Voilà, de kop is eraf. Na mijn laatste wedstrijd, reeds van augustus vorige zomer en tuurlijk de halve marathon Kuurne en 10mijl Elsegem niet meegerekend, was het tijd om te zien wat de voorbije winter aan trainingsarbeid had opgeleverd. De voorbije trainingen en de lactaattest lieten vermoeden dat ik in de form van mijn leven was en dit op mijn 44ste :-). Gewicht lager, progressie gemaakt in het lopen en mijn nieuw bestelde wetsuit net nog vrijdag laatst binnengekomen, speelden in het voordeel. Het strijdtoneel was in Leuven voor de halve afstand, 2500m zwemmen 90km fietsen en 21km lopen. Dit jaar was deze wedstrijd tevens het BK. En het moet gezegd, het niveau in Belgie van top en subtop is hoog. Met 11 clubleden ( bijna de helft van het ledenaantal) waren we van de partij. Het weer was niet denderend. Regen en veel wind. Om 11u doken we met een 450-tal de Rotselaarse plas, 15km van Leuven, in voor 2 rondjes in een watertemperatuur van 19°C. Eerste fout, achteraan gestart, zodat ik tot halverwege de zwemproef moest worstelen om een goede positie te bekomen in mijn tempo. Na 44minuten, ik rekende op 45, mocht ik de plas verlaten. Weeral kreeg ik die wetsuit niet vlot uit. Het eerste fietsstuk was nogal wat bochtenwerk om naar Leuven te fietsen. Intussen was het af en toe aan het regenen wat de wegen vervaarlijk glad maakten en bochten aansnijden er niet echt inzat. Bijna een uitschuiver gemaakt aan de wisselzone. Anderen hadden minder geluk, clubmakker Karel Man maakte contact met het asfalt en Bart's zus Inge belandde zelfs in het hospitaal. Ook de wind maakte het lastig wanneer deze uit zijdelingse richting kwam en me in de beugels dwong om de fiets onder controle te houden. Na de 3 ronden had ik voor mezelf een goede fietstijd neergezet voor een vlak parcours (ik klim nu eenmaal liever). Een gemiddelde van 32,3K/u is voor een halve goed voor me. Tijdens de 2de wissel waren mijn voeten zodanig verkleumd, dat ik geen gevoel meer had en zo geen snelle wissel kon doen. De eerste km's echter kwam er langzaam weer leven in de tenen. Met de resultaten van de lactaattest wist ik nu wat mijn ideale tempo was en zo gezegd zo gelopen. De eerste 2 rondjes van 7km verliepen uitstekend en slechts in de laatste km's van de laatste ronde begonnen de benen iets vermoeid aan te voelen. Bij de aankomst liet een blik op de wedstrijdklok een gevoel van euforie over me komen. 5u10'09". Maar liefst mijn PR op de halve met 23 minuten verbeterd en al een uur en 5minuten afgedaan tov de halve van Antwerpen in 2007. Bovendien heb ik een goed gevoel gehad over de ganse wedstrijd en er echt nog eens van genoten. Het plezier is terug. Mijn seizoen kan al niet meer stuk. Misschien in de marathon van Berlijn proberen het PR van Piet te verbeteren? Veel dank ook voor de talrijke supporters langs de kant en in het bijzonder kozen Jorick, die zich in Berlijn aan zijn debuut op de marathon waagt. De clubmakkers deden het allen uitstekend, Sophie haalde zelfs zilver na een sterke Tine Deckers. Ruben en Bart VC werden tot opgave gedwongen door materiaalpech. Zie ook de link van triatlon club Waregem voor hun verslagen. Volgende wedstrijd wordt de halve van Eupen in de zomer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten