woensdag, november 10, 2010

NYC marathon: 42km kippenvel !

Onze New York trip zit erop en het was fantastisch. Vorige donderdag kwamen we aan in The Big Apple, drie dagen voor race day. Voor de eerste keer zetten we voet aan de grond in de USA. Via een bus shuttle ging het vrijwel onmiddellijk naar de race expo , waar de startnummers werden opgepikt. Snel nog even de loopbeurs bezocht, ik voelde me al direct als een vis in het water. Later op de dag namen we dan onze intrek in het Washington Square Hotel gelegen in Greenwich Village. Deze wijk in Manhattan heeft echt iets van een dorp. Gelegen tussen 5th en 6th Avenue is het een verademing in de grootstad. De Washington Square heeft een rijke geschiedenis , getuige het indrukwekkend lijstje gasten die hier ooit verbleven: Bob Dylan, Barbara Streisand, Bo Diddley, Roger McGuinn, B-52's en Dee Dee Ramone. We hadden ons voorgenomen van onze benen niet te sparen de dagen voor de marathon , je kan moeilijk drie dagen op bed gaan liggen en niets zien van de stad. 's Avonds dus met de metro naar Midtown, tot de buurt van Times Square, Empire State Building. Als je daar voor de eerste keer komt, kan je je ogen niet geloven. Reclame panelen meters hoog, taxi's die op en af rijden, en veel volk op straat. We maakten het toch niet te laat, door het uurverschil wil je al snel gaan slapen. Vrijdag verkennen we de finishzone van de marathon in Central Park West. Ook hier ben je onder de indruk, alleen al door het feit dat we ons op heilige grond bevinden. Enkele honderden meter verder staat de Dakota Building, hier op het voetpad werd John Lennon in 1980 doodgeschoten. Het gebouw wordt goed bewaakt en je komt er als gewone burger niet in. Aan de overkant van Central Park West bevindt zich Strawberry Fields , een plaats in het park ter ere van de vermoorde Beatle. Een mozaïek met het woord Imagine erin houdt de herinnering levend aan Lennon. We besluiten onze wandeling verder te zetten via Fifth Avenue vanaf Colombus Circle tot aan het Rockefeller center, dé winkelstraat van Manhattan. In de namiddag staat er een relaxe boottocht op het programma op de Hudson en East River, goed om de benen wat répos te geven. Bij het vertrek schijnt de zon nog , maar al snel wordt het koud op het open dek en besluiten we om binnen te gaan. Vanop de Hudson hebben we een schitterend zicht op Downtown en varen we ook langs Liberty Island met daarop het meest gefotografeerde beeld van New York: de Statue of Liberty. Een tocht via East River onder de Brooklyn Bridge door brengt ons na het keerpunt terug aan wal. De ondergaande zon weerspiegelt zich in de Upper Bay en op het vrijheidsbeeld, adembenemend mooi.
Zaterdagochtend wordt de Friendship Run gelopen over een kleine 4km met start aan het gebouw van de UN en finish in Central Park. Een verbroedingsloop met alle buitenlandse atleten die in de marathon starten. Kippenvel moment nummer drie. Tientallen nationale vlaggen sieren de bondige bijeenkomst en nadat niemand minder dan Paul Tergat de menigte heeft toegesproken kunnen we gaan lopen. Een sfeervolle en rustige ochtendtocht brengt ons tot bij de finish. Om 13u gaat de grote NYC marathon pasta party van start en omdat het later op de dag wel eens druk zou kunnen worden besluiten we om tegen openingstijd te gaan. We zijn de eerste klanten en worden onthaald als koningen. Van de dame die aan de deuren alles in goede orde brengt krijgen we het etiket "special guest" omdat we er zo vroeg zijn. Als eerste gaan we de gigantisch grote tent binnen aan Tavern on