woensdag, december 31, 2008

Laatste training van 2008 in vriestemperatuur.

De winter is al enkele dagen in het land en dat is een paar jaar geleden. Op oudejaar heerst er in de Kempen altijd een speciale sfeer. De kinderen komen deur aan deur "nieuwjaarzingen" en de verenigingen halen hun (drank)tentjes boven om de kids en papa's of mama's te ondersteunen. Ook bij de vriestemperatuur van deze ochtend was het weer een gezellige drukte in ons dorp. Met een duurloopje van 15km werd de laatste training van 2008 afgehaspeld. De Monumentenloop in tegenovergestelde richting, symbolischer kan niet. In totaal maalde ik dit jaar iets meer dan 2600 loopkilometers af, ver verwijderd van het kilometerrecord uit 2004 toen de teller boven de 3700 stond. Het is echter niet altijd de kwantiteit die telt maar wel de kwaliteit. Ik wens elke lezer van deze blog een oprecht, gelukkig en gezond 2009 toe ! En voor mezelf : uiteraard opnieuw een tof sportjaar en niet teveel loslopende honden onderweg.

dinsdag, december 30, 2008

2008 Het jaar van de rat.





2008 Peking was in het jaar van de rat een hoogtepunt in de carriere van veel Olympische atleten. Maar ook voor mij is 2008 dit geworden na mijn vorig boerejaar, nu 10jaar terug, in 1998. Toen boekte ik mijn beste en tevens laatste successen in mijn wedstrijdloopbaan als karateka. Nu was de overgang van wedstrijdsporter naar recreant en van karateka naar duursporter al een hele stap. Niets "moest" meer, alles mocht. Het duurde lang vooraleer ik me duursporter kon noemen. Dit jaar bracht de kroon op het langeafstandswerk met de finish in de Ironman. Eigenlijk stond heel 2008 in het teken van die dag. De eerste helft van het jaar primeerde de training. Fysiek ging ik er sterk op vooruit. Mentaal was het een harde dobber om de lange trainingsuren te vervolmaken. In de Aquacross Brugge bleek het al goed te zitten, de fietsstage in de Pyreneeën werd vlot verteerd en voor het eerst fietste ik in de Franse Vogezen in Les 3 Ballons een gouden brevet in een grote cyclo. Maar de finish op de Frankfurterse Römbergplatz, na 3.8K zwemmen, 180K fietsen en de marathon af te haspelen, maakte echt alles compleet. Nadien bleek het mentaal moeilijk om nog eens op te laden voor de volgende krachttoer, de Hel van Kasterlee. Ik trainde nog geregeld, maar niet meer zo gedreven en op een regendag (genoeg van dat gehad dit jaar) werd een training al vlug overgeslagen. Op de MTB bleek de Houffamarathon iets te technisch en modderig voor me en was ook de keuze in de doorregende Grand Raid Godefroy halverwege vlug gemaakt. Ik ben geen modderduivel, nooit geweest en zal het wel ook nooit worden. Op de halve triathlon Eupen, Zwintriathlon, In Flanders Fields marathon en de halve marathon Amsterdam kon ik nog teren op mijn opgedane basisconditie. De strandrace Depanne gaf nog een sprankeltje hoop. In Kasterlee was het vat fysiek en mentaal af toen ik de muil van Belzebub inreed. De Hel is enkel voor de duivels, modderduivels wel te verstaan. Voor de 2de maal dit jaar en de 3de keer in mijn duursportcarriere gaf ik zelf op (de vorige opgave was door een lekke band in een strandrace). Maar toch kan ik terugblikken op een fantastisch sportjaar, een grand cru, eentje om lang te koesteren. 2009 zal het een ietsje minder druk worden, maar met nog voldoende mooie uitdagingen in het vooruitzicht.

maandag, december 29, 2008

Jaaroverzicht 2008.



Het Olympische jaar zit er bijna op. Mede door die gedachte ging ik in het begin van dit jaar van start om er op sportief vlak nog maar eens het beste van te maken. In volgend overzicht kan je lezen hoe het gegaan is.
Het voorjaar stond voor een groot deel in het teken van de marathon. Onze Wenen reis was reeds geboekt in oktober 2007, en dus wisten we vanaf januari wat gedaan. Persoonlijk vind ik de eerste maanden van het jaar de beste periode om voor een marathon te trainen.Doordat het 's avonds nog vroeg donker is, zet je eigenlijk toch niet veel uit en kan het lopen veel beter ingepast worden dan in de zomer. Uiteraard heeft deze periode van het jaar ook zijn keerzijde: het donker weer nodigt niet uit om naar buiten te gaan en de koude nog minder. Maar lopers zijn nu eenmaal geen watjes en van zodra de stap naar de deur is genomen, gaat de rest vanzelf. 27 april werd dus het voorjaarsdoel en ging langs de cross van Herentals(januari), Koewacht en Tilburg(15km) en de halve marathon in Veldhoven op 16 maart. De beste prestatie werd merkwaardig genoeg in Koewacht afgeleverd ondanks het feit dat ik ter plaatse maar juist op tijd arriveerde en het opwarmen daarmee de mist inging. Buiten een gedwongen rustperiode half maart vanwege een halsstarrige achillespees verliep de voorbereiding vlekkeloos. Mede door het feit dat ik begin 2008 slechts een kleine basis had werd er dan ook geen wonder verwacht in Wenen. Na 9 jaar gingen we dus nog eens vliegen en het werd een schitterend weekend. Op marathondag steeg de temperatuur spijtig genoeg net iets te hoog voor een knalprestatie(21°) en het parcours bevatte toch enkele lange hellingen. Met een tijd van 3u12' kon ik wel tevreden zijn. Carine verbaasde zichzelf met een tijd van 4uur en enkele seconden, als ze niet de nodige pitsstop moest ondernemen in het begin van de wedstrijd dan stond ze over een maand in de marathonranglijst van Runnersworld. De dag na de marathon was het zomerweer en genoten we volop van Wenen en zijn prachtige gebouwen, een heus openluchtmuseum. De marathon was in alle opzichten een zeer geslaagde organisatie, en de "Wieners" weten wat feesten is. Ik gunde mezelf de nodige maand rust en hervatte de loopwedstrijden met enkele korte intermezzo's in Mol en Vorselaar. Intussen werd de koersfiets van de haak gehaald en maalden we een mooie ronde af van 120km in de Vlaamse Ardennen met zoveel mogelijk hellingen. Voor mij persoonlijk werd 21 juni hét hoogtepunt van het jaar met een eerste provinciale titel in 32 jaar , op de 10.000 meter(M40)in Merksem. Op diezelfde zwoele zomeravond verbeterde daarenboven Emma haar hoogspringrecord naar 1m50, wat de avond compleet geslaagd maakte. Een week later behaalde ik een mooie 7de plaats voor eigen volk in Vorselaar op de jaarlijkse Kardinaalsjogging na een strijd op leven en dood met eeuwige concurrent Paul Denolf. De goeie vorm werd nog eens onderstreept begin juli in Tessenderlo, waar er niet alleen snel gelopen wordt, maar wat mijns inziens ook de meest sfeervolle loopkoers van België is. Hier waren de werkmakkers dan weer present ter ondersteuning. Half juli reden we met vier sporters naar de Franse Alpen, om in 5 dagen maar liefst 14 cols op te fietsen. Een niet te onderschatten opdracht; kanjers als de Galibier, Alpe Dhuez, Izoard,Granon en Vars werden bedwongen. Naar mijn weten de enige echte zomerweek die er dit jaar geweest is. Met de familie zetten we nadien koers richting Italië, het mooie hotel Cristallo werd voor het tweede jaar op rij onze uitvalsbasis in de bergen. Wandelingen tot op 3100 meter doen echt iets met een mens, net zoals nog een keertje de Stelvio op fietsen met zijn 48 haarspeldbochten. De vakantie werd afgesloten met een mooie loopwedstrijd langsheen de Reschensee, zwaarder dan de 20 km door Brussel, in een schitterend bergdecor. Vijf dagen later stond ik terug met beide voetjes op de grond. Een spierscheurtje in mijn linkerkuit was mijn deel en dus out tot einde september.De pijn werd verzacht door de prachtige prestaties van onze atleten in Peking en van dochter Emma die vijfde werd in het hoogspringen bij de kadetten op het Vlaams kampioenschap en zesde op het Belgisch kampioenschap.Het najaar bestond vooral uit kortere koersen(voornamelijk veldlopen) met als hoogtepunt het zware zand van Mol. De cross van Booischot werd de laatste veldslag van dit jaar, een nieuwe lichte achillespeesblessure deed me een tiental dagen rusten.Gelukkig kon ik wel de 15km tijdens de looptoertocht van de Kasteellopers meedoen. Een mooie natuurloop om het jaar af te sluiten. 2008 was een mooi sportjaar, we gaan ervoor in 2009 ! (foto's: Reschenseelauf in Italië en op de top van de Galibier)
WEDSTRIJDUITSLAGEN:
20 januari:cross Herentals:6,2km: 52ste/128
9 februari: Koewacht:14,6km:56'02": 21ste/111
24 februari:Tilburg:15km:57'49":10de/91
16 maart:Veldhoven:21,095km:1u25'00":30ste/193
27 april:Wenen:marathon:3u12'10":529ste/6231
1 juni:Mol:mijl (piste):5'23"
13 juni:Vorselaar:5km:17'26":6de/45
21 juni:Merksem:PK 10000m(piste):37'36":7de/15(1ste master M40)
27 juni:Vorselaar:15km:57'38":7de/61
7 juli:Tessenderlo:10km:37'35":83ste/2278
3 augustus:Graun(Italië):15,2km:1u03'19":171ste/1034(Reschenseelauf)
19 oktober:Herenthout:9,8km:12de (oefencross)
2 november:cross Bonheiden:6,3km:48ste/139
9 november:cross Mol:6,4km:43ste/123
11 november:Herentals:21,095km:1u49'59":78ste/137
29 november:Lier:16,09km:1u03'46":18de/246
13 december:cross Booischot:6,2km:36ste/93
28 december:looptoertocht Vorselaar:15km

Link toegevoegd.

Er werd op deze blog vandaag nog een link toegevoegd, meer bepaald die van Danny Clincke.

zondag, december 28, 2008

Zeer geslaagde looptoertocht.


De looptoertocht van de Kasteellopers was een echte schot in de roos. Van bij de start om 8u30 kwamen de lopers en wandelaars in grote getale aanschuiven om te starten. Vanuit Oost en West Vlaanderen kregen wij het gezelschap van Valerie en Danny waar we samen de 15km mee afwerkten. Ook collega Kasteelloper Marc Van Tendeloo en vrouwtje Carine gingen mee met het gezelschap en zo werd het een koude maar zeer aangename trainingstocht. Doordat ikzelf gisteren 20 minuten zonder pijn aan de achillespees kon lopen, nam ik het risico om rustig mee te lopen en te proberen om de 15km uit te lopen. Nadien was ik een tevreden mens , want na de duurloop was er geen greintje pijn te bespeuren. Na een verkwikkende warme douche keuvelden we nog gezellig na met Danny en Valerie over de loopsport en bijhorende blessures. Door de drukte maakte ik me vandaag dan toch nuttig en heb ik nog een tweetal uurtjes staan afwassen in de keuken. Omstreeks 16u werd het dan toch tijd om huiswaarts te gaan. Het was een prachtige zondag , wat heeft een mens nog meer nodig om gelukkig te zijn?

zaterdag, december 27, 2008

Familieleden actief op tweede Kerstdag.

Vrouwtje Carine liep gisteren naar een mooie 21ste plaats bij de masters dames op de jaarlijkse traditionele Kerstcorrida in Herenthout. Ze legde de 6,5km af in 29'41". Emma startte haar indoorseizoen in Gent met een indoorrecord in het hoogspringen. Ze ging over 1m45.

maandag, december 22, 2008

Kasterlee, het draaide vierkant!!!

