Jarig ben je niet elke dag en omdat ik nogal een cijferfreakje ben is 45 worden een beetje speciaal. Al 19 jaar mag ook zoon Brecht meevieren in de feestvreugde, iets minder uitbundig dit jaar omdat de "blok" voor hem net begonnen is. Als beloning had ik voor mezelf een snipperdagje genomen en broer Jos uitgenodigd om een fietstochtje te doen in de Ardennen. 1350 hoogtemeters , 80km en 5 beklimmingen. Uitvalsbasis was Jalhay, aan de voet van de Hoge Venen. Via de Route de la Gileppe ging het naar de langste kant van de klim naar de Baraque Michel, bijna 14km aan 3% gemiddeld. Nergens in België kan je aan één stuk zolang bergop rijden. De allure van een echte col heeft deze beklimming echter niet. Nochtans, in het gehucht Betane waar de voet is , gaan we eerst de Cote de Hestreux op. Dit smal weggetje door het bos spaart ons niet en de eerste kilometers zijn meer dan pittig. Van zodra we de grote weg opdraaien naar de top van de Baraque/Botrange is het ergste voorbij. In de laatste 3km krijgen we nog een lang recht stuk van 5%, maar deze "col" is een loper. We rijden tot aan het Signal de Botrange, het hoogste punt van ons land. Het was vandaag ideaal fietsweer, 21° en volop zon, een meevaller. De afdaling van de Botrange is tof, even wanen we ons in de Vogezen. Bijna beneden in Bevercé gaat het dan rechtsaf onmiddellijk steil bergop naar de hoeve "Ferme Libert". Een echte kuitenbijter van 1300m lengte met een gemiddelde van 12,3% en een maximum stijgingspercentage van 20%. Omhoog kruipen is het juiste woord hier , aan hoeve Libert wordt het iets vlakker om daarna met een laatste snok naar de top te rijden. Mijn percentagemeter geeft weer dubbele cijfers aan. Onbegrijpelijk dat er geen enkele grote wielerkoers over deze puist rijdt. Voor mij is hij zwaarder dan de Stockeu en Jos beaamt dat enkel de Muur van Huy nog lastiger is, maar voor hem komt deze Ferme Libert echt in de buurt. Boven is het op adem komen, maar een mooie en lange afdaling wacht ons richting Stavelot. Vooraleer we ons overgeven aan spijs en drank eerst nog de Stockeu op. Vorig jaar kon ik al eens kennismaken met deze klassieker, vandaag kan ik de klim al iets beter inschatten. Het blijft wel een beest van een helling. In de afdaling houden we nog even halt bij de gedenkplaat voor de beste aller tijden (Eddy Merckx) en een uurtje later rijden we met gevulde maag vrijwel onmiddellijk de Haute Levee op richting Francorchamps. De eerste hectometers zijn niet te onderschatten, rechtdoor aan 9%. Het doet me terug denken aan de rechte steile kilometers op de Ventoux vanuit Malaucene. Op de grote weg naar Spa rijden we richting Tiege , de laatste helling van de dag tegemoet, de Cote de Surister. Een puist van 2,2km aan bijna 6% gemiddeld. Na alle voorbije hindernissen een makkie. In Jalhay nog snel een terrasje gedaan en dan huiswaarts het drukke verkeer tegemoet op deze weekdag. (Foto: Top "Ferme Libert" te Bevercé)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten