Emma voor de eerste keer op podium

Emma eindigde vandaag tweede in het verspringen op de jeugdmeeting (nacht van de vriendschap) te Mol. Na ereplaatsen op vorige wedstrijden zat dit eraan te komen.Haar beste sprong vandaag was 4m04. Daarmee werd ze na afloop gehuldigd.Ze deed verder nog mee aan speerwerpen (5de plaats) en de 300 meter spurt.

Onverwacht goed in Brussel

Gisteren stond mijn negende "20km door Brussel" op het menu.Na de verschillende wedstrijden die ik de afgelopen weken deed,en het ijzertekort dat zich manifesteerde had ik het raden naar de eindtijd,en ging ik zonder stress van start.En wat bleek,het weekje relatieve rust deed me deugd.Al in het vliegtuigmuseum(dat elk jaar dienst doet als kleedruimte)viel het me op dat er meer volk aanwezig was dan enkele jaren geleden.Logisch ook,als het deelnemersaantal in die jaren stijgt van 18000 naar 28000,dan weet je genoeg.Na wat gekeuveld te hebben met meereizende Kasteellopers besluit ik om omstreeks 14u20 enkele rondjes te gaan opwarmen in het kleine park net voor het museum.De weergoden zijn de massa lopers goed gezind,het zal de ganse dag droog blijven en een aangename temperatuur van net geen 20° zorgt voor bijna ideaal loopweer.Iets over half drie besluit ik naar de startbox te gaan,met borstnummer 618 is dit (bijna) helemaal vooraan en het is geen senicure om daar te geraken.De plaats op het plein van het jubelpark naast de startboxen is veel te smal,en er wandelen daar ook mensen rond die daar eigenlijk niet moeten zijn.(niet lopers).Al gauw merk ik dat ik aan de verkeerde kant zit,oei probleem!Intussen tikt de klok verder en ik dien nog helemaal aan de overkant te geraken.Dat wordt wringen,heel de tijd door roep ik "pardon" en wring ik mezelf tussen de massa.Aan de overkant van het plein is het al niet veel beter,en we staan plotseling allemaal stil.Ik zie voor me enkele lopers over de nadarhekken klimmen die het volk moeten scheiden van de vip standen en ik besluit hetzelfde te doen, achterdoor dan maar.Een security man probeert de atleten nog tegen te houden, maar dat baat niet.Met enkele tientallen slagen we erin, achter de vip standen door, toch vooraan te geraken en omstreeks 14u50 sta ik waar ik moet staan.Voor de bogen, maar wel tussen lopers die ook borstnummers hebben rond de 3000.Blijkt nu dat ik ook aan de andere kant had kunnen gaan staan,alle wringwerk is dus voor niks geweest.Eerste minpunt voor de organisatie.Volgend jaar ga ik toch wat vroeger naar de startbox....... Uiteindelijk is het zover ,na de "Brabanconne"klinkt traditiegetrouw een oorverdovend kanonschot en de massa zet zich in beweging.Ik dien nog minstens een half minuutje te wachten vooraleer ik kan beginnen lopen, ik sta toch wat ver naar achter........ Stapvoets gaat het richting chipmatten, waar de "echte" 20km begint , en de tijd begint te lopen.In deze wedstrijd houdt men in de uitslag enkel rekening met de netto gelopen tijd.Na 3 minuten loop ik over de matten, en kan de wedstrijd beginnen.Het zal nog tot de 3de km duren vooraleer ik in mijn eigen tempo zit.Tot daar blijft het slalommen om tragere lopers te ontwijken.De organisatie moet mijns insziens meerdere startvakken voorzien en beter selecteren, een tweede minpunt.Gans de wedstrijd blijf ik opschuiven, dat is dan weer het voordeel van niet te snel te starten, en alnaargelang de kilometers vorderen loop ik beter en beter......Voorbij het klimwerk van het Terkamerenbos laat ik me bollen in de lange afdaling, en haal ik eindelijk enkele bekende streeklopers bij. Aan Jef Claes heb ik een prima "compagnon".Afwisselend doen we een stukje kopwerk, en blijven tientallen atleten inhalen.Voor de eerste keer in lange tijd (andere jaren was ik telkens véél te snel gestart) krijg ik geen dipje op de klim van de Tervurenlaan,integendeel ik ontbind mijn duivels en ga sterk tekeer.Boven aan de obelisk weerklinkt "Beautiful Day" van mijn favoriete groep U2 , en dit doet me nogmaals versnellen.Het laatste stuk ga ik als een gek tekeer, het is alsof ik in de laatste rechte lijn zit van een korte wedstrijd.Een eindsprint doet me nog een tiental atleten inhalen , en ik klok af in 1u18'45"(netto tijd).Later op de avond zie ik op de uitslag een 389ste plaats,schitterend gewoon....Schitterend is ook het resultaat van clubgenoot Maarten Van Der Donck,met een tijd van 1u11'07"en een 74ste plaats.Na de finish pik ik mijn rugzak op in de kleedkamers en haast me naar de bus,om nog enkele lopers te "spotten".Het is vooral uitkijken naar onze vrienden van Oeselgem, en enkel Valerie zal ik zien passeren.Zij finisht in 2u15'34".Intussen is Carine ook reeds voorbij,ze breekt grandioos haar record en eindigt in 1u49'45".Enkele kennissen en vrienden zijn intussen ook de revue gepasseerd en werkcollega Jan De Ceuster heeft ondanks zijn minder goed startnummer een mooie eindtijd laten neerzetten.Onze vriendin Lore is me waarschijnlijk ontgaan,tot ik een onheilspellend sms-je krijg waarin ze meldt dat ze in een hospitaal in Ukkel is opgenomen.Na een val aan km10 blijkt ze ongelukkig op haar elleboog terecht gekomen te zijn,en die is goed verstuikt.Gelukkig voor haar is er geen breuk vastgesteld.Haar echtgenoot Johan finisht in 1u49' , en dat nadat hij de afgelopen week een fietsstage heeft gedaan in de Alpen, straffe prestatie.Later verneem ik dat de lopers die meer dan 1u50" als eindtijd hadden ook aan de aankomst dienden aan te schuiven,dit liep zelfs op tot meer dan 6 minuten, file aan de finishmatten; een derde minpunt voor de organisatie.
Brussel zit vol , en als je het mij vraagt is 28000 de limiet.Volgend jaar heeft de wedstrijd plaats op mijn verjaardag en ben ik bij leven en welzijn terug van de partij.