"I'am on the highway to hell" Deze populaire song van mijn favoriete rockgroep schalde toepasselijk door de boxen even voor de start om 8.00 te Kasterlee. Met enkele vuurpijlen werdt deze editie in gang geschoten. We waren de zaterdag met de club aangekomen en een vluchtige korte verkenning deed ons de moed in de schoenen zinken. In tegenstelling tot onze drooggebleven West-Vlaamse contreien waren de hemelsluisen de voorbijgaande uren in de Kempen op opendeurdag gezet. Van het moment dat je het bos inkwam wist je niet meer waar te rijden, modder, water, nog meer modder en water.... Met Tony, Peter, Pascal en mezelf vertrokken we dan maar voor de eerste 15.2km lopen, we zien wel waar het eindigt. Mijn bedoeling was om niet te snel te starten, aan een 10 à 10,5 km/u, mijn marathontempo. Maar dat bleek toch te traag, met 2 liepen we in de laatste stek en geleidelijk dreven we het tempo op naar een 11 km/u. Na de bevoorrading op 6km liet mijn metgezel me alleen en liep ik aan dit tempo met de bezemwagen achter me. Nog nooit meegemaakt. Motiverend is toch iets anders. Ik rekende op 1.30, maar finishte in 1.25 als laatste in de loopproef.In de wisselzone waren we nog met enkelen bezig o.a. Tony. Dan start voor 4ronden met de 105km lange helletocht door het Kempense slijk. Wegens de tijdslimieten had ik op voorhand berekend dat ik een ronde in minstens 1.35 moest afleggen. Vorige maand had ik bij de verkenning 1.45 nodig in een gematigd tempo. Maar nu was het echt stoempen, trekken en sleuren om uit de zompige bosgrond vooruit te geraken. Mijne rikketik zakte niet onder de 160, mijn verzuringstempo. Daarbij kwam ik van de ene kramp in de andere in mijn beide kuitspieren als ik weer eens kracht moest zetten om een modderstrook door te baggeren. Na de 1ste ronde bleef ik steken op 1.40. Een onhaalbare kaart om hier de tijdslimiet te halen. Om mijn voorjaarsseizoen niet naar de knopen te helpen dan maar wijzelijk besloten er de brui aan te geven, finishen was voor mij in deze omstandigheden onmogelijk. Ook Peter (zie blog Peter Benoit), toch een ex-mountainbiker en Tony die ook al een 10-tal volledige triatlons op zijn palmares geeft, hadden er na 2 ronden genoeg van. Pascal was na de 3de ronde ook uitgezongen. Op één punt zat ik er bij mijn clubprognose dicht bij. Peter en Tony streden zij aan zij! Mijn respect voor Kurt is nog gegroeid. Om hier al 3x te finishen, echt chapeau. De organisatoren van de Hel hadden zeker niet overdreven als ze dit de zwaarste duatlon ter wereld noemden. Officieel is de Powerman van het Zwitserse Zofingen de zwaarste, maar ik heb toch alle deelnemers die zowel de Hel als Zofingen deden het tegendeel horen beweren. Superlatieven als, "zonder een fenomenaal uithoudingsvermogen, enorme mentale weerbaarheid, ijzeren wil en een granieten karakter red je het niet" waren niet uit de lucht gegrepen. Only the very very strong will survive. Wat hebben we geleerd vandaag. Wil je finishen in de Hel dan moet je aan volgende punten voldoen. 1- Er je hoofdoel van het seizoen van maken en ervoor trainen als voor een Ironman. 2- Over voldoende talent beschikken om een degelijk tempo te onderhouden. 3- De weergoden een week gunstig stemmen met weet ik wat voor offers. 4. Een fenomenaal karakter hebben. Echt waar. Hoedje af voor al deze atleten die hier finishten. Degene die nog twijfelen, volgend jaar is er weer een Hel, maar 't zal zonder mij zijn.

Out voor enkele dagen.


Ik heb eventjes gewacht om dit bericht te posten, maar rond deze tijd had ik reeds gehoopt om terug te kunnen lopen. Vorige week maandag(15-12) moest ik een duurloopje van 10km net voor het einde noodgedwongen stop zetten wegens een lichte achillespees blessure. Uit onderzoek de dag daarop bleek dat het vlies rondom de pees lichtjes onstoken was. Intussen zijn we een week verder en is het euvel nog niet helemaal van de baan. Gisterenochtend al na 2km lopen moeten stoppen en vandaag dus terug naar de dokter. Het hervatten van mijn favoriete sport zal dus nog enkele dagen worden uitgesteld. Hopelijk is alles opgelost tegen komende zondag, want de looptoertocht van de Kasteellopers wil ik eigenlijk niet missen. De traditionele Kerstcorrida van Herenthout stond sowieso niet op het programma, omdat er een indoormeeting is voor Emma in Gent diezelfde dag. De oorzaak van het probleem aan de pees kan van allerlei aard zijn. Hoofdoorzaak is misschien wel het te lang gebruiken van versleten loopschoenen (een echte beginnersfout) of misschien een teveel aan urinezuur in het bloed waarvan de kristalletjes zich kunnen vastzetten op de pees.
Het goede nieuws is dat ik me gisteren nog eens ten volle kon uitleven als speaker op de veldloop van atletiekclub Atac op de Lilse Bergen. Meer dan 900 lopers die het beste van zichzelf gaven, met als winnaar in de hoofdwedstrijd bij de seniors Tom Van Rooy. Met veel volk op het parcours en prachtig winterweer werd deze veldloop ook dit jaar weer een zeer geslaagde editie.
(Foto: interview met winnaar bij de seniors mannen: Tom Van Rooy/ dank aan Atac voor de foto)

dinsdag, december 16, 2008

Vlammen in Kasterlee?

