Verkouden, koud en kiné

De winter deelt een eerste prik uit. Een beetje weemoedig zit ik hier binnen achter mijn computer.Intussen doen de kiné's hun werk om me terug aan het lopen te helpen.Voorlopig staat dit licht nog op rood. Mijn hoop is van ergens volgende week terug de eerste looppassen te zetten. Met de kuit is het al veel beter.Fietsen kan ik wel en doe ik dus ook, maar niet met volle overtuiging bij dit koude weer. Hoesten , snotteren en niezen hebben zich intussen meester gemaakt van mijn bovenste luchtwegen, soms zo erg dat ik er niet goed van slaap. Maar, er zijn ergere dingen in de wereld.Geef mij dan toch maar de zomer. Gelukkig kan ik intussen raad geven aan een debutante op de marathon, dat brengt de loopsfeer er toch weer wat in. Ik wou dat ik in haar plaats was. Ook al is het koud en donker, er gaat niks boven een ontspannend looptochtje, waar je al na enkele minuten de zalige warmte ervaart. Hoop doet leven.