Warme hyacinten

Deze morgen besloten om mee te lopen in de Hyacintenjogging te Essenbeek-Halle.Ik moet eerlijk bekennen , buiten de 20km door Brussel loop ik weinig wedstrijden in die regio.Carine ging voor de kortste afstand (7,5km) , ik voor de 13km. Ik was benieuwd hoe het zou gaan met de conditie na 14 dagen van (relatieve) rust en minder slaap. Uiteraard zou ook de warmte weer meespelen , want de thermometer wees boven de 25° aan. Rotterdamse omstandigheden dus , maar wel geen 42km lopen.Het parcours van deze wedstrijd gaat voor een groot deel door het "Hallerbos". Na een beetje geknoei aan de start (hoe krijg je in godsnaam 1000 lopers naar achter als er geen hekken of iets anders voorzien is, terwijl de massa 200m voorbij de startlijn staat), werden we uiteindelijk op gang "geroepen". Iedereen klaar ? Start ! Ze kennen daar blijkbaar geen fluitje of pistool. Enfin , meedoen voor de gezelligheid , dat was het hoofddoel. Al direct na de start zitten we met een flinke kuitenbijter , de weg gaat al direct omhoog. Gans het parcours loopt op en af , geen enkele meter is vlak. Mijn besluit is al snel dat dit zwaarder is dan 20km door de hoofdstad lopen , dus ben ik blij dat ik "maar" voor de 13km gekozen heb. Het "Hallerbos" is prachtig , dit moet één van de mooiste omlopen zijn die ik al voor de voeten heb gekregen. Er zitten enkele flinke hellingen in , en na een trage start haal ik tientallen atleten in, dit voelt goed aan. Na 4km steek ik "inspecteur chapeau" voorbij , voor de niet kenners , dit is Wim De Jonghe , die in het vakblad "Runnersworld" elke maand een verslag schrijft over een loopwedstrijd. Ik ken hem nog van vorig jaar tijdens een koers in Dilbeek , en maak eventjes een praatje. Hij loopt de 21km , dus ik laat hem al snel achter , en zeg hem nog dat zijn artikels mooi zijn om te lezen. Toch trap ik snel op mijn adem, de bedoeling was wel om er geen echte koers van te maken , maar het parcours is zo zwaar dat de hartslag snel boven de 175 gaat. Het blijft genieten van het natuurschoon , en na 53' en enkele seconden bereik ik de meet. Mijn vrouwtje is reeds binnen , en telt me als 19de. Zij heeft op haar beurt ook genoten van haar tocht door het bos. Mooi , maar zwaar parcours , en na een wasje met een emmer water ! , rijden we tijdig terug naar huis.Toch een pluim voor de organisatie , gezelligheid troef en veel volk , maar ook toppers aan de start zoals Koen Van Rie en Marc Vanderstraeten. Nog een bedankje aan de Avos supporters onderweg ( de club van Vosselaar was hier met een bus). Morgen staat de uitslag op het net , dus deze volgt nog.