Dirk neemt afscheid van deze blog.

Aangezien ikzelf onlangs de cols en passo's site maakte , lijkt het me zinloos om nog via deze blog berichtjes te posten. Dit is dan via deze blog ook mijn laatste bericht. De site over de cols zal lichtjes worden aangepast naar de naam "BikeRun". Sommige marathon en fietsverhalen die op deze blog staan worden stelselmatig overgezet naar de nieuwe site. Vanaf heden kan je me dus volgen via:
http://dirkvissers.weebly.com
Veel leesplezier !

Na zes jaar opnieuw bestuurslid van de Kasteellopers vzw.

Archiefbericht van 2 oktober 2005 op deze blog, na tien jaar neem ik afscheid als voorzitter van de Kasteellopers vzw, een loopvereniging die ikzelf mee oprichtte met René Jacobs.
Na lang nadenken stelde ik een tijdje terug opnieuw mijn kandidatuur als bestuurslid en gisteren werd deze aanvaard. Hiermee ben ik de kersverse secretaris van de club. Met een derde marathonorganisatie in het vooruitzicht op zondag 16 september 2012 wordt het dus een periode vol nieuwe uitdagingen en verwachtingen.

Côtes, cols en passo's in Europa.

Sinds kort lanceerde ik een nieuwe website alleen over het fietsen bergop. Sinds enkele jaren is deze passie een prima aanvulling op de looptraining. De verhalen, statistieken, foto's en blog kan je terugvinden via deze link: http://dirkvissers.weebly.com.
Alle fietsverslagen zullen vanaf heden via bovenvermelde site gepubliceerd worden. Deze blog(Endurancemen) zal voor mijn gedeelte enkel nog over het lopen gaan.
Veel leesplezier!!!

Spierscheurtje van 9 x 3mm

Na een echografie vandaag is gebleken dat er een spierscheurtje is in de buitenste rechterkuitspier. De voorspelling in het vorige bericht op deze blog is dus uitgekomen. Looprust tot 21 november. Het fietsen staat dus terug in de belangstelling; voorbije weekend reed ik 150km. Laat het mooie weer nog maar even aanhouden als het kan.

Loopjaar 2011 ten einde.

Deze week ben ik drie keer een kwartiertje gaan joggen. Vandaag tegen 12 a 13km/u. De kuit verkrampte terug na 15 minuten lopen. Een langere rustperiode dringt zich dus op en waarschijnlijk zal ik nu twee weken niet lopen. De fiets is weer een goed alternatief.Wedstrijden zullen er dit jaar niet meer inzitten.

Toekomstplannen.

Ik moet eerlijk zijn, 2011 is het minst goede loopjaar van het laatste decennium. Blessures alom gooiden vanaf januari roet in het eten met als gevolg dat in de maand mei de basis zo goed als weg was.Wanneer het na enkele maanden weer wat begon te draaien haspelde ik een slechte halve marathon af waardoor de extra trainingen vorige week opnieuw leidden tot dezelfde blessure als in het voorjaar. Gegokt en serieus verloren dus. Gelukkig maakte ik dit jaar schitterende fietstochten in de bergen en de heuvels van Luxemburg en de Ardennen en leerde ik twee fantastische sportmensen kennen uit de streek van Zulte.
Wat het lopen betreft sta ik op een tweesprong: kan mijn lichaam überhaupt nog wel de zware trainingsweken aan? Ik loop ook al heel veel jaren aan een stuk..... Waar wil ik naar toe met deze sport? Is het nog wel nodig om tijden na te streven en terug een aanvaardbaar niveau te halen of wordt het tijd om gewoon meer te genieten van deze prachtige sport? Als ik mijn hart laat spreken wil ik nog enkele marathons lopen voor mijn vijftigste. Deze afstand is mijn favoriet ondanks het feit dat ik geen geboren marathonloper ben. Of ga ik volop voor pistetijden en titels bij de masters? Deze laatste vraag is makkelijk te beantwoorden: op nationaal vlak maak ik daar geen enkele kans om ooit laat staan Belgisch al dan niet Vlaams kampioen te worden. Ik moet ook toegeven: de twee veroverde provinciale titels op de 10.000 meter waren eerder een gevolg aan een gebrek aan tegenstand... maar ze staan wel op mijn erelijst. Mijn grootste kans om ooit op een podium te staan van een nationaal kampioenschap is volgens mij de marathon. Maar dan zal ik toch nog eens een campagne vlekkeloos moeten afwerken en hopen op een superdag. De komende maanden zal ik allicht toch moeten kiezen voor één weg: die van het genieten zonder al te grote risico's te nemen op blessurekans(met toch nog deftige trainingen naar de marathon toe), of die van het blijven trachten naar snelle tijden met alle frustraties als gevolg. Als de huidige blessure genezen is (ik hoop binnen dit en twee weken) dan gaan we terug bouwen en hopen op een feilloze winter. Daarna gaan we kijken hoever we staan. Na april komt ook de koersfiets weer in beeld, want mijn nieuwe verslaving is de Challenge BIG site en daar moeten we aan werken. Er is ook nog een supermarathon die op mijn palmares ontbreekt(Berlijn) waar ik zeker nog naar toe moet. Plannen maken: een leuke bezigheid.(foto: finish Amsterdam marathon oktober 2004)

Opnieuw kramp in de kuit.

Na enkele doorgedreven trainingsweken en opbouwen van kilometers had ik vanavond weer lichte last van een kramp in de rechterkuit. Allicht een gevolg van de intervaltraining van zaterdag en de daarop volgende duurloop gisteren van 20km. Hopelijk valt de schade mee.