Testen

Woensdag hadden we onze clubzwemtest. Onder het arendsoog van Stephanie mochten we elk om beurt 30 minuten zoveel mogelijk meters afleggen. Het ging voor mij beter dan verwacht. 1765m tegenover 1770m in februari. Een 5-tal meter minder weliswaar, maar beter eigenlijk aangezien ik nu met een negatieve split kon zwemmen. Vorige keer verzwakte ik halverwege na een snelle start. Nu startte ik iets rustiger, kon halverwege nog versnellen en zwom zo iets betere tussentijden dan de vorige test.

Dit weekend was het onze jaarlijkse clubstage in de Hoge Venen. Deze keer in het teken van de fiets. Zoals gewoonlijk waren we terug in het sportcentrum Worriken (http://www.worriken.be/) te Bütgenbach gelogeerd. De vrijdag stond een fietstocht van 98km op het programma. Enkele pittige klimmetjes volgden elkaar op. Met Maik, Erwin, Kurt, Sophie en Karl werd af en toe de pees erop gelegd. Vooral Maik, die nu met de prachtige Basso tijdritfiets van Stijn rijdt, en Erwin, ook met een nieuwe Basso fiets, waren duidelijk reeds in form voor hun komende Ironman in Nice. Ook Sophie kon goed haar mannetje of beter gezegd vrouwtje staan tussen al dat mannelijk geweld. Wat zij op de trappers presteerd kan ik alleen maar van dromen. Deze fietsrit was voldoende geweest voor die dag. De zaterdag stond namelijk een nog langere tocht klaar. De diehards waren zaterdag al vroeg uit de veren om een duurloopje voor het ontbijt te doen. Na het ontbijt waren we klaar om de Autoroute "Route des Fagnes et Lacs" te rijden. 135km en een kleine 1800hm.

Vanuit Butgenbach via enkele lussen reden we richting Malmedy, met daarna een lange beklimming naar het hart van het natuurgebied Hoge venen. Vervolgens een snedige afdaling naar Eupen om dan via een heel slechte, drukke en lang klimmende betonbaan richting Monschau in Duitsland te vervolgen.

Vandaaruit nog via wat klimmetjes en bochtenwerk naar Robertville en zo terug naar het sportcentrum. Ook voor die dag was het genoeg geweest. De zondag, onder een prachtige zonnetje, een duurloop van een kleine 15km rond het stuwmeer van het domein. Volledig offroad en tussen het nodige groen. Wat kan het leven toch mooi zijn.

Intussen hadden Dirk en Carine hun marathonpalmares in Wenen wat verder aangedikt. Spijtig dat we er niet konden bij zijn, maar ja, een mens kan niet alles hebben in het leven.

Nu is het terug een herstelweek, met woensdag de 2de lactaat fietstest van het jaar bij Dr. Vanelslande. Eens zien of we daar progressie hebben gemaakt om het schema eventueel bij te passen.