De lokroep van de Ventoux

Dinsdag 25 juli 2006.Een rustige ochtend in de Provence.Vandaag moet het gebeuren,drie keer wil ik achter elkaar op de kale berg staan."Le Geant du Provence" heeft zijn naam niet gestolen.Je ziet hem overal liggen.Als een heerser werpt hij zijn schaduw over de streek en als je zijn kale top ziet dan wil je maar één ding, er naartoe! Vroeg wakker die dinsdag , want met broer Jos heb ik afgesproken om stipt om 6u30 te vertrekken.Vanaf ons vakantieadres is het nog een 52km met de auto naar Bédoin.We rijden door het "Plateau van de Vaucluse" , en we wanen ons soms "In the middle of nowhere".De dorpen lijken hier echt tegen en op de heuvels "geworpen" te zijn,maar allen zijn ze prachtig.De zon komt boven de heuvels,en als we Bédoin naderen zien we onze berg al geruime tijd liggen.Jos rijdt , dus ik heb de tijd om rond te kijken.We praten maar over één ding , drie keer met de fiets boven geraken.We vragen ons af wat het zwaarste gaat zijn, waarschijnlijk de hitte die hier al enkele maanden heerst.
7u30 in de ochtend,auto geparkeerd,fietsen afgeladen.Tijd voor een laatste boodschap en snel nog een koffietje gedronken in een bar.Bédoin is Belgisch,dat is duidelijk en er heerst al een gezellige drukte op dit vroege uur.8u stipt starten we, nog snel een foto genomen aan het bord op het ronde punt waar de beklimming start en weg.Marcel Peeters , een clubgenoot van Jos is ook mee vertrokken.De eerste 5km gaan gemoedelijk,we zien steeds de berg aan onze linkerzijde liggen.Ik blijf (voorlopig) bij mijn broer , kwestie van niet te forceren.Hij is een stuk ouder dan ik , en normaal gezien ben ik de betere klimmer. St.Esteve,slechts enkele huizen groot,maar hier begint het echte werk,de bocht linksaf liegt er niet om.Er komen een tiental kilometers van om en bij de 10 procent... Langzaam aan rij ik weg van Jos,en haal ook Marcel in ,die enkele honderden meters voor lag.Het gaat echter prima,forceren doe ik niet en de hartslagmeter gaat niet boven de 140. Is dit de gevreesde klim,die de Tourrenners ook altijd doen?Ik weet het wel,forceren mag niet,want er komt straks nog...We zijn al geruime tijd in het bos,ik geniet echt van de natuur en van elke pedaalslag,de tijd is niet belangrijk.Intussen rij ik enkele minder geoefende collega's voorbij en moedig ze aan.Even steekt boven de bomen de top uit,prachtig zicht.Vanaf Chalet Reynard ken ik de klim,afgelopen vrijdag ben ik vanuit Sault nog naar bovengereden in een nieuw persoonlijk record(1u32')en mijn vrouwtje precies in 2u.Een tijdsrecord hoeft vandaag echter niet.Nog 6km,de Chalet voorbij.Vanuit Bédoin is dit inderdaad het minst moeilijke stuk.Nog steeds genietend zie ik de top naderen.De laatste 2km zijn echter niet van de poes(10 a 11%),Simpson voorbij,en het restaurant net voor de laatste bocht komt in zicht,mits een spurtje blijf ik mooi onder de 2 uur, dus eventjes recht op de pedalen , top:1u59'38",de eerste zit erop.Er is om 10u 's ochtends al een tof sfeertje boven,en de taal die je het meeste hoort is toch Nederlands.Na iets gedronken en gegeten te hebben is ook Jos boven in 2u08' en iets later Marcel.De afdaling naar Malaucéne kan beginnen.Windvest is niet nodig ,want het nu al warm genoeg.Voorbij Mont Serein gaat het zeer snel,de borden langs de weg geven 12% aan en de weg is kaarsrecht,we laten ons gaan en halen snelheden tussen de 70 en 80km/u.De laatste kilometers van de afdaling voelen warm aan,dit gaat zwaar worden straks!Genoeg drinken is de boodschap en dus kopen we beneden enkele extra flessen water.De drinkbussen worden opnieuw gevuld,en precies om 11u15 staan we klaar voor onze 2de klim.Al na enkele honderden meters laat ik mijn metgezellen achter,het juiste tempo zoekend.De eerste 5km zijn niet al te zwaar ,maar bloedheet!Amai,dit kan een lijdensweg worden....Niet forceren is nog maar eens de boodschap,en gelukkig komen er enkele minder moeilijke stroken,tot ongeveer halfweg,hier waar we daarstraks topsnelheden haalden is het nu een stuk moeilijker.De hartslag gaat al geruime tijd niet meer onder de 