Eerste looptrainingen met Forerunner positief.

De Forerunner 305 gps-hartslagmeter is gearriveerd. Ik had hem in huis nog geen zestig uur nadat ik hem besteld had. En als je weet vanwaar hij kwam, is dit gewoonweg supersnel. De eerste trainingen waren zeer positief. Ondanks zijn grootte (wat dan weer een voordeel is bij het aflezen van de gegevens onderweg) voelt de horloge vrij licht aan. De verstrekte informatie mag er wezen; ten allen tijde kan je volgen aan welke snelheid je loopt, en welke afstand er wordt afgelegd. Uiteindelijk is de gelopen afstand zo goed als correct. Wegens beroepsbezigheden deze week (en lange trainingen 's avonds) ben ik in de gebruiksaanwijzing nog niet ver geraakt, maar daar we komend weekend werk van maken. Ik ga er nog veel plezier aan beleven!

Aftellen!

It's the final countdown. Ooit een gekend radiodeuntje, maar voor mij geeft dit nu een andere betekenis. Nog 159 dagen 17uren en 2minuten vooraleer het startschot wordt gegeven in de Langener Waldsee te Frankfurt. Mijn eerste "echte" trainingsweek zit erop. 6.5km gezwommen, 186km gefietst, 22km gelopen en anderhalf uur krachttraining. Totaal goed voor ongeveer 15u training. Mijn Ironman trainingsschema is opgedeeld in 4 fases van elk 6weken.

Eerst de aanpassingsfase om het lichaam gewend te maken aan geregelde training en bijschaven van de zwemtechniek. Daarna volgt de aërobische basis om de langere afstanden te trainen, gevolgd door de specifieke Ironman-basis waar de intensiteit wordt opgedreven en tenslotte de wedstrijdfase om de puntjes op de i te zetten. Woensdag laatst hadden we een zwemtest met de club onder toezicht van Stephanie. De 30minuten test, dit is zoveel mogelijk meters zwemmen in 30 minuten, da's alles. Het leven kan toch eenvoudig zijn hé. Ik haalde 1770meters, goed voor een gemiddeld tempo van 1'41"/100m. Op 1000m haal ik nu een tijd van 16'50", dit is al meer dan 5minuten vlugger dan 4jaar terug! Vorig jaar zat ik nog constant in de achterhoede van de clubtrainingen, nu kan ik me al bij de middenmoot standhouden. Zo, genoeg geschreven, er dient nog getraind te worden.

Eerste lange duurloop richting marathon.

Vandaag onder een stralend winterzonnetje een duurloop afgewerkt van 2 uur. Dat was héél lang geleden, en dan is het niet meer dan normaal dat de spieren het laatste half uur een beetje weerspannig waren. Nochtans vlotte het vrij goed van in het begin. Langs het Albertkanaal tussen Grobbendonk en Herentals waaide de wind bovendien in mijn voordeel en de zon deed de rest. Dit deed me onmiddellijk denken aan de zomer en de mooie fietsavonden die je langs deze waterkant kan maken bij mooi weer. Een verademing na al de regen die ik de laatste week moest trotseren tijdens mijn fietstochtjes naar het werk en terug. Traag en geduldig werk ik terug aan de opbouw van de conditie, er is nog wel een lange weg te gaan, maar het goeie gevoel is er terug. Alleen sputterden de beenspieren wat tegen van zodra de teller boven de 20km ging. Nadien was het dan genieten van de zachte bank in de woonkamer en de demonstratie van Niels Albert op het wk cyclocross. Over drie weken is dit wielercircus te gast in mijn achtertuin. Ik ruik nu de geur van de hamburgers reeds.... Gisteren heb ik nog eens een investering gedaan voor de sport. Ik bestelde me een Garmin Forerunner 305, na dagen van aarzelen; want eigenlijk is deze gps in polshorlogeformaat een hebbedingetje , maar toch handig om te checken aan welke snelheid en tempo je loopt. Ik had reeds enige ervaring met deze metingen aan de hand van een Polar horloge met "footpod" , zo'n ding dat je tussen de veters van je schoenen bevestigd, en dan eerst moet ijken vooraleer je het kan gebruiken. Ik ondervond echter één groot nadeel : bij het wisselen van schoenen klopte de afstand totaal niet meer en moest je de "muis" opnieuw afstellen. Na veel lectuur doorgenomen te hebben en ervaring opgevangen ben ik overtuigd van het succes van de Forerunner. Horloge aan de pols en lopen maar.... Nu kan ik bij wijze van spreken elk paadje indraaien zonder me nadien af te vragen hoeveel en hoe snel ik nu exact gelopen heb. En het ding wordt ook erg handig bij de tempotrainingen die eraan komen.
Rustig verder opbouwen is de boodschap.

