Het lag niet aan de schoenen alleen.

Vandaag niet echt een super provinciaal kampioenschap gelopen. Het Netepark lag er op sommige plaatsen zeer modderig bij. Toch besliste ik na twee opwarmingsrondjes te starten met de nieuwe Asics Trabuco. Dat viel tegen. Op de slijke stukken schoof ik van hier naar ginder en verloor per ronde zeker 10 seconden, dan is de eindafrekening snel gemaakt. Neem daarbij het gewicht van de schoen, en dan kan je alleen maar vaststellen dat het een ideale partner is om bostrainingen mee te doen, maar crossen op een modder parcours is nog wat anders. Nochtans is mijn zeer matige prestatie van vandaag niet alleen het gevolg van deze schoenkeuze. Ik had natuurlijk geen deftig alternatief, alleen de spikes zaten nog in de rugzak, maar aangezien de blessures in het verleden was dat geen optie. Ik kan me geen risico's veroorloven op dat gebied, aangezien de marathonvoorbereiding belangrijker is. Nochtans was mijn start meer dan behoorlijk, zelfs vrij goed. Na één ronde kwam ik een oude bekende tegen.Eigenlijk is dat niet helemaal waar, want Peter Wagemans is al jaren één van de toptrainers van Ac Herentals(o.a. van Tom Van Rooy). Ik ken Peter vooral van onze duels uit de jaren '80 en '90, die naargelang de jaren voorbijgingen meer in zijn voordeel beslecht werden. Het werd drie ronden lang een duel op het scherp van de snee. Op de slijke stukken nam hij telkens enkele tientallen meters, die ik dan op de bospaden moest goedmaken met tussenspurtjes. De laatste ronde waren die er teveel aan. In die laatste 1500 meter moest ik zelfs nog een vijftal atleten laten passeren, om uiteindelijk 60ste te worden (op 145 aankomers). Toch een plaats of vijtien minder goed dan in de crossen eind 2008. Voor Peter Wagemans werd zijn heroptreden een echte triomftocht. Fel aangemoedigd door zijn talrijke atleten finishte hij op een zeer mooie 53ste plaats. Het moet een kippevelmoment geweest zijn. Ik had de kracht niet om diep te gaan, ook waarschijnlijk een gevolg van de marathontrainingen, om er maar een paar te noemen van de afgelopen week: vorige zaterdag: duurloop 3 uur; dinsdagavond duurloop op een ondergesneeuwd sportcentrum; woensdagavond intervaltraining van een kilometer of 17......... Ik ga ervoor. In Utrecht wil ik nog eens een poging wagen om rond de drie uur te eindigen. Het kan misschien ook tegenvallen, maar dan staat er weer een zomerseizoen te wachten met nieuwe uitdagingen. Wat maakt dan op een PK cross het verschil tussen een 40ste of een 60ste plaats? Het schoenenverhaal krijgt een vervolg. Ik overweeg om toch een paar loopschoenen te laten voorzien van een spikeplaat, de grip die je daar mee hebt is beter dan alles. Om toch positief te eindigen: de kuiten en de achillespezen hebben het overleefd.