160 en de steilste stukken komen eraan.Chalet Liotard en Mont Serein halen is de boodschap,want daar staan de vrouwen ons een eerste keer op te wachten.Af en toe ga ik "en danseuse" ,want mijn achterwerk is soms oververhit,en ook de onderrug dient af en toe eens recht gezet te worden.Er lijkt geen einde te komen aan dit lange steile en zeer warme stuk,tot ik een Nederlander bijhaal en besluit om even met hem verder te fietsen ,kwestie van wat afleiding te hebben.De vergezichten zijn echter schitterend,dit verzacht het leed dan weer.Ik kijk uit op de "Dentelles de Montmirail" en de "Toulourencvallei".Eindelijk ,Mont Serein,hier is het bijna vlak(dit is natuurlijk relatief)en de frisse waterfles die dochter Emma aangeeft doet meer dan deugd.De laatste 6km zijn minder moeilijk,omdat het wel een pakje minder warm wordt.De weg blijft echter steeds stijgen tussen de 6 en de 8%.Nog enkele bochten en nummer 2 is binnen.Top:1u55'23".Malaucéne was een stuk zwaarder dan de eerste klim,maar de warmte speelt natuurlijk ook mee.Ik ben dolgelukkig dat ik weer boven sta,en kom een streek-en loopgenoot tegen op de top.Herman Bastiaens heeft de klim (met enkele familieleden)ook net achter de rug.Intussen zijn de vrouwen ook boven aangekomen,en kan ik een beetje bijkomen.Cola en water in combinatie met een energiereep doen op dit moment wonderen.Van mijn schoonzuster verneem ik dat Marcel halfweg de 2de beklimming is gestopt en teruggedraaid en Jos arriveert in 2u12'.Hij heeft het enorm lastig gehad en twijfelt even over een derde klim,maar ik stel hem gerust,Sault is niet te vergelijken met Bédoin en Malaucéne.We pauzeren iets langer en omstreeks 13u45 gaat het terug naar beneden.Halfweg de afdaling hebben onze begeleiders de tafel gedekt op een van de prachtige rustplaatsen,en kunnen we wat eten.Fysiek gezien heb ik nog niet echt problemen gehad,enkel de onderrug voelt wat stijfjes aan , maar enkele stretchoefeningen maken deze weer wat losser.Ik kan goed eten,ondanks de inspanningen die ervoor gezorgd hebben dat de spijsvertering even stil heeft gelegen.In de verte horen we "gerommel",boven het Montagne de Lure hangen er onweerswolken... als die maar geen spelbreker gaan zijn,nu we zo dicht bij ons doel zijn.Na de (korte)pauze dalen we verder af , en precies om 15u gaan we opnieuw van start,deze keer in Sault.De warmte die ik in deze vallei gevreesd had,blijft een beetje achterwege,want de zon heeft plaatsgemaakt voor wolken,en dat voelt goed aan.Tijdens de eerste kilometers van deze 3de klim gaat het zelfs een beetje druppelen,en daat zitten we niets mee in.Jos heeft vanaf de eerste meters zijn eigen tempo gereden,wat dus betekent dat ik hem na enkele kilometers uit het oog verloren ben.Het blijft overwegend bewolkt,na 13km klimmen passeren we onze picknickplaats en krijgen we bevoorrading,fris water.De laatste zes kilometer wil ik genieten en dat kan ook.Vier kilometer voor de top staan de begeleiders nogmaals(zij leveren schitterend werk) en Emma loopt even mee om me aan te moedigen,dit doet deugd.De rug begint in het laatste steile stuk serieus op te spelen,en ik ga nog eens recht op de pedalen staan.Voor de laatste keer restaurant Vaudran en de laatste bocht , euforie ! Top:1u45'37"; ik heb het gehaald, en ben lichtjes geëmotioneerd , maar ook moe.Nadat ik enkele souvenirs heb gekocht in het winkeltje komt een klein halfuurtje laten ook Jos naar boven.Ook hij haalt drie keer de top achter elkaar.We zijn beiden moe , maar zeer voldaan.De top ligt nog steeds voor een groot stuk in de zon , en de laatste afdaling naar Bédoin kan beginnen.Beneden bestellen we nog een frisdrank ,en worden de fietsen geladen voor onze laatste tocht van vandaag,huiswaarts.Met grote dank aan Carine,Emma,Brecht en Maria voor de aanmoedigingen en bevoorrading. s 'Avonds bouwen we nog een klein feestje , en morgen .... "jour de repos"......
Enkele cijfers :
8u Bédoin :21,66km in 1u59'38" (hs 136 , hs max.175)
11u12 Malaucéne : 21,34km in 1u55'23" (hs 163 , hs max.179)
15u Sault : 26km in 1u45'37" (hs 156 , hs max.175)