Resultaten 20km door Brussel

Hieronder een overzicht van mijn resultaten in Brussel:

1994: 593ste : 1u12'30" (19,2km)
1997: 524ste : 1u14'14" (19,2km)
1998: 949ste : 1u20'14" (19,2km)
2000: 365ste: 1u08'09" (18km)
2001: 431ste: 1u21'16" (20km)
2002: 404de: 1u19'26" (20km)
2004: 579ste: 1u22'07" (20,5km)
2005: 690ste: 1u25'10" (20,5km)

42 jaar...

Overmorgen komt er een cijfertje bij voor mij.Op 25 mei wordt ik 42.De afstand van de marathon.In die 42 jaar is er veel veranderd.Dat wordt goed aangegeven door de "Fixkes" met hun mooi Nederlandstalig lied.In onze jeugd was ravotten en spelen onze hoofdbezigheid.Ik herinner me nog zeer goed dat we in ons klein dorpke een "wielerkoers" organiseerden onder elkaar met onze gewone fietsen.Mijn geel t-shirt uit de kleerkast deed dienst als gele trui voor de leider.Mijn eerste loopwedstrijdje (in een drassige weide op 200 meter van ons huis) staat ook nog steeds in mijn geheugen gegrift.Ik eindigde als 22ste op 26 lopertjes en mijn prijs was een plastieken voetbal,waar weken later nog mee werd "gesjot"en die elke avond mee naar de slaapkamer ging.Intussen ben ik 529 wedstrijden verder en 31 jaar ouder. De tijd vliegt.... Nu zondag start ik in mijn 9de "20km" van Brussel. Wat het gaat worden, daar heb ik het raden naar. Het ijzertekort waar ik mee kamp doet zich goed gevoelen.Ik ben meer vermoeid dan anders.Laten we er in Brussel vooral een feest van maken.Ik wil nu al veel succes wensen aan mijn vrienden en vaste lezers van deze weblog die ook starten , waarvan ik er enkele noem: Carine,Jan,Lore,Johan,Valerie,Maarten en Linda : veel succes zondag in Brussel ; geniet ervan !!

