Gisteren vond traditioneel bij het begin van de zomer de Kardinaalsjogging plaats in eigen dorp. Een loopwedstrijd met start en aankomst op 600 meter van de deur, je zou voor minder gemotiveerd zijn. Dit jaar lag de keuze niet op de langste afstand(15km), maar zou het een rondje minder worden op en rond het prachtige kasteeldomein. 10 kilometer is nog ver genoeg bij een temperatuur van 27°. De baanwedstrijden van de afgelopen weken hebben zeker mijn snelheid verhoogd en ook de weerstand, dat werd gisteren bewezen. Na een snelle eerste ronde kreeg ik het gezelschap van Walter Aerts(15km) en Luc Lauwers uit Lille(10km). Wegens werkzaamheden werd het parcours dit jaar aangepast en de nieuwe doortocht door de bossen had wel zijn charme, maar was een pak zwaarder dan vorige edities. Een dipje bleef uit, meer zelfs, na 6km kon ik een versnelling plaatsen en volhouden tot aan de finish. Enkel Walter Aerts bleef mijn metgezel. Eindtijd 37'17", uitstekend bij dit weer en op dit geaccidenteerd parcours. Het leverde me een 7de plaats op. Top drie bij de M40 werd net gemist, maar als primus van de gemeente Vorselaar op de 10km viel ik toch nog in de prijzen. Een prima resultaat dus voor eigen volk.
Vandaag had ik een afspraak met mijn fietsmakker Stefan om nogmaals op verkenning te gaan in de Ardennen. Start-en aankomstplaats werd Chevron met voor mij 8 nieuwe beklimmingen. Over een afstand van 95km zou dit uiteindelijk iets meer dan 2000 hoogtemeters opleveren. Uitstekend fietsweer, wat het vakantiegevoel alleen maar versterkte. Via Werbomont ging het eerst richting Heyd voor de eerste klim: de Col du Rideux. De eerste officiële "col" van België, die sinds zeer lange tijd aangeduid staat op de NGI-kaarten. Geen onoverkomelijke hindernis, alleen de laatste meters gaven dubbele percentagecijfers aan. Weer een klim die ik kan claimen voor de "Challenge BIG" site. Afdaling langs dezelfde weg om al snel de "Cote Roche a Frene" aan te vatten. Geen makkie, iets meer dan 2km stijgen aan 9,5% gemiddeld. De Ardennen zijn een schitterend fietsgebied, ook hier krijg ik weer prachtige vergezichten cadeau. Na deze puist rijden we terug naar Werbomont, waar het richting Trois Ponts gaat. De derde klim is de "Ancienne Barriere" die de vrij rustige N66 volgt voor bijna 5km. Een "loper" aan 4,7%. De afdaling naar Trois Ponts is welgekomen, in het dorp heerst een gezellige zomerdrukte en gaan we een hapje eten. Met volle maag volgt al onmiddellijk een zeer zware brok. Via de Rue de Hezalles gaat het de gelijknamige helling op. De eerste 500 meter zijn om te sterven! Starten aan meer dan 15%, om een record te bereiken in de haarspeldbocht , 23%!! Alles moet nu wel uit de kast om verder te rijden, gelukkig zwakt de helling later wat af naar "makkelijke" percentages. Een rustige klim ook, die me uiteindelijk in Grand Halleux brengt , de voet van de beroemde "Cote de Wanne". Weer kom ik ogen tekort om te genieten van de mooie uitzichten, alhoewel ik zeer geconcentreerd moet blijven want deze Wanne is geen makkie. Ik maak er een wedstrijdje van met een paar Noorderburen en trek me tot op de top goed uit de slag. Bijna 70 kilometer gereden en het beste is er af. Via een landweg gaat het richting Stavelot, waar ik uiteindelijk aan de top van de Stockeu uitkom. Afdalen doe ik via de parallelweg die er niet al te bijster goed bijligt. De Stockeu laat ik deze keer voor wat hij is , en zoek naar een andere helling in dit Ardeense dorp, de klim naar de "Ferme Bergerie", nog een helling die ik uit het "Cotacolboek" haal. Hij bezorgt me enige voorzichtigheid wanneer ik nog eens vluchtig naar de hellingsgraad kijk.(1,9km aan 9,3%). Ik raak tot op de top, maar moet langs dezelfde weg weer naar beneden over een penibel (nog zacht uitgedrukt) wegdek, waar door de erosie putten liggen van 30cm diep. Zeer voorzichtig dus. Wanneer ik in Stavelot de kasseitjes verlaat en terug richting Trois Ponts rijd, kan ik de zaligheid van een schitterende asfaltweg weer appreciëren. Terug in Trois Ponts klim ik langs de Rue des Villas omhoog via de "Cote de Brume-Est", een helling naar mijn smaak. Een brede zeer rustige weg is mijn deel, die geleidelijk aan stijgt. 3km klimmen aan 7,3%; het lijkt wel bijna een Vogezencol. Deze helling is ook een prima alternatief voor de grote N66 weg. Uiteindelijk kom je ook langs hier aan de Ancienne Barriere en wacht me een mooie lange afdaling. De laatste klim van de dag is er eentje om het af te leren. De "Cote de Forges Chevron" kan tellen! 750 meter klimmen aan 11,1%. Het beste is er nu helemaal af (wat wil je na 94km en met een loopkoers in de benen), op karakter overwin ik de twee steile stukken van 21%. De wagen van Stefan is een bevrijding en het eindpunt van een mooie Ardennendag!
(Foto: mooi uitzicht op de Cote de Brume Est).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten