vrijdag, mei 30, 2008

Tourmalet, here I come!!!

Voila, het is zover. Morgen vertrek ik voor een stevig fietsweekje in de Pyrenëen. Aubisque, Tourmalet, Peyresourde en co. zullen (bij leven en welzijn) onder mijn wielen doorschuiven.
Hopelijk blijft het droog, want momenteel ziet het er daar maar nat uit.

maandag, mei 26, 2008

Bedevaart

Een pittig weekje zit erop. Op minder dan 48u zo goed als de volledige Ironman afstand afgewerkt. Donderdagavond 12km tempoloop, vrijdagmorgen anderhalfuur kracht in de fitness, daarna 30km duurloop, 's avonds 2.5km gezwommen en de zaterdag 190km op de fiets. Ietske minder gezwommen, maar wel meer km gefietst met meer hoogtemeters. Ik ben moe maar nergens echt een klopke gehad of 't was van die ene smerige rotvlieg die vrijdag tijdens mijn lange duurloop in mijn linkeroog belandde. Ik heb ze met veel moeite eruit gekregen, maar zit nu met een licht ontstoken oog. Swat, geneest wel. Fysiek alles ok, maar mentaal begint het toch ferm door te wegen, steeds maar trainen, eten, rusten, af en toe nog ne keer gaan werken ook. Nog 41dagen, het kan er niet rap genoeg zijn.

Zaterdag vertrokken er 4 Oeselgemse WTC pelgrims op bedevaart naar Rome met de fiets. Na voorgaande jaren Lourdes en Santiago de Compostela, is het nu de beurt aan "il papà" om de vrome Oeselgemnaars te verwelkomen. Met een 6-tal leden van de WTC club vergezelden we onze noeste pellegrino's tot aan hun eerste stopplaats Aubigny les Pothées in de Franse Ardennen 190km hiervandaan. Het werdt een geanimeerde rit met 4lekke banden (op de fantastische Belgische fietspaden). Prachtige, glooiende, Franse landschappen met wegen zonder fietspaden (geen lekke banden meer). Veel rijsttaartjes (kan geen meer zien). Veel zon (armen verbrand dus). Nog meer wind (en natuurlijk op kop). Gelukkig hadden we Alain, pelgrim Eric Declerck en zoon Ward Declerck mee om wat kopwerk te doen. Bij aankomst bleek de Auberge aan de kleine kant zodat we hun hele bescheiden voorraad Leffe en Chimay makkelijk opsoupeerden. Clubgenoot Frank zorgde voor het vervoer terug naar huis. Bedankt, Frank.

Op triatlonvlak gaat het de belgen voor de wind. Letterlijk dan, want Belgie is terug een Ironman rijker. Na Ironman zege's van Van Lierde, Beke, Vanhoenacker, Schellens en Van Gossum, slaagde nu Bert Jammaer erin de zwaarste Ironman ter wereld, Lanzarote op zijn palmares te schrijven. De zwaarste omdat de combinatie van warmte, bergen en vooral veel wind zijn gelijke niet kent. Good old Van Gossum vierde zijn comeback met een sterke 8ste plaats tussen het jonge geweld.

zondag, mei 25, 2008

Volle bak in Brussel en Herentals.

Emma deed dit weekend mee aan het provinciaal kampioenschap zeskamp in Herentals. Gisteren beleefde ze een topdag met een nieuw persoonlijk hoogspringrecord. Tijdens haar eerste springconcours van dit zomerseizoen haalde ze 1m48. Na de eerste dag handhaafde ze zich als 7de in de tussenstand. Vandaag presteerde ze matig in het verspringen. Met 3m95 haalde ze net geen 4 meter. De gevreesde afsluitende 800 meter was dan weer een meevaller met 2'46" als eindtijd.
Vrouwtje Carine liep mee in de 20km van Brussel. Met 1u49'13" en een 7344ste plaats deed zij ook beter dan voorheen in onze hoofdstad.

Brecht in vorm tijdens free podium in Herentals.

Zoon Brecht heeft vrijdagavond letterlijk van zich laten horen tijdens het free podium van het Scheppersinstituut in jeugdhuis 10R20 in Herentals. Voor de groep Basix was het de vuurdoop, hun eerste optreden was zeer geslaagd. Daarna speelde hij met Sfjettlich de pannen van het dak, en ging de zaal uit de bol.

Dwars door de Vlaamse Ardennen.