Matige tien mijl in Oostmalle

Vandaag trok ik met vrij veel ambitie naar Oostmalle voor mijn eerste tien mijl in bijna twee jaar tijd.Afgaande op de voorbije wedstrijden zou een tijd onder het uur vrij realistisch geweest zijn.Maar 16km is geen 5 en ook geen 8km wedstrijd en dat zou ik al snel ervaren.Geen echte sterke bezetting en vanaf de eerste kilometers waren een negental atleten vooraan te vinden.Het tempo ging iets te snel voor mij,(eerste km in 3'34",tweede km in 3'42") en het goede gevoel in de benen was er vandaag niet.Op het mooie maar niet makkelijke parcours van "Park de Renesse" moesten er drie ronden van iets meer dan 5km worden afgelegd.Reeds na de eerste ronde had ik lood in de benen,en was het overleven.Driekwart van de wedstrijd liep ik alleen, vechtend tegen mezelf.Af en toe kreeg ik het gezelschap van een loper die uit de eerste groep was weggevallen,maar tegelijkertijd werd ik ook ingehaald door enkele atleten die trager gestart waren.Dit was niet echt mijn dag, aan het weer lag het niet, want een aangename temperatuur en lichte regen zorgden voor goed loopweer.Ik eindigde in 1u01'56", weg droom van minus een uur, maar wel op een mooie 12de plaats.(128 aangekomen lopers).Vermoeidheid speelde me tijdens en na de koers parten, waarschijnlijke te wijten aan ijzertekort,wat een recent bloedonderzoek aan het licht bracht.Afgelopen woensdag in Wechelderzande was ik eigenlijk al voluit gegaan, en dit was duidelijk nog niet verteerd.Tja, 't is maar een loopkoers hé, we gaan een beetje rusten, want volgende week wacht de hel van Brussel.

Emma wint met aflossingsploeg in Mol

Gisteren was dochter Emma nog een keertje actief op de piste.Voor de eerste keer liep ze een 150m horden en eindigde tweede in haar reeks in een tijd van 27"07.Bij het hoogspringen ging ze voor de tweede keer in haar leven over 1m25, meteen ook haar outdoor-record.De 1000 meter liep ze in 3'44"06, de plots doorkomende zon zorgde tijdens die wedstrijd voor iets te warm weer.Als afsluiter won ze met haar leeftijds-en clubgenoten de aflossing 4x80m in een mooie tijd van 47'09".Het werd een geslaagde namiddag in Mol.

