Modderduivels in Arendonk (27-11-2005)

In de Noorderkempen had het vrijdagavond blijkbaar nog meer gesneeuwd dan in Vorselaar. Het parcours in Arendonk lag er dus nog helemaal ondergesneeuwd bij. Ik ben zeker geen modderloper, in deze vettige brij "verzuip" ik meer dan dat ik vooruitga. Na een verkenning van het parcours bleek het op het eerste zicht nog mee te vallen. Dit was echter zonder de extra lus gerekend in de weide achteraan , die helemaal onder water stond. Dit stuk liet ik dan ook wijselijk opzij liggen tijdens de opwarming. Na Kessel, veertien dagen geleden , zat ik met een serieuze virale infectie te kampen. Door deze luchtwegenonsteking liet ik de cross van Duffel vorige week voor wat ze was. Een weekendje rustig zou me zeker goed doen. De afgelopen week was ik met momenten wel erg moe. Waarschijnlijk nog een gevolg van de beestjes , die nu echter wel bijna dood waren. Dan maar rustige duurlopen afgewerkt , zonder te forceren. Terug naar vandaag, met even een korte parcoursbeschrijving: overleven in de sneeuw , 500 meter echt ploeteren in de modder , en een goed beloopbaar stuk gras van 200 meter ; deze grote ronde diende drie maal afgelegd te worden. Na een behoudende start , vlotte het tijdens de aanloopronde vrij goed, tot aan de bewuste weide , waar het water nu was omgetoverd tot een zompige brij , waar het pompen of verzuipen was , tot de enkels erin. Aangezien ik niet Tom Van Hooste noem, was dit dus "not my cup of thee". Het groepje waartoe ik behoorde , diende ik in dit stuk te laten gaan , en ik zou ze niet meer terugzien. Na deze zware passage probeerde ik echter wel op de betere beloopbare stukken terrein goed te maken , wat gedeeltelijk lukte , maar het laatste gaatje kreeg ik nooit helemaal toe. Na elke passage in de modderweide was mijn achterstand terug opgelopen . In de laatste ronde vond ik toch nog een tweede adem , maar schoof na verwoede pogingen nog slechts één plaats op . Uitslag : 33ste van de 76. Niet echt tevreden dus , maar op een parcours dat zeker niet het mijne is , heb ik toch vrij goed standgehouden. Dit was dus de eerste "echte" cross, in niets te vergelijken met het formule 1 parcours van drie weken geleden in Bonheiden . Al bij al mag ik tevreden zijn dat de ziekte vorige week niet is doorgebroken , nu kunnen we rustig verder bouwen .....

Ander weekend , andere wedstrijd.

Dat is een waarheid als een koe. Geen enkele wedstrijd is dezelfde , ook niet deze van Kessel van 13 november. Aan het prachtig gelegen fort had vandaag de 35ste "Pallietercross" plaats , georganiseerd door mijn ex-club Ac Lierse. Het was plezant om enkele oude bekenden terug te zien , na zovele jaren . Na vorige week , waren de ambities uiteraard hoog , om ook hier een goede cross te lopen . Maar een virale infectie ( de tweede in een maand tijd) de afgelopen week , zorgde voor vermoeidheid en vele twijfels. Kwam daarbij dat ik enkele dagen na Bonheiden last had van beide knieën , allicht het gevolg van mijn oude spikes , die ik dit weekend aan de kant heb gegooid , en na meer dan vijftien jaar gebruik vervangen heb door een nieuw paar , alvast één voordeel meer ter opzichte van vorige week. Slechts één derde masters van het aantal van vorige week (47 aangekomen atleten) , dus hoopte ik toch een stuk meer vooraan te eindigen dan zeven dagen geleden. Zoals altijd werd het na een snelle start even rondkijken waar de naaste "concurrenten" ergens zaten , en ik kwam al snel tot de constatatie dat de start prima was. Een zeer bochtig parcours zig zag door het bos , maakte het voor mij zeker niet makkelijker. Ik kon tot na 3/4de wedstrijd mijn plaats goed handhaven (13de) , maar de laatste ronde was er teveel aan . De vermoeidheid sloeg toe (naweeën allicht van de verkoudheid) , en de fut was er totaal uit. Ik moest me voor enkele achtervolgers nog reppen , maar kon niet weerstaan aan de terugkeer van Rudi Bierinckx uit Herenthout , ook al een tegenstander waar ik al vele duels mee heb uitgevochten. Rudi is het laatste jaar zeer goed bezig , en hij is gewoon sneller op het laatste stuk. Ik deed in de laatste 100 meter nog een vergeefse poging , maar bleef 6" achter hem . Totaal moegestreden eindigde ik vandaag als 14de . Inderdaad , mooie plaats , maar het goede gevoel van vorige week was toch ver weg. Mijn vrouw Carine liep haar tweede officiële cross bij de masters dames , en eindigde op een mooie 9de plaats (op 30 deelnemers) . Ik zal maar beginnen oppassen , want binnen een paar jaar kan ik ze misschien niet meer volgen ....

Schitterende eerste cross in Bonheiden

6 november , mooi najaarsweer en een snelle omloop in Bonheiden. Wat wil een mens nog meer? Ik moet zeggen dat de zenuwen behoorlijk gespannen waren vooraf , maar dit is dan ook de eerste officiele mastercross waar ik start. De laatste jaren stonden de veldlopen op een lager pitje, maar door 40 jaar te zijn geworden openden er zich nieuwe perspectieven, en als voorbereiding op een voorjaarsmarathon in 2006 kan je geen betere wedstrijden veroorloven dan de crossen. 151 deelnemers aan de start van de 6820 meter lange wedstrijd op deze zondagnamiddag en dat was eraan te merken , na een brede start van 100 meter , een zeer smalle haakse bocht van 180° naar links , en alles op een hoopje , het was drummen geblazen. Behoudend vertrokken , en in de eerste 2 kilometers rustig (ja ... wat is rustig , als je tegen meer dan 17km/u aan het lopen bent ??) naar voor geschoven. De snelle mooie omloop is echt iets voor mij , de grote "foulee" komt me zeer goed van pas. Halverwege schat ik de tegenstand in , mmm... zeer goed op dreef. Enkele grote kleppers hangen achter mij , en de broertjes Glassee (Eric en Francis) vielen helemaal terug na een snelle start . Ik zal ze in het verdere verloop van de wedstrijd niet meer voor mij zien . Clubgenoot Paul Daems blijft nog het langste in de buurt , maar na 4km moet ik lossen , en hij zal 15" voor mij eindigen. Paul is dan ook de enige waar ik terrein op verlies , verder is het standhouden , en zelfs meer dan dat. Enkele juniors moeten eraan , en zelfs nog wat masters laat ik achter. Vasthouden zo , denk ik bij mezelf , vooraf had ik willen tekenen voor een plaats bij de eerste 30. De laatste ronde komt eraan , en dan is het voor iedereen overleven , en trachten stand te houden , want een dipje in deze wedstrijd wordt onmiddellijk afgestraft met een tiental plaatsen verlies . dat komt er gelukkig niet , en ik kan stand houden tot op de meet. 31ste plaats in 23'15" ! Mooi gedaan , we keren tevreden huiswaarts , goe bezig...