Green en geven we ons over aan het lekkere eten. Nog een laatste uitstap wordt gepland op deze pré-marathon day: met de underground richting Downtown voor een bezoek aan Ground Zero. Het is een indrukwekkende en grote site, als je daar voor staat dan komt het besef wat het hier moet geweest zijn negen jaar geleden. De World Trade Center Site is nu één grote bouwwerf , volledig afgesloten door hekken , gelukkig kunnen we toch wat "binnenkijken". Er worden vier nieuwe buildings gezet, drie zijn nu anno november 2010 reeds in aanbouw. Eén ervan staat al vrij ver , geschat een twintigtal verdiepen. Er heerst een éénheidssfeer hier , je ziet ook aan de bouwvakkers dat ze fier zijn van hier te kunnen werken. Er is een memorial museum in aanbouw dat open gaat medio 2011. Aan Liberty Street staat er een monument voor de gesneuvelde brandweerlui, dat opgepoetst wordt door een New Yorker. Na ons bezoek is het relax tijd , bed op dus en niks meer doen.
Zondagochtend 7 november marathonday: we ontbijten omstreeks 6u30 , afgelopen nacht is ook hier het winteruur ingegaan waardoor het tijdsverschil met België terug zes uur bedraagt. Onze reisorganisatie heeft voorzien omstreeks 6u45 te vertrekken naar de start op Staten Island. Hopelijk ben ik dan tijdig ter plaatse , want ik start in Wave 1 , die dicht gaat om 8u55. Vanaf dit jaar opteren de New York Road Runners voor drie waves van elk 15000 lopers , die elk een half uur na elkaar starten. Daarnaast zijn er drie verschillende startplaatsen(kleuren) voorzien. Via de metro gaat het naar de Ferryhall , waar de de boot naar het vertrek moeten nemen. Daar begint het probleem: de hall is vol als we arriveren, ik moet de boot van 7u30 hebben, via een beetje wringwerk en veel "excuse me's" werk ik me naar voor. Carine ben ik dan al kwijtgespeeld in de massa, maar zij start pas in Wave 2. Ik red het voor de boot en haast me daarna naar de bussen die ons ter plaatse moeten brengen. Dit beetje stress gaat me straks een paar minuten kosten.... Tien minuten voordat de box sluit ben ik waar ik moet zijn , nu nog 40 minuten relaxen, gelukkig zijn er sanitaire voorzieningen... De green start loopt op het onderdek van de Verrazanno bridge. Het is zonnig maar koud bij de start omstreeks 9u40. Wanneer Haile op het grote scherm wordt voorgesteld gaat de massa uit de bol. Voor hem zal het zijn laatste race worden. Er staan tientallen nationaliteiten rondom mij, van Chilenen tot Japanners, Europeanen, Australiërs , hier komt de wereld bij elkaar , het geeft een speciaal gevoel. Frank Sinatra zet de toon en we worden op gang geschoten. Op de brug is het echt ijskoud , maar het zicht is ronduit adembenemend! Links de skyline van Manhattan en rechts de Oceaan, veel spectaculairder kan je niet starten. Na twee mijl bereiken we Brooklyn , klaar voor een feest van bijna 18km. De mensen zijn door het dolle heen, zingen, dansen, rijen dik , nooit meegemaakt. De marathon is een feest hier en het is ontroerend dat al deze supporters de koude trotseren. De opschriften maken het plaatje compleet: "runners are sexy" (is dat voor mij??) , "I like your ass" en "You are awesome" zijn de meest voorkomende. Zelfs de agenten klappen in hun handen, dit is genieten. Intussen is wel duidelijk dat dit geen makkelijk parcours is, naast de vijf bruggen gaat het gestaag bergop. Zo ook 4th Avenue op Brooklyn, tempo aanpassen en genieten is de boodschap. Ik probeer 4'30" per kilometer te handhaven, maar al na 15km voelen de benen zwaar aan, een gevolg van onze ontdekkingstocht de afgelopen