maandag, maart 14, 2011

14 maart 1976.


Precies 35 jaar geleden stond ik voor de eerste keer aan de startlijn van een loopwedstrijd. Het was een veldloop georganiseerd door de plaatselijke club op amper 300 meter van ons ouderlijk huis. Ik keek er al dagen naar uit. Bijna elke zondag ging ik in die tijd naar de plaatselijke voetbalclub kijken met mijn vader en vanaf die 14de maart werden de rollen omgedraaid. Onze ouders waren elke week mijn vaste supporters. Op die zondag in maart werd ik 22ste op 26 deelnemers. Dolblij was ik , want als prijs kreeg ik een voetbal in mijn lievelingskleur. Meteen had ik de microbe te pakken. Enkele weken later was de aansluiting bij atletiekclub Lierse een feit, Ac Wechelderzande was een zogenoemde "onderafdeling" en dan lag de keuze voor Ac Lierse uiteraard voor de hand. Er was nog niet veel in die tijd. In de winter kon je crossen, in de zomer was er de atletiekbaan. Van dat laatste heb ik als tiener nooit gehouden. In de kampnummers was ik geen uitblinker (ik herinner me nog wel een hoogspring competitie) maar voelde me wel als een vis in het water op de cross omlopen in de winter. 1976 was voor mij een wonderjaar. Je had de schitterende zomer, waardoor het leek alsof de zomervakantie wel vier maanden duurde. Er was Lucien Van Impe die de Tour won, nog steeds één van mijn grote idolen. En er was Ivo Van Damme. Met grote ogen en bewondering keek ik op naar deze krachtige atleet die in Montreal twee keer zilver behaalde. Op één van de laatste dagen van dat prachtige jaar 1976 stond ik dan ook aan grond genageld bij het heengaan van deze schitterende atleet. Ik doorliep de jeugdreeksen dus vooral in de winter, trainen was nog spelen, de resultaten waren matig. Bij "de eerste helft lopen" van het pak lukte me aardig en soms was er wel eens een uitschieter met een top tien plaats. De junior jaren waren de minste, andere hobby's kwamen voor het lopen. Toch slaagde ik erin 35 jaar lang elk jaar minstens vijf wedstrijden te betwisten. De verhuis naar onze huidige woonplaats en de overstap naar de seniors bracht daar verandering in. In Vorselaar ondekte ik prachtige uitvalswegen tot ver uit de buurt. In 1986 kwamen ook de stratenlopen aan de oppervlakte. Zo startte in dat jaar in de eerste editie van de Antwerp Ten Miles (naast Karel Lismont en Dirk Van der Herten). Al snel maakte ik de stap naar halve marathons. De veldlopen gingen echter niet aan mij voorbij. De beste periode kende ik begin jaren '90 toen er werd getraind met ex-Belgisch kampioen 800 meter, Tony Govaerts. In die jaren stapte ik meer en meer over naar de atletiekbaan met goeie resultaten als gevolg. Ook de tijden en de plaatsen in de stratenlopen en de crossen gingen erop vooruit. Eindelijk had ik ook enkele atletiekhelden: Vincent Rousseau en William Van Dijck. Het was een eer om samen met deze kleppers aan de start te staan op straat of in het veld. Half jaren '90 schakelde ik over naar de marathon, daar droomde ik als kleine knaap al van. De eerste jaren met slechts matig succes. Op de halve liep in tijden van 1u20' en op de marathon raakte ik niet onder de 3u15'. Dé stap vooruit werd gezet tien jaar geleden in Eindhoven en Rotterdam. In 1997 werd ik lid van mijn huidige club: Ac Herentals. Na al die jaren kom je dan als atleet op een punt dat je eigenlijk alles hebt gehad. Wielrennen fascineerde me al jaren en onze zomervakantie ging steevast naar de bergen. Een koersfiets gaf de sport voor mezelf een nieuwe boost en het was perfect te combineren met lopen. Bergop fietsen is één van mijn passies geworden. Intussen zijn we 35 jaar en 588 loopwedstrijden verder. Elk van deze wedstrijden werd betwist met grote passie voor de sport. Want dat is het en blijft het ook: lopen is zalig voor geest en lichaam ! Ik hoop dat ik er nog eens 35 jaar kan bijdoen. De kans om ooit mijn laatste droom in vervulling te laten gaan wordt dan alleen maar groter: ooit op een podium staan van een Belgisch kampioenschap. De kilometerteller staat nu op bijna 73000. Sinds 1985 heb ik alle gelopen kilometers mooi genoteerd in een logboek. Ik wil alle mensen bedanken die ik in al die jaren heb leren kennen. Velen van hen kom ik nog regelmatig tegen op één of andere atletiek-of loopmanifestatie. Tot slot geef ik nog een overzicht van de , naar mijn mening, beste wedstrijden. 1000 meter: 2'48" 1500 meter: 4'17" 5000 meter: 17'16" halve marathon:1u19' marathon: 2u57' Er is geen rekening gehouden met stratenlopen waar de afstand niet 100% correct is of niet geweten is.(voorbeeld: In 1989 liep ik de Antwerp Ten Miles in 56'56", onbekend of de afstand correct is). (foto: veldloop Vorselaar april 1976: 11 jaar.)

1 opmerking:

Brecht zei

Proficiat, Vake! Nog altijd 'ne ferme vent'!