Jaaroverzicht 2007.

Met een laatste duurloop van 20km op oudejaarsdag werd dit sportjaar voor mij afgesloten. Het werd een plezant jaar , met veel ups en weinig downs. Een overzicht :
De eerste drie maanden van het jaar stonden in het teken van de marathon van Parijs en werden gekenmerkt door lange duurlopen tijdens het weekend , en drie voorbereidingswedstrijden.Op 14 januari liep ik in het kader van de natuurlopen de halve marathon in Lier. De wedstrijd werd zwaar door de straffe noordoostenwind en de gure temperaturen. De eindtijd mocht er zijn , 1u22'. Een week later startte ik in de veldloop van Ac Herentals.Met een 44ste plaats op 176 aangekomen lopers een mooie uitslag. Een maand later zette ik nog eens aan op de halve marathon van Lier (de vierde wedstrijd van de natuurlopen) en wederom bleek de conditie in stijgende lijn te gaan.Met ongeveer dezelfde eindtijd als een maand geleden keerde ik tevreden huiswaarts.
In maart kwam alsnog de winter opzetten , en werd het een hele karwei om de trainingen en de kilometers gedaan te krijgen, maar uiteindelijk vertrokken we dan toch op 7 april richting Parijs. De dag voor de marathon verliep ginder niet ideaal voor de spieren, een vermoeide reis via de metro en aanschuiven bij het ophalen van ons startnummer zorgden voor zware benen 's avonds. Op marathondag zelf moesten we al vroeg (5u30) uit de veren om tijdig aan de start te geraken. De trainingen en de voorbereiding waren de moeite waard geweest, want wat een start! Op de Champs Elysees met 30000 andere "gekken" , vlak aan de Arc de Triomphe , een belevenis! Het gevoel aan de start te staan van deze marathon is onbeschrijfelijk , op dat moment onderga je alles gewoon. Uiteindelijk finishte ik in een behoorlijke 3u03'45" , mijn 3de beste tijd ooit. Ook Carine deed het uitstekend met een verbetering van meer dan 35 minuten op haar tijd van Londen 2005. Onze Westvlaamse medelopers Johan en Lore liepen ook een uitstekende marathon. Kortom , een eerste hoogtepunt van het jaar. De "day after" ging uiteraard gepaard met stijve en verkrampte spieren, en onze "sightseeïng" tour maakte alles alleen maar erger. Na Parijs bleef mijn volgend doel zich in Frankrijk situeren. Ik had namelijk mijn broer Jos, uitgedaagd om in de zomer de Mont Ventoux drie keer op één dag met de fiets te beklimmen. Daarmee zouden we tot de club van de "Cinglé" behoren , zoals ze dat in Frankrijk noemen. Dus de komende maanden werden vooral de fietsspieren aan het werk gezet. Na een aarzelend begin werd de maand juni het zwaartepunt met bijna 800 fietskilometers. Gedurende deze hele periode bleef ik ook nog de loopconditie onderhouden met ongeveer 40km per week. Hoogtepunt tijdens de Ventoux voorbereiding werd de tocht door het Hageland , met mooie hellingen en prachtige vergezichten. Tussendoor werden er nog enkele loopwedstrijden afgewerkt , weliswaar over korte afstanden. Op 25 juli was het dan zover, na een "acclimatisatieperiode" van een week in de Zuid Franse hitte stonden Jos en ik om 8u klaar in Bédoin voor de 1ste beklimming. Wat aangekondigd was als een zware dobber viel al bij al best mee. De hitte was nog draaglijk en een matig tempo zorgden voor een frisse finish net binnen de 2 uur. De tweede beklimming vanuit Malaucéne was andere koek. Om 11u15 brandde de zon ongenadig hard en het stijgingspercentage was moordend. Was ik blij dat onze "bevoorradingsploeg" aan Mont Serein voor het nodige frisse vocht zorgde! Van hieruit zijn het nog maar 6km tot de top. Ook deze tweede beklimming brachtten we tot een goed einde , als kostte het wel bloed en zweet. Jos zat na deze beklimming even diep , maar enkele bemoedigende woorden (zoals :"de derde klim is de makkelijkste") deden hem toch aanzetten om ook de klim vanuit Sault aan te zetten. Na een verdiende lunch reden we opnieuw omhoog via Sault. Omstreeks 17u hadden we de "cinglé" beet! Moe maar zeer tevreden reden we terug naar ons vakantiedomein. Fysiek gezien heb ik geen echte problemen gehad, maar de rug had toch wel afgezien. Een tweede hoogtepunt van 2006. Voor het najaar zette ik alles terug op de loopsport. Echte doelstellingen had ik niet , en via enkele pistewedstrijden(waaronder een slechte uurloop in Herentals) startte ik op het provinciale kampioenschap 10000m in Dilbeek. De titel miste ik op 17 seconden , een spijtige zaak.Na een matige halve marathon begin oktober te Eindhoven werd de voorbereiding verder afgewerkt voor de komende veldloopwinter. De vele wedstrijden en de té intensieve training in oktober zorgden enerzijds wel voor een steengoeie cross in Bonheiden (25ste! op 152)(derde hoogtepunt van het jaar) maar hadden beide achillespezen zo overbelast dat een ontsteking niet kon uitblijven. Een onstoken tand zorgde voor nog meer miserie , waardoor ik de hele maand november (bijna) niet kon trainen. Tot slot zorgde december nog voor een mooie afsluitende koers van het jaar , een goeie prestatie in de Kerstcorrida van Herenthout. Plannen voor 2007 heb ik in overvloed! Tot slot wens ik alle lezers van deze blog een gezond , sportief en vooral gelukkig 2007 toe !