Als geboren en getogen kempenzoon kennen we in onze streek geen heuvels, laat staan bergen. Dan maar naar de streek van de Ronde van Vlaanderen getrokken. Jacky , een vriend van mij die in Waregem woont, had ik vorig jaar de vraag gesteld of hij geen parcours van ongeveer 100km kon uitstippelen met zoveel mogelijk hellingen erin. Gisteren was het dan zover...... Onze Westvlaamse vriend reed voorop met de wagen, als wielertoerist kan je niks beter hebben. De rode loper wordt op die manier voor je uitgerold. Ik stelde me vooraf wel de vraag of 125km niet teveel van het goede zou zijn met dit jaar slechts een 500km fietsconditie in de benen. Met zijn vieren trokken we rond 8u richting West Vlaanderen. Broer Jos uiteraard, zijn schoonzoon Kurt, en beste fietsmaat van Jos , Marcel. Het weer was ons goed gezind, de zon was van bij de start van de partij. Met Waregem als startplaats en de Muur in Geraardsbergen als finish ging deze tocht dwars door één van de mooiste streken van België. Al naargelang de kilometers vorderden begonnen de benen beter aan te voelen. Verwonderlijk misschien, maar de uithoudingsconditie van de marathon zorgde ervoor dat de inzinking uitbleef. Het werd een fantastische dag en een zeer prettige ervaring. De 19 hellingen op het parcours en de kasseistroken die we voorgeschoteld kregen geef ik nog even mee in volgorde:
Nokereberg
Katteberg
Achterberg
Kluisberg
Cote de Trieu
Oude Kwaremont
Kalkhoveberg
Paterberg
Hotonde
Koppenberg
Taaienberg
Eikenberg
Boigneberg
Steenberg
Leberg
Berendries
Ten Bosse
Parikeberg
Muur (via de Kloosterstraat)
Kasseistroken van Wannegem Lede, Steenbeekdries en Haaghoek
(Foto : "klauteren op de Paterberg")

maandag, mei 19, 2008

De ene dag is de andere niet.

Vandaag vlotte de looptraining stukken beter dan twee dagen geleden. Eigenlijk bijna niet te geloven. Of zou ik dan zaterdag toch een slechte dag gehad hebben? Vroeger had ik nooit een slechte dag, wel eens een mindere dag, de spieren die wat stroever waren, of een verkoudheid die wat lang bleef nazinderen... Zouden de jaren dan toch hun rol gaan spelen?
Vlotjes ging het een uurtje naar bijna 14km, en nog maar eens vastgesteld hoe mooi de streek is. Langs de zandwegen van de Poederleese Zittaart, via de Berkelheide en de laatste kilometers bijna koninklijk langs het Vorselaarse kasteel en de lindendreef met de volop bloeiende rhododendrons. Neem daarbij een ideaal looptemperatuurtje(15°) en het opperste geluk is niet ver meer weg. Het is prachtig in de Kempen !

zondag, mei 18, 2008

Aquacross, tevreden...of net niet?

Vandaag was het mijn eerste wedstrijd van het jaar. De aquacross Brugge. Een zwemloop van 500m zwemmen en erna 5.2km lopen. Ik kon eens testen of ik werkelijk iets verbeterd was in een wedstrijdsituatie. En ik kan eigenlijk wel tevreden zijn. Het zwemmen waren 20lengtes in het zwembad, daarna voor een wissel naar de cabines op het 1ste verdiep en dan zo vlug mogelijk naar beneden om de loopproef af te werken. Het zwemmen ging goed, alleen zat ik in dezelfde baan als latere winnaar Koen Veramme, de winnaar ook van de sprinttriatlon vorige week in Geel, precies een speedboot, niet zo goed voor de moraal. Maar met een netto zwemtijd van 8'11" ben ik toch zeer tevreden. Ik kon snel wisselen zodat ik in 2de positie lag, maar werd tijdens de 2de km bijgehaald door een sterke loper, ik had geen kans om die te volgen. Na 2km kwam er nog een jeugdige Brugse triatleet bij mij. Om beurten probeerden we te versnellen, maar op de laatste km moest ik toch plooien, hij begon aan 17km/u te lopen en dat kan mijne motor nie lang trekken. Tja, je wordt ouder papa, 42jaren laten zich voelen. Dus met een 4de plaats net geen podium. Jammer, het was dichtbij. Maar eigenlijk kan ik heel tevreden zijn. Met 30'24" strandde ik op 3'29" van de winnaar Koen Veramme (26'55") en vooral heb ik mijn persoonlijke besttijd op de 5km van 20'37 op 19'50" gebracht.
Voor Lore was het wel feest. Met 36'26" eindigde ze op de 2de plaats bij de dames. Er had misschien wel meer ingezeten. Tijdens de zwemstart kreeg ze een flinke slok water binnen en moest hiervan bekomen tijdens de rest v/d zwemproef, zodat ze als 5de dame uit het water kwam. In het lopen kon ze oprukken naar de 2de stek, met de nr1 steeds in het vizier. Ze liepen aan het zelfde tempo, spijtig van het zwemmen, misschien had er hier een sprintduel ingezeten. Maar toch een podiumplaats, een mooie trofee en een waardebon van 15€ bij Runningcenter Brugge. En teveneens had Lore geen last meer ondervonden van haar knieblessure opgelopen op de Antwerp marathon.
Ook ons nichtje Margot mocht op het podium. Tijdens de zwemloop voor de kids had ze de snelste zwemtijd en mocht zo op het hoogste schavot plaatsnemen. De podiumers werden nog gefotografeerd door de plaatselijke pers voor een artikel in het Brugsch Handelsblad.
Onze foto's volgen later.

