Vakantie Oostenrijk

Eindelijk eens de tijd gevonden om de blog aan te vullen. Het wordt een ware trilogie met de verhalen van de laatste 3 weken nl. onze vakantie in Oostenrijk, de Zwintriatlon en de triatlon Gerardmer. Eerst de Oostenrijkse alpen. Dit jaar voor de eerste maal alleen met de kids naar het land van Heidi in de bergen getrokken. Locatie was camping Aufenfeld in Aschau in het prachtige Zillertal. Dit vakantie oord was ons aangeraden door mijn schoonzus die hier vorig jaar vertoefd had. De zaterdagmorgen vroeg samen met Arne vertrokken en onderweg Jelle van pukkelpop in Hasselt opgepikt. Jelle sliep gedurende de ganse rit zijn festivaldagen uit en zonder problemen de bestemming bereikt. De kids wilden de zondag uitslapen, voor mij ideaal om de ZillertallerAlpenhöhenstrasse te beklimmen, dit op aanraden van Dirk. Mijn racefiets stond thuis maar mijn fully bike had de trip meegemaakt. De klim startte reeds vanuit het dorp. Na een 3-tal km begon het reeds te schemeren voor mijn ogen. Wat was dat hier, conditie volledig weg, klimmen verleerd? Tot ik op mijn hoogtemeter keek, reeds 300m gestegen op 3.2 km waaronder 500m vlak. Gelukkig heeft ook een zware fully bike kleine versnellingen. De ganse beklimming ging niet onder de 10%. De Oostenrijkse cols zijn duidelijk een ander caliber dan de Franse broeders en mogen wedijveren met de Italiaanse passo's. Eenmaal boven was het zicht werkelijk schitterend. Op een bergrestaurant met een cola van het uitzicht genoten en dan terug naar het app. 's Middags met de kids bezoek aan de Krimml watervallen. De maandag stond een zware rotsklim gepland in via ferrata stijl. Beveiligd langs staalkabels en bij moeilijke plaatsen met ingeboorde treden kan iedereen op die manier van rotsklimmen genieten. We deden de 380m hoge Gerlossteinwand. Arne ontpopte zich als een berggems, Jelle had meer problemen met de hoogte onder hem, maar onder begeleiding van gids Geörg haalden we probleemloos de top. Een echte aanrader en eens iets anders dan een indoor klimmuur. Op woensdag stond een rafting op het programma. De Ziller zelf was te kalm, een klasse 2 wildwater, maar via de campingorganisatie konden we deelnemen aan een klasse 4 op de Inn rivier voorbij Innsbruck. De Imster Schlucht passage was een goeie introductie op rafting met toch voldoende spektakel om de adrenaline te voelen stromen. Na een paar maal in het witte sop te belanden en eenmaal zelfs met een gekapseisde boot was weeral een prachtige actiedag voorbij. Deze maal was Jelle in zijn sas en had Arne meer last van het koude water. Donderdag een bezoek aan de Hintertuxgletsjer met zijn ijsgrotten en vrijdag een prachtige mountainbike tocht gereden. Voor de jongens had ik 2 fully's gehuurd en met de auto de gerlosspas op om daar dan met de kabelbaan bovenaan te starten op 2000m met de panoramaroute. Deze manier gaf ons het voordeel dat de kinderen ook konden genieten van een prachtig zicht op het dal met slechts 300m te stijgen en 1800m te dalen naar Zell am Ziller. Conditioneel dus zeker te doen voor ieder. De tocht zelf was een 35km lang. Na enkele km werden we verrast door een onweer waardoor we de plaatselijke koeiestal als schuilplaats konden veroveren. Het begon echter ferm koud te worden, 9° tov 21° ervoor. Gelukkig was er verderop een bergrestaurant waar we ons konden warmen aan wurstesuppe voor Arne en koffie mit Apfelstrüdel voor Jelle. De afdaling was schitterend, Jelle voelde hem precies op een rollercoaster en ik moest hem geregeld intomen. Terug beneden moest ik echter terug achter de wagen, er zat niets anders op dan met de fiets de Gerlosspas terug op te rijden en zo als extraatje mijn BIG 61 op mijn palmares te schrijven. Stand met Dirk is momenteel nu 61-45 ;-). Het was een vakantie om in te kaderen.