Pyreneeënstage

Voila, een weekje hard labeur in het hooggebergte zit erop. Met verblijf in het Laurent Fignon fietscenter in Bagneres de Bigorre. 630km en 12355hm staan op mijn teller. Het werdt een week om niet vlug te vergeten. Rotweer. Regen, koud, regen, koud, regen. Dit is mijn 5de fietsstage en de 1ste maal zo'n slecht weer. Met 15 andere moedigen trotseerden we de natuurelementen. Alhoewel ze na een paar dagen niet allemaal meer zo dapper bleken. Was dit een 1ste schifting om de jongens van de (iron)mannen te scheidden? Ik geef toe dat ik vooral gisteren sterk getwijfeld heb met wat ik eigenlijk bezig was. Aubisque, Soulor en Tourmalet in de regen, geen steek voor je ogen zien, gure wind, temperatuur van 3°C op de top, afdalen met bevroren vingers en na 1dag reeds versleten remblokjes. Zot zijn doet geen zeer wordt gezegd. Daarmee weet ik da'k niet zot ben, want het deed wel zeer.
Maar kom, de km zijn gemaakt en enkele gerenommeerde Tourcols kan ik in mijne boek bijschrijven. En vooral de fietsconditie blijkt goed te zijn.
Dag 1 een inloper met beklimmingen van Capvern, Col de Coupe, Couret d'Asque en Col de Palomieres.
Dag 2 volgde met Col d'Aspin en Hourquette d'Ancizan met ijzige regen in de afdaling.
Dag 3 viel letterlijk in het water, bakken zelfs, dus een uitstapje naar Lourdes en 's avonds een kort duurloopje.
Dag 4 het grote werk met Côte de Mauvezin, de heel zware Port de Balès, Col de Peyresourde waar we het profteam van High Road met Hincapie tegen het lijf liepen, en vervolgens nog eens col d'Aspin maar van de andere kant. Goed voor 157km en 3460hm.
Dag 5 stond de klim naar Hautacam op het programma waar het Deens Dynamiet Riis Indurain op de grote plateau in de vernieling reed, (met konfituur in zijn aders). Voor mij toch heel wat tandekes kleiner.
Dag6 was de koninginnerit van de week, 189km en 3710hm met Côte's de Loucrup en Louvie + de cols Aubisque, Soulor en Tourmalet. Veel twijfel 's morgens over ja dan nee vertrekken, want de lucht zag er niet goed uit. Met 4 dapperen vertrokken we toch. Volgens Julius Caesar waren de Belgen de dappersten van allemaal en dat hadden we geweten. Na een aanloop van 75km net voor de voet van de Aubisque begon het goed te regenen. Na de top was het verkleumd afdalen in de gevaarlijke Cirque de Litor waar Wim Van Est ooit een val van 80m in het ravijn maakte. De Soulor er vlug nog bijgenomen en dan via het prachtige Gorge de Luz naar de Tourmalet. Op het laatst reed je tussen sneeuwmuren. Tijdens de afdaling enkele malen moeten stoppen om remmen dichter te regelen en vingers op te warmen. Wat kan een mens toch gelukkig zijn met een warm douchke achteraf.