Becue achterna ?

Het zijn drukke dagen. Het is al sport wat de klok slaat.
Ikzelf in volle voorbereiding voor de Ironman. Lore voor de marathon.
Samen volgen we een opleiding tot sportverzorger.
De weekends zijn daarbij dan nog geregeld gevuld met sportevenementen allerhande.
Vorig weekend nog de kampioenschappen indoor atletiek in Gent, en laatst weekend kregen we er een nieuwe bezigheid erbij.
Margot, ons sportief nichtje zwom haar eerste competitie in Veurne bij de 9-jarigen.
En meteen met succes, in haar beide nrs sprokkelde ze medailles.
Brons in de 100m schoolslag en goud in de 50m vlinderslag.
Becue achterna?

Mooie prestatie op het Netepark.

Een stevige westenwind en zachte temperaturen. Dat waren de weersomstandigheden deze namiddag in een meer dan behoorlijk bevolkt Netepark tijdens de jaarlijkse veldloop van Ac Herentals. Met een minimale voorbereiding van slechts 3 weken duurtraining werd de grote mastersbende op gang geschoten omstreeks 15u35. Met bijna 160 deelnemers in één reeks(inclusief de juniors) werd het de eerste 500 meters een gedrum van jewelste. Rond de vijver in het park is voorbijsteken in de eerste ronde bijna onmogelijk en moest ik dus na een zeer matige start temporiseren tot bij het ingaan van de tweede ronde. Een stevige versnelling op een breder stuk van het parcours bracht me op enkele honderden meters tijd ongeveer 30 plaatsen dichter.Op een modderige maar al bij al goed beloopbare omloop werd het de twee laatste ronden overleven, en vooral niet te veel omkijken. De laatste ronde legde ik volledig af in mijn eentje , en kon een aanstormende groep van een atleet of tien nog op veilige afstand houden. Crossen is zwaar.... Het is zoals bij de veldrijders: de ganse tijd door het rood gaan.... en nog verder. De cijfers dan: 52ste plaats op 128. 23'55" over 6,23km. Niet slecht met enkele duurloopjes en een sporttest in de benen.
Tot slot wil ik nog de talrijke supporters bedanken , niet alleen die van Ac Herentals, maar ook die van de andere atletiekclubs. Het doet deugd om aangemoedigd te worden. En zo zijn we terug bij de bende...............

Morgen wederoptreden in Herentals.

Na meer dan twee maanden ga ik morgen opnieuw van start in een loopwedstrijd. Voor de 21ste keer zal ik deelnemen aan de veldloop van Herentals die traditiegetrouw plaatsvind op het Netepark. Het is de grootste cross van de Kempen, zoniet van de provincie Antwerpen, en een wedstrijd voor eigen volk, van mijn eigen club Ac Herentals. De masterreeks zal voor de eerste keer gesplitst worden, een eerste reeks voor heren van 35 tem 49 jaar, en een tweede reeks voor +50'ers. Met een kleine loopbasis van enkele weken zal het afwachten zijn wat deze eerste echte test gaat brengen. Niet dat het resultaat van groot belang is, ik start vooral om nog eens diep te kunnen gaan en de weerstand wat te verhogen. Het parcours zal na de regenval van de voorbije dagen op verschillende plaatsen zeer modderig zijn. De eerste start is omstreeks 12u15, met nog een tweede nieuwigheid, een koers voor minder validen. Vanaf 12u30 wordt de jeugd op gang geschoten en onze reeks staat rond 15u30 geprogrammeerd.

Reus van Vlaanderen

Sinds kort leerden we Dirk kennen. Van Thuyne wel te verstaan. Dirk is een toffe en gepassioneerd loper geworden na een carriere in het wielrennen en geeft het geluk om dit jaar het Dreamteam van Runnersworld te mogen vervoegen om zijn persoonlijke ambitie in Rotterdam scherp te stellen. De uitrusting en begeleiding is er alvast.