Het is bijna zover, zondag gaan we het weten. Is de Hel werkelijk de hel of wordt het de hemel? De weersvoorspellingen ogen uitstekend voor deze tijd van het jaar. Nog een laatste regenzone voor woensdag en dan zou het droog blijven, met voor zondag een 8graden. Want eerlijk, als je 105km moet modderploeteren dan zie ik de helft de finish niet halen. De tapering is volop bezig. Conditioneel voel ik me goed, de strandrace met een nieuw PR vorige week + een goed gelopen laatste duurloop gisteren zorgen voor gemoedsrust. Om de finish heelhuids te bereiken wel te verstaan, want de Hel moet toch niet veel onderdoen voor een volledige triatlon. Een prognose. 15km lopen komt voor mij in tijd ongeveer overeen met 3.8km zwemmen. 105km MTB met 180km fietsen (alhoewel, een verzopen parkoer is beslist stukken zwaarder), enkel de laatste 30km lopen "zou" korter in tijd moeten zijn dan een afsluitende marathon. "Zou", want de voorbereiding was verre van zo goed als in het voorjaar voor de Ironman. We zien wel. Normaal stonden we met 5 WTDT'ers (http://wtdt001.blogspot.com/) aan de start. Enkel Kurt, die reeds 3x deelnam, moet forfait geven na een terugkerende oude blessure aan de knie. Ook voor de overige clubleden liep de voorbereiding niet vanzelf. Tony had enkele weken last van een kuitblessure opgelopen is enkele najaars trialruns. Peter geraakte geblesseerd tijdens een MTBtrainingsritje en Pascal was al meer dan een jaar uit wedstrijd na zijn volledige triatlon Almere. Clubpronostiek. Tony en Peter strijden zij aan zij en er volgt een millimeterspurt. Pascal er net achteraan. Voor mij zal het allang donker zijn. En daarna Duvels drinken, we zijn toch in de Hel of niet soms?

zaterdag, december 13, 2008

Start compleet gemist in Booischot.

Ere wie ere toekomt... Carine liep vandaag een zeer sterke wedstrijd op de veldloop te Booischot. Op het half bevroren parcours rondom de paardepiste aan sportcentrum "De Lichten" werd ze 24ste van de 50 masters dames. Ze bleef diverse atletes voor die in andere wedstrijden voor haar finishten. Ikzelf stond aan de start met een klein hartje. Afgelopen woensdag deed ik nog een loopbandtest bij de sportarts en dat is een kleine wedstrijd die je moet afhaspelen. Bovendien lag het parcours er in de Zuidkempische gemeente vrij hobbelig bij en dat is nooit goed voor 's mans kuiten. Na lange twijfel startte ik toch maar op spikes.Bij een onoplettenheid na de start werd ik echter al direct op achtervolgen aangewezen. Na 100 meter liepen er nog amper twintig lopers van de 100 vertrekkers achter mij. Start dus compleet de mist in, één lange inhaalrace voor de boeg. Gelukkig is Booischot een parcours op mijn maat. Lange rechte stukken, goed voor de grote foulée. Na een indrukwekkend inhaalmanoevre bleef ik op 1500 meter(1 ronde) van het einde steken rond de 35ste plaats. De derde cross van het najaar, en ook vandaag weer met de nodige kuitproblemen. In de laatste halve ronde voelde de rechterkuit aan de buitenkant weer stijf aan, doorlopen kon echter wel. De twee atleten waarmee ik nog in strijd lag moest ik wel laten gaan(waaronder clubgenoot Luc Lauwers). Veel achterstand liep ik echter niet meer op. De 36ste plaats aan de finishlijn, lang niet slecht, en 6km afgelegd tegen dik 16km/u. Waarschijnlijk ga ik toch iets moeten vinden om de kuitproblemen met het lopen op spikes uit de wereld te helpen.Ofwel een spikeplaat onder de loopschoenen laten monteren; ofwel "offroad" schoenen aanschaffen (met "noppen" onder) waar ook mee kan gelopen worden en die meer demping geven. Mocht er iemand weten waar in België of Nederland ik deze schoenen kan vinden, die mag dit altijd melden in een reactie op dit verslag. Volgende week verhuist het veldloopcircus naar het prachtige domein van de Lilse Bergen, waar de kersverse nieuwe atletiekclub "Atac" zal instaan voor de organisatie, een aanrader van een wedstrijd, zowel voor de atleten als de toeschouwers. Ondergetekende zal er ook zijn , zoals elk jaar als speaker. Morgen gaat het Europees kampioenschap veldlopen door in Brussel, een lust voor het oog van elke rechtgeaarde atletiekliefhebber.