dagen , drie dagen op de hotelkamer rusten om tien minuten sneller te kunnen lopen was uiteraard ook geen optie, integendeel, we willen op deze zes dagen er zoveel mogelijk uithalen. Via een klein stukje Queens lopen we naar de Queensborough bridge, bijna twee mijl klimmen aan drie a vier procent. Boven volgt de beloning, de skyline van Manhattan ligt letterlijk aan je voeten! In de afzink van deze brug werd de carriére van de beste lange afstandsloper afgesloten, een historische plaats. Ambiance verzekerd op First Avenue, het publiek staat hier langs beide zijden zes tot zeven rijen dik. Op naar een passage door de Bronx, weer een sfeervol stukje met soul muziek al volonté. De laatste brug over en dan naar Fifth Avenue, ook deze laan gaat lichtjes bergop. Intussen gaan de laatste 6km in en het beste is eraf. Hier mis ik duidelijk de trainingen die ik de laatste drie weken niet heb kunnen doen. De tijd is al geruime tijd van geen belang meer; genieten en aankomen heeft prioriteit. Het laatste stuk Central Park is niet zo zwaar als voorspeld, enkele korte nijdige klimmetjes worden gevolgd door zalige afdalingen. Via Colombus Circle en Central Park West gaat het naar de laatste 800 meter. Dit is echt genieten , ook hier maken de supporters het zonnige weer nog zonniger, ook hier staat het publiek rijen dik. Finish in 3u23' , daar moet nog bijna twee minuten af die ik verloor in de start. Uiteindelijk zal mijn netto tijd 3u21'47" zijn , nog lang niet de slechtste ooit. Ik roep het New Yorkse publiek uit tot het beste van de wereld, wat een feest! Met een warme aluminium folie zoek ik mijn droge kledij op en begeef ik me naar het reünie punt van de Belgische lopers. Aan de Dakota wacht ik nog een paar uurtjes op Carine, zij zal finishen in 4u46'. Voor haar zat 4u er zeker in , maar kniepijn besliste daar anders over. De laatste 12km heeft ze wandelend/lopend moeten afleggen, maar ook zij is onder de indruk van het gebeuren. Voor de eerste keer in dertien marathons kan ik maandag en dinsdag deftig de trap af; de spierkater is nog nooit zo miniem geweest. Maandag is shoppingday , ideaal om de toch wat vermoeide spieren los te wandelen. Via de marathon store gaat het naar Macy's en dan naar Century 21 op Lower Manhattan. We wandelen verder door Wall Street en de langs de New Yorkse beurs, hier heerst een aparte sfeer. Om de dag af te sluiten besluiten we de lift te nemen tot op het balkon van The Empire State Building , hede ten dage het hoogste gebouw van New York. Het interieur is prachtig en zo ook het uitzicht op de City of Blinding Lights; New York by night. Boven op de building is het ijskoud en staat er een stevige noorderwind.
Dinsdag wordt een laatste doe-dag. Via Chinatown wandelen we over Manhatten Bridge tot op Brooklyn en dan terug over East River via de Brooklyn Bridge. Deze historische brug biedt een fabuleus uitzicht op Libery Island, Lower Manhattan en de Empire State. De weer is ook mooi op onze laatste NYC dag, straalblauwe hemel en een aangename 15°. We verorberen nog een pizza op een zonnig terras en maken ons klaar voor de terugreis. "Leaving New York never easy, I saw the lights fading out" (R.E.M.) (foto's volgen).

2 opmerkingen:

Valerie zei

Nogmaals proficiat beiden met jullie prestatie. Je moet niet altijd een PR lopen hé :-) Eens genieten van een marathon kan ook leuk zijn.
Een heel mooi verslag. Verdorie nu wil ik ook eens in NY lopen ;-)

Johan zei

schitterend verslag Dirk! Genieten staat voorop! Jammer dat ik er niet bij kon zijn op dit loopfeest.