2008 Peking was in het jaar van de rat een hoogtepunt in de carriere van veel Olympische atleten. Maar ook voor mij is 2008 dit geworden na mijn vorig boerejaar, nu 10jaar terug, in 1998. Toen boekte ik mijn beste en tevens laatste successen in mijn wedstrijdloopbaan als karateka. Nu was de overgang van wedstrijdsporter naar recreant en van karateka naar duursporter al een hele stap. Niets "moest" meer, alles mocht. Het duurde lang vooraleer ik me duursporter kon noemen. Dit jaar bracht de kroon op het langeafstandswerk met de finish in de Ironman. Eigenlijk stond heel 2008 in het teken van die dag. De eerste helft van het jaar primeerde de training. Fysiek ging ik er sterk op vooruit. Mentaal was het een harde dobber om de lange trainingsuren te vervolmaken. In de Aquacross Brugge bleek het al goed te zitten, de fietsstage in de Pyreneeën werd vlot verteerd en voor het eerst fietste ik in de Franse Vogezen in Les 3 Ballons een gouden brevet in een grote cyclo. Maar de finish op de Frankfurterse Römbergplatz, na 3.8K zwemmen, 180K fietsen en de marathon af te haspelen, maakte echt alles compleet. Nadien bleek het mentaal moeilijk om nog eens op te laden voor de volgende krachttoer, de Hel van Kasterlee. Ik trainde nog geregeld, maar niet meer zo gedreven en op een regendag (genoeg van dat gehad dit jaar) werd een training al vlug overgeslagen. Op de MTB bleek de Houffamarathon iets te technisch en modderig voor me en was ook de keuze in de doorregende Grand Raid Godefroy halverwege vlug gemaakt. Ik ben geen modderduivel, nooit geweest en zal het wel ook nooit worden. Op de halve triathlon Eupen, Zwintriathlon, In Flanders Fields marathon en de halve marathon Amsterdam kon ik nog teren op mijn opgedane basisconditie. De strandrace Depanne gaf nog een sprankeltje hoop. In Kasterlee was het vat fysiek en mentaal af toen ik de muil van Belzebub inreed. De Hel is enkel voor de duivels, modderduivels wel te verstaan. Voor de 2de maal dit jaar en de 3de keer in mijn duursportcarriere gaf ik zelf op (de vorige opgave was door een lekke band in een strandrace). Maar toch kan ik terugblikken op een fantastisch sportjaar, een grand cru, eentje om lang te koesteren. 2009 zal het een ietsje minder druk worden, maar met nog voldoende mooie uitdagingen in het vooruitzicht.
1 opmerking:
Een gelukkig, gezond, blessure-vrij en sportief 2009 toegewenst
Een reactie posten