Mooie derde plaats in vroegere woonplaats

Ondanks het feit dat ik al meer dan 21 jaar weggetrokken ben uit mijn vroeger dorpje Wechelderzande, keer ik er nog steeds graag terug.Niet alleen omdat er nog vele familieleden wonen, maar ook omdat het een prachtige rustige stek is midden het Kempense groen.Buiten dat er meer dan tien jaar geleden een veearts brutaal werd vermoord, leeft dit dorpje in volstrekte anonimiteit.Tijdens de jaarlijkse loopwedstrijd van de plaatselijke voetbalclub(telkens de avond voor Hemelvaart)teken ik dan ook altijd present.Het doet deugd om nog eens enkele (nu reeds oudere)dorpsbewoners terug te zien.Fris temperatuurtje gisterenavond , maar prima loopweer.Na lang twijfelen besluit ik de middelste afstand te nemen (8km) in plaats van 4km.Misschien kan me dit later zuur opbreken,maar voor de start heb ik al besloten om het in de eerste ronde wat kalmer aan te doen.Niet al te snel starten dus, er zijn altijd wel van die "snelle" mannen in de beginfase die na enkele kilometers reeds om hun moeder beginnen te roepen. Ik beland na een tiental minuten in een tof groepje, met veel (voor mij dan toch)bekende lopers ; maatje Koen Willemsen, Tom Van Gestel, Herman Bastiaens en Ludo Glassee.Buiten Van Gestel allemaal deelnemers aan de langste afstand, de 12km.Na 1 ronde blijven we nog met twee over, ik samen met Koen Willemsen.Vooraf hadden we een afspraak dat ik een beetje voor hem zou "hazen", als de situatie dit zou toelaten.Na 5km zet ik een serieuze versnelling in, en halen we nog enkele lopers bij.Daarna is het vet wel van de soep, ook omdat ik twee dagen geleden nog een stevig duurloopje heb gedaan van bijna 16km, en dat doet zich gevoelen in de benen.Aankomst in 29'53", en een mooie derde plaats. Na controle bleek de afstand 8,2km te zijn, zeker dik tevreden dus.Winnaar van de 8,2km werd collega Kasteelloper Maarten Van Der Donck, die de laatste maanden erg goed bezig is . Wie ook zeer goed aan het lopen is , is mijn eigen vrouwtje . Zij eindigt als 4de vrouw op de 8,2km in een schitterende tijd van 38'10".

Averegtenjogging een succes

Gisterenavond stond voor mij wederom een 5km wedstrijd geprogrammeerd , kwestie van de snelheid terug wat in de benen te krijgen.Het decor was het prachtige provinciale bos van de Averegten in Hallaar. Een snel parcours , tegenstand, en een wind die meer mee dan tegen zat moesten zorgen voor een snelle tijd.Stevige bezetting in de zuidkempense gemeente , want op de kortste afstand stonden maar liefst 363 deelnemers aan de start.Na de traditionele schermutselingen vlak na de start, werd er al meteen een strak tempo opgelegd.De tussentijden logen er niet om; 6'50" na 2km , en 10'24"na 3km. Heel snel dus , en al gauw vielen de eerste gelosten. Ik kon ongeveer een 12de plaats aanhouden, maar naarmate de wedstrijd vorderde schoof ik nog enkele plaatsen op. Uiteindelijk liep ik over 5270 meter een tijd van 18'37" naar een zeer mooie 9de plaats. Bijna tegen 17km/u , dat was lang geleden. Alles naar wens dus en met nog een korte wedstrijd in het vooruitzicht volgende week in Wechelderzande , hoop ik klaar te zijn voor een goeie 10 mijl komend weekend in Oostmalle.Dochter Emma liep eveneens een mooie tijd over de 5km(25'41") en Carine deed over de 15,21km , 1u15'45".

Foto's interclub Herentals

Ereafdeling interclub dames aan het werk te Herentals

Vandaag hebben we genoten van een namiddag hoogstaande atletiek op de piste te Herentals.Daar kwamen de beste atletiekclubs(dames) bij elkaar tijdens de interclub.De plaatselijke club zorgde voor een vlekkeloze organisatie. En het was Belgische atletieksterren kijken , om er maar enkele te noemen : Corinne Debaets,Anke Van Campen,Sigrid Van Den Bempt , Elodie Ouedraogo en Kim Gevaert. Onze sprintkoningin (aangesloten bij VAC) deed mee aan voor haar ongebruikelijke nummers , zijnde hinkstapspringen , 400m en als slotloopster op de 4x100m. Haar club won de competitie. Ac Herentals kon zich met een 9de plaats handhaven in ere-afdeling. Emma bemachtigde een handtekening en we mochten op de foto met Kim. Ook bekend volk op de tribune met Cedric Van Brantegem en coach Paul Van Den Bosch. Het werd een zeer leuke namiddag , en de paar regenbuien konden de sfeer niet drukken.

