Gisteren een zeer fijn concert bijgewoond van de meest onderschatte Australische band aller tijden, The Triffids. Tenminste, de vijf overgebleven leden met een schare muzikanten en gastzangers. Hun oorspronkelijke zanger, David McComb, overleed namelijk in 1999. Ook na meer dan 20 jaar blijft de muziek van The Triffids ijzersterk overeind. Het was alweer 23 jaar geleden, van hun legendarische concert in Herenthout(1987) dat ik ze nog eens live had gezien. Een prettig weerzien werd het alleszins. Alle hits passeerden de revue( Wide Open Road, Bury me deep in Love...) maar ook pareltjes als The Seabirds, Stolen Property en Save what you can. Toetseniste Jill Bird mocht ook haar eigen gezongen nummers brengen , met als schitterende afsluiter Tender is the Night en de tweeling Raining Pleasure en Goodbye Litte Boy. De diverse gastzangers (waaronder ook Stef Kamil Carlens) vielen niet uit de toon en de hommage aan wijlen McComb was bij momenten ontroerend. Met drummer Alsy MacDonald en Jill Bird volgde na het concert nog een aangenaam gesprek van enkele minuten. Kippevel, mooie muziek, een prachtige avond. The Triffids (and friends) geven nog een tweede concert, vanavond 17 april en morgen is er nog een afterparty in de Koloniale Waren in Hasselt. (The Triffids are: David McComb(+) Robert McComb, Graham Lee, Martyn Casey, Jill Birt en Alsy MacDonald)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten