Limburg 113 Triatlon

Gisteren deelgenomen aan mijn 2de halve triatlon van het seizoen in het Limburgse Neerpelt. Dit is een nieuwe wedstrijd op de kalender die ook voor het eerst sinds jaren in Belgie een volledige afstand op het programma heeft, de Limburg 226. 226 en 113 staan voor het aantal km die dienen gezwommen, gefietst en gelopen te worden, naar analogie met de 70.3 ironman serie's. Daarin staat 70.3 voor de mijlen. Na een slapeloze nacht om 4.30 vertrokken om Lore's trainer Karl, Bruno en Piet te zien starten op de volle afstand. Het beloofde een hete dag te worden. Karl vertrok heel sterk en kwam als 2de uit het water, na 5uur zat zijn fietsonderdeel erop en de marathon werd afgesloten 3u11'. In 9u08 stond Karl voor zijn eerste volle op het podium met een 2de plaats. Bravo! Bruno en Piet zwommen en fietsten ook goed, maar op de marathon moest Piet de strijd staken en werd Bruno door krampen overmand zodat hij met 11u24 zijn besttijd niet verbeterde. Het zag er nochtans goed uit. Tot op 25km zat een tijd van 10.30 er nog in. Dan aan ons de "halve" triatleten. De voorbereiding was niet ideaal, zaterdag geen eten kunnen binnen krijgen en een slapeloze nacht zijn niet bevorderlijk voor dit zware werk.Voor de halve afstand (1.9km zwemmen, 90km fietsen en 21km lopen) starten we het zwemmen zonder wetsuit. Een voordeel voor mij, ik zwem beter zonder. Als 38ste in mijn wave van 125 kwam ik in 33minuten uit het water. Het fietsen was niet echt mijn ding, veel wind, meer voor tijdrijders dan klimmers zodat ik mijn tijd van de Vogezen niet haalde maar ik kon toch onder net de 3u blijven. Het lopen ging in het begin goed in de schaduw langs het kanaal, maar eenmaal in de stad gaf de zon er een lap op en kreeg ik het moeilijk. Drinken en veel afkoelen met enkele sponzen en het vlotte terug. Halverwege zag ik op de klok dat een evenaring van mijn PR er nog inzat. Ook was Bruno net naast mij gekomen en pepte mij terug op. Toen ik halverwege de laatste ronde zat, stond Bruno plots langs de kant met opkomende krampen. Dan maar gestopt, geen besttijd vandaag en zo goed mogelijk geprobeerd de krampen uit zijn benen te masseren. Na enkele minuten kwamen de spieren terug los en konden we onze weg verder zetten. Op de voorlaatste km stopte ik nog om Bruno op te wachten, want de krampen zouden terug komen, nadat hij nog ver bleek te zitten, dan maar besloten de wedstrijd eerst af te maken en hem dan terug een massage te geven. Finish in 5u44, tevreden van het resultaat. Nu nog Bruno oppeppen voor zijn laatste ronde en dan nog samen met de zilveren Karl nog wat gaan eten met een glaasje vooraf om zijn prestatie te vieren. De rest van de club, Ruben, Fre, Chris, Jannick en Bart deden het ook uitstekend. Enkel Pascal moest door een voetblessure in het lopen opgeven.