Belcantour

Op sportief vlak is het momenteel rustig, eigenlijk eerder stilte voor de storm. Na de 10mijl in de vijfkerken loop van Wortegem-Petegem, mochten de lopersbenen plaats ruilen voor de fietskuiten. Binnen een paar weken staat de 70.3 Ironman Switzerland op het programma en het stalen ros diende ook getraind te worden. Laatst weekend was het tijd om de 100km grens te overschrijden en zo mijn fiets gewend maken aan de langere afstanden. De Belcantour is een toertocht door het Heuvelland en Frans Vlaanderen en genoemd naar zanger en koersliefhebber Guido Belcanto. Jaarlijks wordt daar ook nog de Belcanto classic verreden. Een soort veredelde parochianen koers zeg maar. De start voor de toer was in Westouter aan de voet van de Rode berg. De hellingskes uit het Heuvelland moeten niet onder doen voor de collega's uit de Vlaamse Ardennen. Na de Rode berg bij aanvang volgde de Vert Mont, Kokereelberg daarna richting Frans Vlaanderen voor de Boeschepeberg. Daarna enkele 10-tallen km's tegen de nijdige wind richting Cassel om daar deze heuvel te bestijgen. Met de wind in de poep was het nu rustig pedalleren naar de volgende heuvelzone. Het venijn zat hem in de staart want na 80km volgde nu de ene na de andere helling. Catsberg, Zwarteberg, Ravensberg, Monteberg, Kemmelberg, Scherpenberg en tenslotte nog eens de Rodeberg. Met 114km op de teller een zeer geslaagde tocht gereden. Goede organisatie, heel rustig, geen hectische Rondevanvlaanderen toestanden en prachtige vergezichten. Puur fietsplezier. De dag erna volgde nog 80km met de WTC-club. Volgende week volgt nog een loopwedstrijd van 14km in Roeselare en dan sta ik klaar voor de gerenommeerde Zwitserse triatlon.