Alken 6 mei 2007 (met dank aan Emma)

Snelle 5000 in Alken

De pistemeetings gaan er op achteruit.Niet om organisatorische redenen,wel om het aantal atleten dat deelneemt.Dit is een fenomeen dat al enkele jaren aan de gang is. De massa doet de laatste jaren vooral meer aan wegwedstrijden,waar meer ambiance is , en wat natuurlijk niet zo competitief is als een meeting op de baan.Vandaag organiseerde de atletiekclub van het Limburgse Alken een "mastermeeting", dus wedstrijden voor de 35-plussers. Drie weken na de slopende marathon in Rotterdam was ik wel eens echt benieuwd hoe het nu eigenlijk gesteld was met de conditie en of de recuperatie al dan niet al een eind op weg was. Deelnemen aan kortere wedstrijden is dus een prima alternatief , vandaar de start in de 5000 meter. Vooraf stelde ik mijn ambities wat bij, kwestie van niet al te hard teleurgesteld te zijn achteraf. Een tijd iets boven de 18' zou al zeer goed zijn. Vorig jaar kwam ik trouwens niet verder dan die 18 minuten rond. Het weer viel vrij goed mee (22° en een matige wind) de opkomst dus niet. Een achttal heren en twee dames , die in dezelfde reeks van start gingen. Eén van die twee vrouwen was dan wel Nathalie Loubelle , Belgische top in haar catergorie (en zelfs daarbuiten) te snel voor deze jongen. Zij zou "overall" als tweede eindigen. Met een atleet van de plaatselijke club , Erik Droogmans, had ik net voor de start een gesprek(kwestie van toch iemand te vinden om bij te blijven) en hij wou ook uitkomen rond de 17'30" a 18'. Na de start was al snel duidelijk dat ook hij te snel was , en dus bleef er niks anders over dan gans de wedstrijd alleen te lopen. Met Carine en Emma als supporters bleef het vrij goed gaan (rondjes van 1'25" a 1'26") tot de laatste 3 ronden. Bijten op de tanden en alle pijlen nog even richten op de laatste ronde , echter de bel ging niet , en de official van dienst mompelde iets van nog 2 ronden ; lichte paniek , ik reageerde direct met 1 vinger op te steken , daar ging mijn snelle laatste ronde. Ik probeerde me nog te herpakken in de laatste 200m wat me nog aardig lukte. Gelukkig mocht ik dan toch aankomen , en gaf de official zijn vergissing toe. Net binnen de 18' (officieus 17'58", maar pas enkele meters na de finish afgedrukt) ,en een 4de plaats. De juiste tijd volgt de volgende dagen wel via de site van Ac Alken.
Eventjes languit op de baan gaan liggen na de finish , maar alweer vrij snel gerecupereerd. Al bij al een zeer geslaagde test , nu gaan we nog wat aan die snelheid sleutelen met het oog op het langere werk binnen enkele weken.

To Walk Again

Vanavond naar de documentaire-film van triatleet Marc Herremans gaan kijken , een meesterstuk. Knappe montage , mooie regie , schitterende beelden , en een mooi Kempens dialect van de "hoofdrolspelers" . Een aanrader voor iedereen. De film laat o.a. meemaken hoe Marc zich voorbereid op de diverse doelen die hij stelde na zijn ongeval , met als apotheose de Iron Man in Hawaii van 2006. Hij gaat ook terug naar de plaats van zijn ongeval in Lanzarote , en ontmoet mensen die zich ook in dezelfde situatie bevinden als hij zelf. Zeer ontroerend zijn de ontmoetingen met gehandicapte kinderen en wijlen Christopher Reeve. Een uitstekende documentaire van een wilskrachtige en nooit opgevende sportman. Als kers op de taart volgde in de zaal na de film nog een interview met Marc zelf van ongeveer een kwartiertje , en heb ik hem nadien nog een hand kunnen geven . Spijtig dat ik zijn eerste boek niet bijhad, die handtekening zal voor de volgende keer zijn. Eigenlijk mogen we ons zeer gelukkig prijzen met de goede gezondheid die we hebben , het meeste kostbare van alles ...........