Fietsen als afwisseling.

De afgelopen week ben ik terug een beetje gaan lopen. Na twee weken van relatieve rust stond de loopteller deze week op een totaal van 45km. Gisteren bij wijze van test een tempoloop gedaan van 7km. De bedoeling was om een wedstrijd te simuleren, maar dat viel een beetje tegen. De eerste 2km gingen nog vrij vlot aan 16km/u maar daarna stokte het tempo. Een vermoeid gevoel maakte zich meester over het ganse lichaam. Uiteindelijk kwam ik toch nog iets boven de 15km/uur uit. Misschien is dit wel een gevolg van de vele fietskilometers die ik tijdens de rust(loop)periode heb gedaan. Komende zaterdag staat er immers een 120km lange tocht op het menu in de Vlaamse Ardennen met maar liefst 19 hellingen. Een kennis van me die in Waregem woont heeft het parcours uitgestippeld en dat gaat van Waregem tot in Geraardsbergen met finish op de legendarische Muur. Daarom ben ik als de bliksem na de marathon de racefiets opgesprongen. De eerste week had ik nog wat last van achterwerk en nek, maar dat is intussen als flink gebeterd. De laatste drie zondagen stond er telkens een rit van bijna 100km op het programma, die ik samen met fietscollega Stefan bedwong. Het parcours liep bewust richting Hageland, om daar een beetje te "proeven" van de plaatselijke hellingen. Vorige week deden we de omgeving aan van Scherpenheuvel, met de Poggio (Grasbos) van Diest, en vandaag stond de omgeving van Aarschot aangestipt. Daar lagen voor ons enkele mooie , nog niet bedwongen hellingen. Intussen heeft een bloedonderzoek uitgewezen dat alles vrij goed in orde is. Komt er nu op aan van de afwisselende loop/fiets trainingen goed te doseren. De fietsuitstappen blijven natuurlijk op de eerste plaats voornamelijk toeristisch, terwijl ik de loopkilometers niet wil verwaarlozen. Verder heb ik dit weekend een beetje in de sport geïnvesteerd. Als dagelijkse brildrager is het niet makkelijk om naar een zonnebril over te schakelen tijdens het sporten. Daarom schafte ik me een sportzonnebril op sterkte aan van een bekend sportmerk. Het brilletje ziet er zeer goed uit, en heeft verwisselbare glazen voor zonnig of bewolkt weer. Vanaf volgend weekend kan ik hem gebruiken. Ga ik misschien dan ook wat harder kunnen lopen?

Limburgs Mooiste


Gisteren de Nederlandse tegenhanger van Vlaanders mooiste gereden. Limburgs Mooiste is zowat de tourversie van de Amstel Gold race. Keuze uit verschillende lussen van 100 tot 150km, of combinatie's van beide voor de kilometervreters tot 250km. Er werden maximaal 12000 deelnemers toegelaten en hierop waren de Nederlanders heel wat strikter dan hier in de Ronde van Vlaanderen. Op een 5-tal plaatsen was de weg afgezet voor controle om zo zwartrijders te weren.
Ik koos voor het 150km met 2300hm parkoers. In werkelijkheid 155km. Hierop waren er 25 hellingen te overwinnen met dikwijls toch voor ons lachwekkende namen, Cadier en Keer, Bovenste Bos, Dode man, Grijze Rots,.... Het leken wel verzinsels uit een Jommekes album. Alleen bij het beklimmen was het toch bittere ernst. Bekenste waren de Eyserbosweg en vooral de Cauberg in Valkenburg, aankomst van de Amstel Gold race. De streek kende ik al een beetje uit de Shimano Fietschallenge en Mergelheuvelland 2daagse. Zwaarder dan de Vlaamse ardennen maar "gemakkelijker" dan de echte Ardennen. Voor het weer was het gisteren de slechtste dag. Van de 155km reden we er minstens 100km van in de regen. Door de bossen en boereslagen zorgde dit soms voor gevaarlijke taferelen door de aanwezige modder. Zo was er kort voor mij een overjaarse would-be renner die zich blijkbaar klaarzette voor de Tour de France. In een bepaalde bocht coupeerde de viagraslikker een mooie freule, waardoor deze moest uitwijken en zo tegen de vlakte ging. Pijnlijk tafereel. Sommigen snappen het toch nooit. Er zijn geen prijzen te verdienen met roekeloos gedrag!
Al bij al door de opstoppingen en bevoorradingen onderweg zat ik toch 7u45 in het zadel, maar had nog frisse benen aan de aankomst. Volgende week wacht een tocht van 189km in het Noord-Franse gebied zodat ik klaar zal staan voor de Pyrenëen stage.

