Halve marathon Kuurne

Het is lang stil geweest op mijn blog. Persoonlijke omstandigheden hebben mijn leven en toekomst zwaar onderuit gehaald en ik ben gedwongen een nieuwe levensfase aan te vatten. Het sporten stond de laatste weken op een laag pitje, maar stilletjes aan begin ik de draad terug op te pikken. Rustig sporten lukt terug, intensieve wedstrijd inspanningen zijn echter voorlopig niet meer haalbaar. Dit heb ik op 2 oktober ondervonden tijdens de halve marathon van Kuurne. Op enkele weken ben ik 11kg afgevallen en ik wou eens zien of met dit lager gewicht mijn loopsnelheid was verbeterd. Aanvankelijk liep ik echt sneller dan vroeger, maar gaandeweg voelde ik mijn benen leeglopen. Na 15km was het beste eraf. Aangezien opgeven niet in mijn woordenboek staat, deed ik verder. Lopen veranderde in vooruit schoffelen. De laatste km's maar aan 8km/u meer. Eenmaal aan de finish was de instorting een feit. Fysiek en mentaal compleet leeg. Nog nooit meegemaakt,zelfs niet tijdens de Ironman. Aanvankelijk kon ik niet meer op mijn benen staan. Gelukkig had ik steun van enkele vrienden die zich over me ontfermden. Bedankt jongens. Hoe het nu verder moet weet ik niet. Pas rond nieuwjaar maak ik een planning op voor het komende seizoen. Als ik voel dat ik mijn krachten en energie tegen dan terug heb tenminste. We zien wel. Maar het sporten geef ik niet op en ik zal proberen om terug meer te bloggen.