maandag, december 08, 2008

Beach Endurance De Panne

Laatste zware test voor de Hel van Kasterlee. Vandaag was het net 2jaar geleden dat ik hier nog eens de start nam aan deze internationale strandrace. Met de MTB samen met een kleine 1500man, zo snel mogelijk over het strand 54km onder de wielen doorschuiven. 2002 was mijn 1ste, enkel in 2007 was ik niet van de partij en had ik in 2006 met een lekke band moeten opgeven. Klaar dus voor nr6. De weersomstandigheden waren goed, een 6-tal graden en een zwakke wind. Collega triatleet Bruno (en ook ex-Kasterlee duatleet) was ook van de partij. Clubgenoot Kurt kwam eens zien wat zo'n wedstrijd inhield. Voor de wedstrijd was het van "ik zal nooit in strandrace's rijden, zeker weten" Na de wedstrijd was het van" dit is iets voor mij, volgend jaar 22/11 staat ik hier aan de start". Ne mens kan toch vlug van gedacht veranderen hé, als hij sporters bezig ziet. Door mijn triatlonlicentie mocht ik in het startvak2 voor de eliterenners. (1 is voor de pro-s en 3 voor de overgrote meerderheid recreatieve bikers). Niet echt een groot voordeel, want bij de start vliegen die coureurs u langs alle kanten voorbij. Bij die hoge startsnelheden in massa is het risico op valpartijen groot en we zagen er dan ook verschillende tegen de vlakte gaan. Bruno die uit vak 3 kwam had me al vlug te scheren. Mijn tellertje stond op 40/u en met da gedrum liet ik me niet verleiden om in zijn wiel mee te rijden. Kort na de start reed ik nog een stukje met Inge Vancauwenberghe samen (Winnares van het WK Ironman Hawaï in haar agegroup), nog vlug een klapke doen, voor mij was het meer naar adem happen, maar dan was ze weg. De eerste ronde verloor ik veel terrein, de 2de bleef ik gelijkmatig in de groep hangen, in de 3de stak ik er terug veel voorbij die blijkbaar zich opgeblazen hadden. Nog sterk gearriveerd in 2.16, een nieuw PR. Na de 2.30 van 2004 en 2.18 in 2005 terug een stapke vooruit en belangrijk, nergens een klopke gehad, goed dus voor de moraal straks in Kasterlee. Bruno was heel sterk met een 1.57' en Inge Vancauwenberghe ook met 2.09'. De top bestond uit profwielrenners, topbikers en strandspecialisten. Nico Berckmans finishte in 1.34', gevolgd door o.a. Jelle Hanseeuw, Bjorn Rondelez, Nicolas Vermeulen, Andy Cappelle en gebroeders Scheirlincks. Laat de Hel maar komen!

zondag, december 07, 2008

Gehuldigd door Ac Herentals.


Op de jaarlijkse huldigingsavond van atletiekclub Herentals was ik dit jaar ook bij de gelukkigen. Naar aanleiding van mijn provinciale titel op de 10000 meter (M40) in juni mocht ik ook mee op de foto.( foto: Hans Peeters).

zaterdag, december 06, 2008

Kleine wijzigingen aan blog.

Vandaag de volgende wijzigingen aangebracht: Bij "links" toegevoegd: nieuwe atletiekclub "Atac" , blog van Frankie Leus, Utrecht marathon en Vlaamse Atletiekliga. Voortaan kan je ook mijn persoonlijke records terugvinden, rechts onderaan bij Endurance uitslagen. Kort woordje uitleg: eerst staan de resultaten van de gelopen marathons, gevolgd door de persoonlijke records. De afstanden t.e.m. uurloop zijn allen gelopen op een atletiekbaan. (er staan dus geen records in van stratenlopen minder dan 10km). Voor de tien mijl , halve marathon en marathon zijn de records uiteraard van wegwedstrijden. De tijden tussen haakjes zijn de records gelopen als master(+40).

vrijdag, december 05, 2008

BEDANKT TIA !


Een verrassing kon je het wel noemen! Vanmiddag vernam ik het nieuws via het radiojournaal van 13u. Bedankt Tia voor het meest spannende sportmoment van 2008 ! Bedankt Tia voor het kippevel, de tranen van ontroering en geluk. Bedankt Tia voor de mooie sportmomenten. Het ga je goed ! (foto: Euregiomeeting 2006 Neerpelt)