Maandoverzicht januari.

Na de halve van Egmond kon de voorbereiding op de Utrecht marathon echt van start gaan. Gelukkig bleef het griepvirus (voorlopig) uit de buurt, zodat ik mijn kilometers kon afwerken. Net geen 400 in de maand januari, een goede start dus van het nieuwe jaar, met vandaag een duurloop van 35km. Intussen zit ik al uit te kijken naar zachtere temperaturen, want ik begin de winter beu te worden. Het koud weer heeft maar een voordeel: het regent minder. Het blijft al iets langer licht en binnen een week of drie kunnen we al eens het bos intrekken 's avonds. Een verademing na al het asfaltwerk van de afgelopen weken. Ook wil ik via deze weg een goeie voorbereiding toewensen aan de vrouw van mijn blogmaatje, Lore, die zich gaat voorbereiden op de 100km van Torhout, en aan Frankie Leus die vandaag meer dan 53km aflegde in vier uur. Respect!

Leffeloop en meer.

Ja, ik weet het. Ik kreeg al opmerkingen dat het behoorlijk stil was op de blog. Vandaar nog eens een verslagske. Veel is er eigenlijk niet gebeurd de laatste 3weken. Een paar zieken in huis. Weinig trainingen door het gladde weer en geen wedstrijden. Een rustperiode kan deugd doen, vooral omdat nu enkele karweitjes, die al een paar maanden aanslepen, eindelijk gedaan zijn. Sedert begin van de maand staan de zwemtrainingen weer stipt op het schema. 3à4 keer per week het bad in om onze honderden baantjes af te malen. Stephanie zorgt er wel voor dat er voldoende variatie is om geen sleur erin te komen. Rugslag, vlinderslag en in oefenen van onderwater keerpunten nemen zitten steevast in het trainingsprogramma. Een paar weken terug de 30 minuten test gedaan, (voor de leken: in 30minuten zoveel mogelijk meters zwemmen) zodat we wisten waar we stonden bij de start van het nieuwe seizoen. Met 1760m deed ik het 10m minder dan vorig jaar zelfde tijd, maar had ik totaal geen verval, de 100m kon ik steeds aan 1'42" blijven ronddraaien. Zaterdag naar Velofollies in Kortrijk de nieuwste fietsjes en toebehoren op de markt gaan bewonderen. Al dat moois. Tja, was ik maar rijk en niet zo knap ;-o). Ook de stand met de organisatie van de MTB raids, El Camino Loco, was aanwezig met enkele prachtige fotoboeken van hun tochten. Ik kijk al uit naar oktober. Zondag was er in de buurgemeente Markegem voor de 1ste maal een Leffeloop en diegenen die mij kennen weten dat Leffe en Johan een gouden duo zijn. Voor 10 rondjes lopen van 1.58km kreeg je 10 exemplaren van dit heerlijke gerstenat mee naar huis. Ik denk dat ik voor mijn duurlopen al zulke initiatieven ga opzoeken. In Waregem heb je al de Westmalse trappistenloop en in Kruishoutem de Enameloop. Trainen en terwijl je frigo vullen, waarom niet? Als ik nog ergens een Cote D'or loop kan vinden, kom ik nooit meer scherp te staan. Lore begint stilletjes aan op dreef te geraken. Minutieus volgt ze het schema van haar trainer op en ze voelt zich steeds beter. Zijn doelstelling is om haar fit en gezond aan de start van de ultraloop krijgen. Uitlopen zou een ongelofelijke prestatie zijn, we gaan ervoor!

Griep gespaard ?

De afgelopen week was het bij ons thuis een echte ziekenboeg. Onze zonen Ilja en Brecht kregen respectievelijk de griep op dinsdag en woensdag. Donderdag was het de beurt aan Carine en vrijdag werd Emma ziek. Daardoor moest ze spijtig genoeg forfait geven voor het Vlaams kampioenschap indoor in Gent van gisteren. Omdat het dagje Gent reeds vooraf gepland was , schikte ik daarvoor ook de trainingen een beetje, met als gevolg dat de laatste dagen van vorige week vrij zwaar waren met veel kilometers. Omdat Emma niet naar Gent ging, had ik eigenlijk tijd om te starten in de veldloop van Herentals, maar dat risico heb ik niet genomen. De trainingsarbeid vooraf zou immers met er nog een wedstrijd bovenop weer de bekende druppel kunnen geweest zijn. In plaats daarvan heb ik me bekommerd om mijn zieke familieleden. Intussen is het maandagavond en daarstraks een training afgewerkt in een echte zondvloed. Ziek worden voel ik voorlopig nog niet, gaan ze me deze keer overslaan?

