Marathon 6 kilometer te lang/ Carine loopt supertijd.

Ons Wenen avontuur zit erop.
Eergisteren heb ik mijn twaalfde marathon volbracht in 3u12'. Een realistische tijd, gezien de mindere voorbereiding en de warme temperaturen tijdens de wedstrijd.
Zondagmorgen 28 april was het een meer dan gezellige drukte ter hoogte van het VN gebouw in de Oostenrijkse hoofdstad.Hier wordt elk jaar de Wenen marathon op gang geschoten. Een feestelijke editie dit jaar, want het evenement viert zijn 25ste verjaardag. Na een vlot verlopen vliegreis arriveerden we de dag daarvoor in de hoofdstad. Ons hotel lag slechts op 500 meter van de aankomstzone op de Heldenplatz, dat zou ons goed van pas komen na de marathon. Zaterdagnamiddag moesten de startnummers nog worden afgehaald, en dit kostte meer moeite dan verwacht. Vanaf het dichtstbijzijnde metrostation (Praterstern) was het nog een 2km stappen tot aan de Weense beursgebouwen. Niet te lang slenteren was de boodschap, de dag voor de wedstrijd. Op zaterdagavond namen we nog een kijkje bij de aankomstzone, vooral om na de race de weg naar ons hotel vlot terug te vinden. Voor de verandering hadden de organisatoren de laatste rechte lijn laten aanleggen als een grasmat, om duidelijk te maken dat Oostenrijk medeorganisator is van het EK voetbal dat over een dikke maand van start gaat. Vanaf we het luchthavengebouw betraden, kon je er echt niet naast kijken. Alles staat in het teken van dit voetbalevenement, overal hangen pamfletten, de reclame is flitsend. Naast de ringweg rond de oude binnenstad staan er zelfs "aftelborden" die precies het aantal dagen, uren en minuten weergeven tot de start van het kampioenschap. Voor de veiligheids-en mobiliteitsdiensten was de marathonorganisatie de generale repetitie voor het EK voetbal.
Zondagmorgen, 28 april. 6u zijn we beiden wakker. Omstreeks 6u30 staat ons ontbijt te wachten. We zijn blijkbaar niet de enige lopers in ons hotel. Een hele delegatie Finnen is ook van de partij. Ze dragen allemaal een shirt met de vlag van hun land op. Voor sommige wordt het hun eerste marathon. De U-bahn brengt ons in een kleine 20 minuten naar de startplaats.
Geen wolkje is er aan de lucht en de zon schijnt volop omstreeks 8 u 's ochtends. Het belooft een warme dag te worden. Exact om 9 uur wordt de massa op gang geschoten. Met de deelnemers aan de halve afstand erbij zijn het er meer dan 20.000. Wenen is één groot openluchtmuseum.Een prachtige stad. Zonder mijn tussentijden uit het oog ter verliezen probeer ik zoveel mogelijk sfeerbeelden op te nemen. De ambiance is verzekerd. Qua publieke opkomst is niets te vergelijken met de Londen marathon, maar dit komt toch dicht in de buurt. De 5km tussentijden liggen allemaal binnen de verwachtingen , ik kan makkelijk 4'20" per kilometer aanhouden. Intussen wordt duidelijk dat dit geen makkelijk parcours is. Het gaat de hele tijd op en af. Tussen km12 en km19 gaat het steeds lichtjes omhoog richting "Schloss Schonbrunn" aan de andere kant van de stad. De zon doet ook zijn werk, maar de bevoorradingen dienen zich om de 2,5km aan en ik probeer van er telkens eentje mee te pikken. Drinken uit bekers is echter nooit mijn specialtiteit geweest, aan elke drankpost verlies ik 10 seconden. Ter hoogte van het halve marathonpunt (in de buurt van de aankomst) kan je over de koppen lopen, de sfeer is hier fantastisch. Neem daarbij de mooie omgeving , dan was dit een echt kippenvelmoment. Het tempo blijft stabiel, maar naast het Donaukanaal is het echter nooit vlak. Je kan het vergelijken met het oplopen van enkele weliswaar korte bruggen. Km30 dient zich ook bijna aan maar het tempoverval is nog niet groot. Een eindtijd van 3u06 zit er nog steeds in. Vanaf de 36ste km is het beste eraf, en verlies ik per kilometer 1 minuut, de bovenbenen zijn geblokkeerd. Elke drankpost is nu een verwelkoming. Uitjoggen dan maar , de laatste 3km gaat het terug lichtjes bergop. In een enorme intense sfeer worden de lopers onthaald tijdens de laatste 200 meter. Vandaag zijn het allemaal helden op de "Heldenplatz". De marathon zit er ook voor mij op, mentaal nog vrij fris, maar met pijnlijke bovenbenen. De kilometers hebben hun werk gedaan. Ik ga rustig op zoek naar mijn kledingszak, en leg me lekker in het zonnetje op het gras op de vooraf afgesproken plaats. Hier wacht ik mijn vrouwtje op. Haar grote droom is om ooit de marathon binnen de 4 uur te lopen, maar ik denk dat ze dat hier niet zal kunnen. Vrij snel en zeer fris zie ik haar echter verschijnen, ze heeft haar stopwatch afgedrukt op 4u02' ! Een toptijd voor haar, want haar record stond op 4u27'. Enkele uren later vertelt ze me dat ze reeds na enkele kilometers een sanitaire stop moest inlassen, en even diende te wachten omdat het toilet bezet was. Hier heeft ze allicht haar mogelijkheid om onder de vier uur te blijven verspeeld. Vandaag (dinsdag 29 april) kijken we op de marathon site de netto tijden na, en die is voor haar 4u00'46". Knap gedaan.
Het feest op de Heldenplatz gaat nog even door, de muziek knalt luid door de boxen, en de speaker weet van geen ophouden. Ze kunnen er wat van, die Oostenrijkers.....
We bekomen lekker een uurtje in de zon , en zakken dan af naar ons hotel. Het zit erop.
Maandag 28 april wordt een zalig dagje nagenieten, het is volop zomer in Wenen. Via het uitgebreid metronetwerk bezoeken we vandaag de belangrijkste bezienswaardigheden. Schonbrunn, het Hofburg, de Stephansdom, en het hele oude stadscentrum(met talrijke mooie tuinen) wat makkelijk te voet te verkennen is. De benen die zijn echter niet fris, maar we kunnen onze tijd nemen. Na een vlotte terugreis landen we 's avonds in Zaventem. Het is volop aan het regenen...............