dinsdag, mei 13, 2008

Leie


'T zwom toen nog vis in de Leie, ... Ooit een plaatselijke hit van wijlen Johny Turbo, stadsgenoot van de sportieveling Ozark Henry. Jaja, de Leie speelt momenteel een belangrijke rol in mijn voorbereiding op de Ironman. Een lange duurloop, ik heb een geknipt parkoer langs de leieboorden. Interval trainingen op de fiets, inderdaad verkeersvrije en ellenlange asfaltstroken langs de Leie. Sedert gisteren komt daar nu ook zwemmen bij. Met de club in Vosselaere put, een afgesloten meander van de oude Leie kan je enkele kilometers open water zwemmen zonder hinder van boten en bezoedeld water. Gisteren waren enkel eenden en grazende koeien langs de boorden onze toeschouwers. Zalig, alleen, dat zwemmen in wetsuit wilde niet lukken. Mijn pak spande teveel rond mijn schouders en armen zodat ik het voordeel van beter drijfvermogen weer kwijtspeel aan krachtverlies door het insteken. Ook het orientatievermogen in open water is nog steeds een groot probleem. Ik zwem meer zigzag dan rechtdoor, als dat niet beter wordt in Frankfurt dan zwem ik daar dubbel zoveel km. Vorige week heb ik nog eens uitgetest hoeveel zweetverlies ik heb per uur lopen. Belangrijk, aangezien de marathon in de middag wordt gelopen en er gewoonlijk temperaturen rond de 28 graden worden verwacht. En ik kan niet zo goed tegen de warmte. Op 2uur lopen tijdens de middag bij 27° in de D2 zone, verloor ik 2,5l zweet en had 2l gedronken. Dat wordt dus nog meer drinken, en 't mogen spijtig genoeg geen Leffe's zijn.
Zaterdagmorgen dan weer zijn we met de plaatselijke WTC club op "bedevaart" naar Halle getrokken. 's Morgens om 5u op de fiets voor een rit van 150km. Ieder gewapend met een schaar. Wij zouden dat splitsingsprobleem van BHV eens rap gaan oplossen zie. Gewoon de schaar derin. Voila, Halle zou rap gesplitst zijn.
Dit weekend is het eigenlijke triatlon seizoen op gang geschoten met de niet-stayer (er mag niet in het wiel worden gereden) wedstrijden van Geel en Seneffe. Clubgenoten Edward, Stijn en vooral nieuwkomer Frederic met een fietsgemiddelde van boven de 40km/h, deden het goed in Geel. Karl en Sophie in Seneffe. Iron lady Sophie stond zelfs op het podium als 2de in de algemene stand. Straffe madam.

dinsdag, mei 06, 2008

Daar is de lente, daar is de zon...

