uit de kast"gehaald,om Flip Van Den Brande(AcHulshout) te passeren , en ook hij was eraan voor de moeite.Flip ken ik ook al jaren,en ook hij is in principe beter dan ik op dit werk.Mooie uitslag:44ste . 6,23km in 22'26".Geen enkele loper is me vandaag voorbijgegaan,dit gebeurt ook niet dikwijls....

Halve marathon in Lier

De eerste echte voorbereidingswedstrijd voor de marathon stond vandaag op het programma in Lier. Deze natuurlopen bestaan uit 5 wedstrijden(van november t.e.m. maart elke maand één) , die elk de mooie omgeving van de Nete en het Netekanaal aandoen. Het was vooraf een beetje gissen naar de conditie, aangezien het weeral een tijdje geleden was,dat ik nog 21km als wedstrijd aansneed. Daarom verkoos ik om behouden te starten en me enige tijd rustig te houden in een groepje. Dit lukte vrijwel perfect, want na 15km kwamen we door in bijna 1 uur. Het ging echter zo lekker , dat ik me bekwaam achtte om mijn 7 medegezellen allen in de steek te laten , en demarreerde dan ook aan het bord van de 15km. Ver raakte ik niet weg, maar na een zeer spannende laatste 2km , kon ik me toch als beste plaatsen van deze 8 lopers. De 7 vluchters die reeds van in het begin van de race wegraakten , waren buiten schot. Na nog een spannende laatste ronde op de atletiekpiste van Lier slaagde ik er ook in om een naderende Jos Vermeulen (die na vele blessures opnieuw zeer goed bezig is) het nakijken te geven. Eindtijd : 1u22'01", en een 8ste plaats op 147 deelnemers. De organiserende club, Ac Lyra, beleefde een topdag , met op de drie afstanden samen (5,10 en 21km) meer dan 400 deelnemers. Het weer was dan ook schitterend , een stralend winterzonnetje , niet te koud ondanks de tegenwind tussen km9 en km15 naast het Netekanaal. Uiteraard ben ik zeer tevreden met deze voorbereidingswedstrijd en werd deze 1/2 marathon de vijfde beste die ik ooit heb gelopen.

Speaker op topcross in Hulshout

Vandaag was ik voor de 6de keer speaker van dienst op de jaarlijkse nationale veldloop van Hulshout.Een speciale gebeurtenis,waar ik al enkele weken naar uitkeek.Heel veel deelnemers bij de jeugd, en de ganse Belgische veldlooptop was aanwezig bij de seniors.De korte cross werd gewonnen door Tim Cleirbout voor Ridouane Es-Saadi. Bij de dames stond er wederom geen maat op Veerle Dejaeghere die net zoals vorig jaar won voor Nathalie Devos , Fatiha Baouf en Anja Smolders. Bij de mannen ging de overwinning verrassend naar Tom Compernolle , die een naderende Tom Van Hooste nog achter zich wist te houden. Thuisloper Willem Van Hoof werd derde,en liep naar eigen zeggen de wedstrijd van zijn leven.Krijn Van Koolwijk legde beslag op de vierde plaats en Stefan Van Den Broeck maakte de top vijf compleet.Spijtig dat wereldkampioen duatlon Benny Van Steelandt verstek moest laten gaan wegens de naweeën van een ziekte,maar hij was wel aanwezig als supporter.Het was dus sterren kijken en nadien interviewen zoals blijkt uit bovenstaande foto's. Een dikke proficiat aan gans de ploeg van Ac.Hulshout voor deze schitterende organisatie !