Gisterenavond was het dan zover: de enige wedstrijd in eigen dorp waar ik als loper zelf aan kan deelnemen, de Kardinaalsjogging van de KWB. Reeds de 21ste editie, dan kan je gerust spreken van een klassieker. Het parcours op en rond het Vorselaarse kasteel is zeer mooi maar niet altijd gemakkelijk. De organisatie had ook dit jaar weer gezorgd voor een beetje klimwerk elke ronde en wat behendigheid naar het zoeken van het beste traject op de boswegen. Voor deze wedstrijd laad ik me elk jaar iets meer op. Al vrij snel werd duidelijk dat de beste benen nog veraf zijn. Op de 10km mag je niet te lang de kat uit de boom kijken. Na iets meer dan 3km schudde ik voor de eerste keer aan die boom door de vrij omvangrijke groep waar ik deel van uitmaakte uit te dunnen. Dat zou ook het enige wapenfeit zijn , want daarna volgde 6km aanklampen en afzien. Het allerbeste stuk bevond zich telkens bij aanvang van een nieuwe ronde, de lange betonstrook van de Riemenstraat naar de kerk toe. Het vele draaien en keren de laatste twee kilometer is geen spek voor mijn bek, daarvoor is mijn paslengte veel te groot.Enfin, gisteren ben ik meermaals in het wiel gestorven en terug herrezen. Zeer goed voor de toekomstige wedstrijden en weken, dat wel. Voor eigen volk kan je altijd wat meer. Bij de laatste afdaling uit het bos richting finish "smeet" ik me nog eens helemaal en kon ik er nog een behoorlijke eindsprint uitpersen. De 10km bleken er uiteindelijk 9,7 en met een tijd van 38'12" kon ik best tevreden zijn op dit parcours. De minder frisse benen zal ik dan maar wijten aan de zware wedstrijd van vorige zondag(Herentals-Tielen) en het feit dat ik daarna nog enkele dagen doorgetraind heb. Geen slechte tactiek op langere termijn. Volgende week gaan we met de Kasteellopers voor een nieuwe overwinning op de aflossingsmarathon in Rijkevorsel, de ploeg kan alvast op mij rekenen. Het gevoel in Vorselaar en de kracht lag al wat hoger dan tijdens Herentals-Tielen, de conditie gaat dus bergop. Een groot voordeel aan een thuiswedstrijd is dat je geen wagen dient te gebruiken om ter plaatse te geraken , de Westmalle smaakte nadien des te meer. Spijtig dat hij niet van 't vat was deze keer. (foto:Paul Denolf- met dank).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten