vrijdag, juli 16, 2010

Mergellandroute: een ontdekking !




Gisteren mocht ik mijn blogmaat Johan weer verwelkomen in de Kempen. Bedoeling was om samen een fietstocht te maken langs de Mergellandroute in Nederlands Limburg. Het werd een tocht van 114km en 15 hellingen. Omstreeks 11u zaten we op onze fiets, vrij laat, gevolg van een file net voor het binnenrijden van Maastricht. Deze stad was onze startplaats. Via het station zochten we naar het beginpunt van de Mergellandroute waar we via Bemelen opreden. Er stond een fikse wind gisteren, de zon zorgde echter voor aangename temperaturen. Het wegdek droeg duidelijk nog de sporen van takken en halve bomen, gevolg van de storm die hier woensdagavond voorbij trok. Dat het een geaccidenteerd parcours zou worden was al vrij snel duidelijk. De eerste 25km ging het steeds op en af, met enkele stekelige hellingen tot 10%. Voor mezelf was het de eerste keer dat ik deze omgeving verkende, op zijn minst gezegd een echte ontdekking. Rustige wegen, glooiende hellingen, schitterende vergezichten en dorpjes die zo zijn weggeplukt uit vervlogen tijden. Kort na 12u werd het tijd voor een middaglunch, bij een plaatselijke bakker vonden we rijsttaartjes die wel op halve vlaaien leken en superlekker waren. Voldoende dus om er terug tegen aan te gaan, de moeilijkste hellingen zaten in het tweede deel van onze rit. In totaal volgen er nog 6 stuks die ik kon toevoegen aan mijn challenge BIG klassement. Vooreerst de klim naar het Vijlenerbos vanuit Camerig, met onderweg een prachtig vergezicht en het laatste stuk door een Ardennenbos. Via een kleine omweg reden we langs het Drielandenpunt vanuit Vaals , waar het tijd werd voor een terrasje. Aken was duidelijk zichtbaar. Iets verderop volgde dan de Gulperberg; tot nog toe had ik de meeste punten vergaard in de bergprijs, maar op deze laatstgenoemde puist liet Johan zien hoe goed hij wel kan klimmen. Een splijtende demarrage en Dirk moest passen. Er zijn overigens woorden te kort om te vertellen hoe mooi deze Gulperberg wel is , die op zijn steilste stuk naar de 17% gaat. In Eys draaien we links de Eyserbosweg op. Klinkende namen uit de wielerklassieker Amstel Gold Race. Het wordt me stilaan duidelijk dat alleen maar sterke mannen deze koers kunnen winnen. Johan gunt me de doortocht als eerste op de top, iets later missen we een wegwijzer en komen opnieuw boven op de Eyserbosweg, zo raak je natuurlijk aan veel kilometers, maar de omweg was landschappelijk gezien wel de moeite. In Schin op Geul moeten we linksop een smalle weg indraaien. Het voorgeborgte van de hel.. Iets later staat er een bordje: "22% steilste helling van Nederland" , dit moet de Keutenberg zijn. De versnelling op het kleinste kroontje en stoempen maar, ik mag me koning kronen van deze Keutenberg. De kilometerteller wijst bijna 100 aan , het beste is er nu wel af. Via een lange afdaling komen we in Valkenburg terecht, druk stadje met tal van terrasjes. Daar staan we plotseling aan de voet van de Cauberg... deze helling was toneel van vele veldslagen (wk's , Tour de France) en elk jaar scherprechter van de Gold Race. Snel nog een foto aan de voet en weg. Ik sta veel te groot , en voor ik het weet spurt Johan van me weg. Dan haal ik alles uit de kast om het gat te dichten en slaag daar ook in , even blufpoker spelen en overnemen , niet voor lang echter, mijn fietsmaat plaatst nog een tweede demarrage waar ik geen antwoord op weet. Hij wint de slag van de Cauberg. Moe maar zeer tevreden dalen we af richting Maastricht, waar we onze oriëntatie helemaal kwijt zijn en lang moeten zoeken naar het station. Als beloning trakteren we onszelf op een lekkere dame-blanche, welverdiend! Johan zegt dat we 1600 hoogtemeters hebben overwonnen, samen met de factor wind een zware rit dus. De autorit naar huis verloopt vlot, mijne kameraad slaapt zijn roes uit, en thuisgekomen praten we nog na bij een lekker biertje. (foto's:Gulperberg,Keutenberg,Cauberg)

2 opmerkingen:

Johan zei

prachtig verslag Dirk. 't was zoals altijd een toffe rit samen. Op naar de Grand Route des Alpes...

Frans zei

Mooi verslag, meer 'bergen'hebben wij Nederlanders volgens mij niet, jullie hebben ze allemaal gehad...