Joepie, eindelijk. Met ontblote kuiten en korte mouwen de weg op. Gedaan met dikke wintervesten, thermo shirts, lange koersbroeken, wintermutsen en dito handschoenen. Leve de minirokjes, topjes en ander moois om naar te fluiten. De goesting is terug, de vermoeidheid lijkt voorbij. Ik zal me moeten intomen om niet teveel kilometers te rijden.
Over rijden gesproken, vorige woensdag was het moment voor mijn 2de lactaattest. Over het resultaat kan niet echt volledig tevreden zijn. Mijn vermogen bij 2mmol en 4mmol was hetzelfde gebleven als in Januari. Tuurlijk, nog steeds stukken beter dan vroeger, en zo'n test meet enkel het vermogen die je bij een bepaalde hartslag en lactaatwaarde hebt en niet hoeveel je capaciteit of anders gezegd de uithouding gestegen is. Maar toch, Dr Vanelslande had ook liever de curve lager gezien. Positief is wel dat ik voor het eerst erin slaagde om de volle 3' de 300W rond te draaien en zelfs nog een halve minuut de 350W. Al bij al vind ik dat ik ondanks de gedane trainingsarbeid weinig progressie geboekt heb in het zwemmen en fietsen. Wat wel veel verbeterd is naar mijn gevoel is mijn lopen. Trage duurlopen kan ik een kilometertje per uur vlugger lopen met dezelfde hs dan vroeger, ondanks de "beperkte" looptraining. Ttz. voor de marathon training liep ik meer km, maar maakte minder progressie en was vlugger geblesseerd.
Ook de koppeltrainingen fietsen/lopen gaan vlot, de benen willen direct mee na de wissel.
Volgende week samen met Lore een eerste test in de zwemloop van Brugge.
Intussen is ons "massagekamer" klaar. Nu nog ons diploma sportverzorger halen en we kunnen er aan beginnen.

zondag, mei 04, 2008

Interview in clubblad Kasteellopers.

Carine en ikzelf zijn een paar weken geleden geïnterviewd geweest voor het ledenblad van de Kasteellopers. Je kan het dubbelinterview nalezen op de site van de club: www.kasteellopers.be. Dan moet je doorklikken naar "clubinfo" , "ledenblad" , "kwartaal 2:2008" . In de pdf file die dan wordt geopend scroll je naar onder tot je het interview tegenkomt.(artikel 11: "op zoek naar Dirk en Carine").

zaterdag, mei 03, 2008

Emma weer 6cm verder tijdens interclub.

Emma heeft vandaag haar verspringrecord weer gebroken.Bij haar derde poging lukte ze 4m59 en was daarmee bij de beste acht. Tijdens de interclubwedstrijd te Heusden Zolder eindigden de dames cadetten/scholieren ploeg van Ac Herentals als vijfde, en daarmee handhaven ze hun plaats in de hoogste afdeling.

vrijdag, mei 02, 2008

Verandering van broek doet eten.

Een rare titel als je het mij vraagt...... Vandaag ruilde ik de loopbroek voor de fietsbroek(die met zeemvel in). Na de marathontraining werd het tijd om ons aluminium ros nog eens van stal te halen. Rustig beginnen is de boodschap, en dus genoot ik van het lentezonnetje. 55km in iets meer dan twee uur, leuk. Morgen ga ik terug een beetje lopen, kwestie van aan te voelen hoe het met de spieren gesteld is. De komende twee maanden zal de fiets elke week diverse keren van de haak komen. In juli staat er namelijk een fietsvakantie met mijn broer gepland in de Franse Alpen. De volgende bergen gaan daar bedwongen worden: Col de Montgenevre, Sestrieres, Col d'Izoard(langs beide kanten), Col du Granon, Col de Lautaret, Col du Galibier(langs beide kanten), Col du Telegraphe, l'Alpe D'huez, Les deux Alpes, Col d'Ornon en de Col de Vars. Een hele boterham dus. Het is niet de bedoeling om koers te gaan rijden, in de eerste plaats moet het uitermate plezant worden, en zullen we vooral genieten van het schitterende berglandschap. Hopelijk gaat de zon een beetje schijnen in mei en juni.

donderdag, mei 01, 2008

Emma mist start van het zomerseizoen niet.

Met twee nieuwe verspringrecords op evenveel weken tijd heeft dochter Emma haar start van het nieuwe atletiekseizoen niet gemist. Tijdens de meeting op 20 april voor eigen volk verbeterde ze aanzienlijk haar eigen record en sprong 4m45. Terwijl wij in Wenen landden was ze afgelopen weekend in Kapellen bezig met het verspringconcours tijdens de provinciale kampioenschappen. Na drie beurten rangschikte ze zich bij de beste acht, en mocht dus nog drie beurten springen. Uiteindelijk eindigde ze als 7de, en verbeterde haar beste sprong tot 4m53.

Sfeerbeelden van Wenen.








Wenen is een prachtige stad. Getuige de sfeerbeelden die we tijdens ons weekend hebben gemaakt, waarvan u er hier enkele kan bewonderen. Ook het marathonparcours gaat langs talrijke mooie plekjes en parken. De foto's hierbij zijn van de volgende lokaties: Heldenplatz(aankomst marathon), Hofburg, Schloss Schonbrunn, VN gebouw bij de start van de marathon en de Votivkirche.
Geniet ervan !