Voorjaarsmarathon in gevaar?

Sedert lang hoor ik terug bij het peloton der geblesseerden. Zondag tijdens mijn lange duurloop had ik gedurende de eerste km's een zeurende pijn aan mijn rechterscheenbeen. Een pijntje die ik al een half jaar lichtjes voelde, maar door de geringe loopkm's in het najaar gewoon sluimerend aanwezig was. Met het opdrijven van de wekelijkse km's voor de Antwerp marathon begon de zeurende pijn echter steeds langer en frequenter op te spelen. Na een trainingsloop met Lore dinsdag was de zeurende pijn veranderd in een stekende pijn en bleef de ganse training aanwezig. Na een doktersbezoek gisteren viel het verdict. Een peesonsteking net aan de aanhechting met het bot onder de knie. Gevolg: om erger te voorkomen, 2weken niet lopen, onstekingsremmers nemen, behandeling met ijs en stretching van scheenbeenspieren. Net nu de langste duurlopen er aan komen. Fietsen en zwemmen mag wel, maar voor het zwemmen heb ik ook al enkele weken een zeurende pijn in de linkerschouder. Gelukkig is het weer goed zodat de racefiets mij trainingspartner word de komende dagen. Als ik Antwerpen loop zal het aan een rustig tempo worden. Indien de pijn na 2weken niet verdwenen is vervalt de marathon en zet ik me klaar voor de halve triatlon in de Vogezen. Duimen maar.