Tijdens de duurlopen die hij met Lore (en sporadisch met mij) loopt oogt de basisconditie allezins goed. Dirk is beter gekend als de Reus van Vlaanderen, heeft een leuke blog op sport.be (zie links), schreef het boek "fietsen in de Vlaamse Ardennen" en is redacteur bij Grinta!, een nieuw tijdschrift voor de Vlaamse sportieve fietser, een tegenhanger voor het nogal Hollandse Fiets. Ik ben alvast verkocht.

Over begeleiding gesproken. Vorige week heb ik een fiets inspanningstest laten uitvoeren bij de sportarts. Het was exact 5jaar geleden dat ik mijn 1ste test liet doen en we hadden nu vergelijkingsmateriaal. Toen zowel als nu ongetraind. De resultaten waren goed. Zoals verwacht een lage overslagpols en snelle verzuring, gevolg van momenteel karige fietstrainingen, maar wat zeer goed bleek, was dat mijn vermogen sterk gestegen was. Bij 2mMol (lactaatgehalte) was dit met 63Watt en bij 4mMol met 36Watt verbeterd. Vooral de 2mMol grens is belangrijk bij een Ironman. Deze test was zelfs heel wat beter dan 4.5jaar terug net voor La marmotte.

Volgende week start mijn trainingsschema en begint het serieuze werk. Tot nu toe was het vooral zwemmen. Met onze nieuwe zwemtrainster Stephanie zal ik ook daar zeker nog progressie boeken.

Weekends blijven vol van atletiek.

Oef.... Zojuist een duurloopje afgewerkt van bijna 17km, en dat was lang geleden dat ik die afstand nog eens haalde... De douche en de massage met "Polar Frost" deden meer dan deugd. Twee dagen na een geslaagde sporttest waren de spieren duidelijk nog niet helemaal gerecupereerd.Die test ging tot 18km/u op de loopband en een maximale hartslag van 188. Blijkbaar heb ik ook een grote longinhoud (8,2 liter) spijtig genoeg is het looptalent dat ik van moeder natuur meegekregen heb niet even indrukwekkend, maar je kan niet alles hebben in het leven natuurlijk...
Zondag vertoefden we de ganse dag in de Topsporthal in Gent voor het provinciaal kampioenschap indoor, waar Emma deelnam aan twee disciplines.Haar beste nummer, het hoogspringen werd een lichte tegenvaller. Met een evenaring van haar record(1m45) zat een podiumplaats erin, maar het werd 1m35. Elke week kermis kan natuurlijk ook niet.
Dan maar duimen voor de 60m horden die zes uur later stond geprogrammeerd. Daarin liep ze haar record en scherpte ze haar besttijd van vorige week aan met 9 honderste van een seconde. 11" rond was goed voor een 12de plaats in totaal. Mooie uitslagen, en bij leven en welzijn start ikzelf volgend weekend naar alle waarschijnlijkheid nog eens in een loopkoers. FOTO: Emma klaar voor de start van de 60m horden (dank aan Lore voor de foto).

Emma haalt tweede record in evenveel meetings

Afgelopen zaterdag zakten we voor de eerste keer af naar de Sportschuur aan Fort 8 in Hoboken, waar er ook in de winter aan (indoor)atletiek kan gedaan worden. Emma liep haar snelste 60m horden ooit in 11"09, en dit slechts een kwartiertje na een hoogstaand hoogspringconcours waar zij 4de eindigde met 1m40.

Goede voornemens

Zoals ieder jaar worden er op de 1ste nieuwjaarsdag goede voornemens gemaakt.
Dit jaar is het niet anders. Mijn voornemen dit jaar is om terug de strijd met de weegschaal aan te gaan (en vol te houden), want hoe "scherper" bij de start van de Ironman, hoe minder energieverbruik door overbodige kilo's mee te sleuren. Een Ironman is nog meer dan een marathon een energieprobleem. Ieder calorietje die nutteloos verbruikt wordt is er 1 teveel!
Daarom heb ik me nu het softwarepakket "mycaloriecoach sport" aangeschaft. Als je veel traint mag het afvallen niet te vlug gaan of prestatieverlies is het gevolg. Met dit pakket kan ik mijn dagelijkse hoeveelheid nodige en verbruikte energie, koolhydraten, vitamines, voedingsvezels, etc... managen.
Mijn doel is om terug de 10kg ( eigenlijk zijn het er nu nog 6), die ik het laatste jaar als goeie "Vlaamse Bourgondier" bijgewonnen, heb er terug afkrijgen. We zien wel of het lukt. De intentie is er in ieder geval.