Kan je verliefd worden op een loopwedstrijd ?

Ja, dat kan. Jaren terug, in 1990 om precies te zijn, stond ik boven op de Mont Ventoux. Het heeft 15 jaar en veel dromen geduurd voordat ik deze mytische berg met de fiets bedwong. De London marathon, Dwars door Grijsloke en nog enkele andere koersen blijven net zoals de Ventoux in je geheugen gegrift. Zo ook de halve van Egmond. Twee jaar geleden maakte ik kennis met deze fantastische wedstrijd, met de belofte om er zeker nog eens terug te keren. Gisteren was het dan zover. De voorbereiding was maar povertjes. Twee weken van 70km na een rustperiode van 11 dagen, en slechts twee duurlopen van meer dan 20km in mijn benen. Kwam daar nog bij dat ik zaterdagnacht met tandpijn gekwelt werd (een euvel dat gelukkig vandaag werd opgelost). Je zou voor minder met een bang hart 200km naar Noord Holland gaan rijden. De afgelopen week was er een van zoeken naar een geschikt trainingsparcours en vooral niet bevriezen. Gelukkig was het weer in Egmond aan Zee iets "milder". Temperaturen van rond het vriespunt en een gure zuidenwind van 4 beaufort zorgden ervoor dat de muts opbleef en de lange broek aan voor het vertrek. Van de Nederlanders wordt je goed gezind. Alle vrijwilligers zijn uitermate vriendelijk en iedereen wenst je succes. Dat kom je in Vlaanderen niet tegen. Er is veel volk in Egmond, maar de drukte is best te doen. Omstreeks 12u30 wordt de bende op gang geschoten , en net voor het vertrek hoor ik de speaker nog een ode ten berde brengen aan Kamiel Maasse, die hier vandaag afscheid neemt van de loopsport. Kamiel is een legende in Nederland. De eerste 3km gaan door het kleine centrum van Egmond, te snel starten kan moeilijk, maar dat hoeft niet met zo'n zwaar menu voor de boeg. Na een klein kwartiertje volgt de strandopgang en dan kan het echte werk beginnen. Beuken tegen de wind in op het strand richting Castricum. Het wordt schuilen in een grote groep, al gaat het tempo misschien iets te traag. Toch dien je je eigen weg te zoeken op het strand , dat er niet overal goed beloopbaar bijligt. Ondanks de wind en de lage temperaturen heb ik geen last van de koude. Tot aan het keerpunt laat ik de hartslag rond het overslagpunt draaien. Op de terugweg doorheen de duinen is het volle gas open. In de talrijke afdalingen laat ik mijn grote molen draaien, en net zoals twee jaar geleden haal ik honderden lopers in. De laatste 4km zijn opnieuw erg zwaar. Het gaat terug omhoog langs de Bloedweg (de naam alleen al!) en de wind staat niet meer 100% in de rug. Overleven heet dat, vanaf de vuurtoren volgt er nog een klimmetje van enkele honderden meters en dan is daar de finish. We hebben de hel van Egmond overleeft. 1u31' is een zeer goeie eindtijd, alles inachtgenomen. Wat mij betreft is dit een van de mooiste, zwaarste en sfeervolle halve marathons die er bestaat in de Lage Landen. Ik kom zeker nog eens terug. Vrouwtje Carine liep naar eigen vermogen weer een toptijd. 1u51' op dit parcours, knap gedaan. Ze werd daarmee 15de vrouw in de categorie W45. Op de terugweg naar huis gaven onze Noorderburen zich voor de volle 100% op de talrijke dichtgevroren plassen en meren, en de ondergaande zon deed de rest.

Links toegevoegd

Volgende links heb ik toegevoegd in het rechter "links" item.
-Avontuurlijke mountainbike raids, met o.a. de beschrijving van de Spaanse "La Ruta del Cid".
-De Zwitserse MTB marathon "Grand Raid Cristalp".
-De halve triathlon in de Vogezen "Challenge France".

