Onderweg naar de Coolsingel

Deze week heb ik me ingeschreven voor de Rotterdam marathon. In april beginnen Carine en ik aan een nieuw marathonavontuur. Hopelijk blijven we gezond en kunnen we zonder blessures verder trainen. Waarom ik altijd die marathon wil lopen , vraag ik me soms af. De wedstrijd zelf is geen makkelijke opdracht , en de trainingen zijn dat ook niet.Maar een positieve ingesteldheid helpt je altijd weer vooruit. De trainingen zijn soms zalvend , soms kwellend , maar achteraf is de voldoening steeds groot. De Coolsingel is de bekendste laan van Rotterdam. Ik ben er verliefd op. Niet vanwege de moderne wolkenkrabbers , die de stad een futuristisch uitzicht geven , maar wel voor de avonturen die ik er beleefd heb. Reeds driemaal finishte ik op deze Coolsingel. Met als hoogtepunt mijn recordtijd in 2004, in een toen zeer winderig Rotterdam. Maar waaien doet het er altijd. Zeker de laatste keer toen ik er was , ergens in oktober vorig jaar voor een etentje in een restaurant vlak naast de Maas en dicht bij de Erasmusbrug. De "zwaan" wordt deze statige brug ook wel genoemd. Prachtig verlicht was ze , die avond. Ook tijdens de marathon moet je ze twee keer over. Onze Noorderburen kennen wat van organiseren , alles is top geregeld. En dan praat ik nog niet van de ambiance langs de weg , met duizenden komen ze aanmoedigingen geven, heel de stad is dan op straat. Marathonlopen , het is een verslaving !