Modderduivels in Arendonk (27-11-2005)

In de Noorderkempen had het vrijdagavond blijkbaar nog meer gesneeuwd dan in Vorselaar. Het parcours in Arendonk lag er dus nog helemaal ondergesneeuwd bij. Ik ben zeker geen modderloper, in deze vettige brij "verzuip" ik meer dan dat ik vooruitga. Na een verkenning van het parcours bleek het op het eerste zicht nog mee te vallen. Dit was echter zonder de extra lus gerekend in de weide achteraan , die helemaal onder water stond. Dit stuk liet ik dan ook wijselijk opzij liggen tijdens de opwarming. Na Kessel, veertien dagen geleden , zat ik met een serieuze virale infectie te kampen. Door deze luchtwegenonsteking liet ik de cross van Duffel vorige week voor wat ze was. Een weekendje rustig zou me zeker goed doen. De afgelopen week was ik met momenten wel erg moe. Waarschijnlijk nog een gevolg van de beestjes , die nu echter wel bijna dood waren. Dan maar rustige duurlopen afgewerkt , zonder te forceren. Terug naar vandaag, met even een korte parcoursbeschrijving: overleven in de sneeuw , 500 meter echt ploeteren in de modder , en een goed beloopbaar stuk gras van 200 meter ; deze grote ronde diende drie maal afgelegd te worden. Na een behoudende start , vlotte het tijdens de aanloopronde vrij goed, tot aan de bewuste weide , waar het water nu was omgetoverd tot een zompige brij , waar het pompen of verzuipen was , tot de enkels erin. Aangezien ik niet Tom Van Hooste noem, was dit dus "not my cup of thee". Het groepje waartoe ik behoorde , diende ik in dit stuk te laten gaan , en ik zou ze niet meer terugzien. Na deze zware passage probeerde ik echter wel op de betere beloopbare stukken terrein goed te maken , wat gedeeltelijk lukte , maar het laatste gaatje kreeg ik nooit helemaal toe. Na elke passage in de modderweide was mijn achterstand terug opgelopen . In de laatste ronde vond ik toch nog een tweede adem , maar schoof na verwoede pogingen nog slechts één plaats op . Uitslag : 33ste van de 76. Niet echt tevreden dus , maar op een parcours dat zeker niet het mijne is , heb ik toch vrij goed standgehouden. Dit was dus de eerste "echte" cross, in niets te vergelijken met het formule 1 parcours van drie weken geleden in Bonheiden . Al bij al mag ik tevreden zijn dat de ziekte vorige week niet is doorgebroken , nu kunnen we rustig verder bouwen .....