Winterpret?

Deze week van start gegaan met de eerste stappen richting voorjaarsmarathon. Al onmiddellijk werd lijf en benen op de proef gesteld. Gisterenavond moeten zoeken naar een goed beloopbaar traject tussen centimeters sneeuw. Gelukkig lag de weg naar Herentals er vrij goed beloopbaar bij. Het was toch opletten en dus werd een trager tempo dan vooropgesteld aangehouden. Vanavond wees de thermometer -8° aan bij het vertrek. Goed ingeduffeld (een laagje of vier kledij) begon ik dan maar aan de intervalopdracht. Op het best beloopbaar deel van de Dijkbaan en het Heiken kon ik mijn training afwerken. Maar lopen bij deze temperaturen heeft ook zijn nadeel. Kaken raakten onderkoeld, en één trainingsbroek is ook niet voldoende, een koud achterwerk en frisse bovenbenen zijn niet ideaal. Gelukkig kwam ik na 20 minuten onder stoom, maar dan ervaarde ik weer het nadeel van een brillendrager te zijn! Niet alleen als het motregent is dit vervelend, ook bij erge vrieskou, want dan bevriest gewoon de damp op de glazen. Na enige tijd zie je dus geen steek meer. Langs de andere kant heeft het wel iets, de sneeuw en de winter, maar van mij mag het gerust gaan dooien.