Winterpret?

Deze week van start gegaan met de eerste stappen richting voorjaarsmarathon. Al onmiddellijk werd lijf en benen op de proef gesteld. Gisterenavond moeten zoeken naar een goed beloopbaar traject tussen centimeters sneeuw. Gelukkig lag de weg naar Herentals er vrij goed beloopbaar bij. Het was toch opletten en dus werd een trager tempo dan vooropgesteld aangehouden. Vanavond wees de thermometer -8° aan bij het vertrek. Goed ingeduffeld (een laagje of vier kledij) begon ik dan maar aan de intervalopdracht. Op het best beloopbaar deel van de Dijkbaan en het Heiken kon ik mijn training afwerken. Maar lopen bij deze temperaturen heeft ook zijn nadeel. Kaken raakten onderkoeld, en één trainingsbroek is ook niet voldoende, een koud achterwerk en frisse bovenbenen zijn niet ideaal. Gelukkig kwam ik na 20 minuten onder stoom, maar dan ervaarde ik weer het nadeel van een brillendrager te zijn! Niet alleen als het motregent is dit vervelend, ook bij erge vrieskou, want dan bevriest gewoon de damp op de glazen. Na enige tijd zie je dus geen steek meer. Langs de andere kant heeft het wel iets, de sneeuw en de winter, maar van mij mag het gerust gaan dooien.

Plannen voor het nieuwe seizoen.

Net als ieder nieuwjaar zijn er ook deze keer goede voornemens gemaakt. Geen blessures gehad, de laatste 2jaar, houden zo. Op sportief vlak zal het ietsje kalmer worden want dit word HET jaar van Lore. Ze geeft de ongebreidelde ambitie om zich aan een ultraloop te wagen. Nee, niet zomaar een ultraloop maar een onvervalste 100km. De Torhoutse Nacht van Vlaanderen. 1 ding is zeker, na de ultraloop zal ze stukken verouderd zijn. Starten als dertiger, een nachtje doortrekken en aankomen als veertiger. Moet toegeven, toch een origineel idee om je 40ste verjaardag te vieren, hopelijk is dit het enige teken van een midlifecrisis. De verdere plannen voor dit jaar. Hoofddoel word voor mij de halve triatlon Challenge France begin Juni in de Franse Vogezen. Ook de gerenommeerde Zwitserse MTBmarathon Grand Raid Cristalp in augustus staat op het verlanglijstje, al zal de huidige economische crisis daarin meespelen of het een ja dan nee word voor dit seizoen. Voor het najaar staat een 16daagse MTB raid gepland dwars door het Spaanse binnenland. 1200km en 20000hm van Burgos naar Valencia, de beroemde “el Ruta del Cid”, 90% off-road. Ik kijk er naar uit. Voor de rest. In het voorjaar starten Lore en ik waarschijnlijk in de Antwerp marathon. In Mei samen de poldertriatlon nabij het idyllische Damme. De triatlon door Brugge staat terug op het programma. Lore gaat terug een sport relax weekendje nemen in het Franse Nice tijdens de Ironman daar. Voor ik de MTB naar Spanje neem staan we, Lore en ik, bij leven en welzijn aan de start van de 4km open water zwemwedstrijd Damme-Brugge, de Zwintriatlon en de Leie marathon. Plannen genoeg.

Emma op podium in Gent.

Op het provinciaal kampioenschap indoor heeft Emma vandaag een bronzen medaille behaald in het hoogspringen. Ze diende 1m53 te overschrijden om de 3de plaats in de wacht te slepen, wat aangeeft dat het een concours was op hoog niveau. Het is voor Emma haar eerste medaille op een kampioenschap en meteen een persoonlijk indoorrecord. Elien Hooyberghs(Atac) werd kampioene met een sprong over 1m56, Elies Marynissen(Avka) werd tweede met 1m53. Er namen in totaal 14 kadetten deel.

Nieuwjaarsloop Kasteellopers op 1 januari.

Vanmorgen trotseerden 16 moedige Kasteellopers de koude en het vroege uur om het nieuwe jaar in te lopen. En dat er clubleden bijwaren met kleine oogjes hoeft niet gezegd te worden! Nadien werd er nagekaart bij een hapje en een drankje.