Lopen voor De Mast in Kasterlee.

Voor echte loopwedstrijden is het nog een paar weken te vroeg, maar gisteren ging ik reeds terug van de loopsfeer proeven in Lichtaart. Daar werd op het sportcentrum de eerste "Run on the Rocks" georganiseerd, een recreatieve jogging tvv. de school voor bijzonder onderwijs De Mast in Kasterlee. Aangezien vrouwtje Carine haar massagetechnieken van de sportverzorgers cursus mocht gaan uitproberen reed ik mee om te starten op de 10km. Intussen ben ik alweer iets meer dan één week terug aan het lopen , maar moet het van de sportarts nog twee weken rustig aan doen om de kuit helemaal terug de oude te laten worden. Rustig meelopen was dus de boodschap. Zeer progressief liep ik de wedstrijd mee, vertrokken aan 5'/km om de laatste 3km te vervolledigen aan 4'14"/km. Resultaat een gemiddelde van 4'31"/km en een 26ste plaats. Goed dus om er terug bij te zijn. Rustig verder opbouwen is de boodschap.

Fietsweekend in de echte Ardennen.

Vorig weekend heb ik genoten van een schitterend fietsweekend in de diepe Ardennen. Locatie was Viroinval , op een boogscheut van de Franse grens. Met mijn vrienden Dieter en Maarten Van Parijs en dorpsgenoot Stefan veroverden we verschillende mooie hellingen en 5 BIG's. De eerste dag stond er een rit op het programma van 104km met bijna 1800 hoogtemeters. Via een eerste lus bij de Zuiderburen (langs de Col du Loup) ging het naar de Col du Sati , een kuitenbijter van 1100m aan 13% gemiddeld. In Bouillon reden we langs de "loper" de Col du Corbion terug richting onze startplaats in Vresse. Ondanks de mindere weersvoorspellingen hielden we het de eerste dag droog. Een meer dan gezellige barbecue op zaterdagavond (met de goddelijke blauwe Chimay) zorgde voor frisse en verse fietsbenen op zondagochtend. Twee korte regenbuien werden ons deel tijdens deze 84km lange rit en 1600 hoogtemeters. De sublieme klim naar Barrage du Ry de Rome (tactisch steekspel met vele demarrages tot op de top) bracht ons naar een grote lus in Frankrijk , met een echte Vogezen afdaling naar Revin. Daar ligt de voet van de Mont Tranet (Malgré Tout) een prachtige klim van meer dan 4km en maar liefst 7 haarspeldbochten , eentje om duimen en vingers af te likken dus. Uiteindelijk waren we kort na de middag terug aan ons chalet, genoeg tijd voor een laatste etentje , en voldoende om de weg naar huis terug aan te vatten. Deze streek iets ten Westen van Givet heeft enorm veel te bieden(hellingen tot 6km lang) en is zeer rustig van autoverkeer. Voor herhaling vatbaar dus. (foto : bijna op de top van de Col du Sati; Dieter en Dirk.)

Belcantour

Op sportief vlak is het momenteel rustig, eigenlijk eerder stilte voor de storm. Na de 10mijl in de vijfkerken loop van Wortegem-Petegem, mochten de lopersbenen plaats ruilen voor de fietskuiten. Binnen een paar weken staat de 70.3 Ironman Switzerland op het programma en het stalen ros diende ook getraind te worden. Laatst weekend was het tijd om de 100km grens te overschrijden en zo mijn fiets gewend maken aan de langere afstanden. De Belcantour is een toertocht door het Heuvelland en Frans Vlaanderen en genoemd naar zanger en koersliefhebber Guido Belcanto. Jaarlijks wordt daar ook nog de Belcanto classic verreden. Een soort veredelde parochianen koers zeg maar. De start voor de toer was in Westouter aan de voet van de Rode berg. De hellingskes uit het Heuvelland moeten niet onder doen voor de collega's uit de Vlaamse Ardennen. Na de Rode berg bij aanvang volgde de Vert Mont, Kokereelberg daarna richting Frans Vlaanderen voor de Boeschepeberg. Daarna enkele 10-tallen km's tegen de nijdige wind richting Cassel om daar deze heuvel te bestijgen. Met de wind in de poep was het nu rustig pedalleren naar de volgende heuvelzone. Het venijn zat hem in de staart want na 80km volgde nu de ene na de andere helling. Catsberg, Zwarteberg, Ravensberg, Monteberg, Kemmelberg, Scherpenberg en tenslotte nog eens de Rodeberg. Met 114km op de teller een zeer geslaagde tocht gereden. Goede organisatie, heel rustig, geen hectische Rondevanvlaanderen toestanden en prachtige vergezichten. Puur fietsplezier. De dag erna volgde nog 80km met de WTC-club. Volgende week volgt nog een loopwedstrijd van 14km in Roeselare en dan sta ik klaar voor de gerenommeerde Zwitserse triatlon.

Stilte.

Er beweegt niet veel in mijn sportwereld de laatste weken. Na Antwerpen ben ik terug hervallen met de kuitblessure en heb van de dokter 3 weken verplichte looprust gekregen om de kwaal eindelijk helemaal te laten genezen. Die periode is nu voor meer dan de helft voorbij. Daarna dien ik nog eens drie weken rustig te lopen, dus echte training zal er pas inzitten begin juni. Het zij zo... Intussen is de fiets meerdere malen van stal geweest, Hageland, Scherpenheuvel, Noorderkempen, mooie tochten bij schitterend en zonnig weer. Weinig reden tot klagen dus. Tussendoor heb ik me als speaker helemaal kunnen uitleven op de prijzenmeeting van Ac Herentals , zeer hoogstaand dit jaar met een paar mooie prestaties. Via de site van Ac Herentals kom je er meer van te weten.